The Hunger games (Poging 1)

[Alsodef]

Hello guys,

Aangezien we nog wat dingen hebben toegevoed beginnen we even hier opnieuw. Het oude forum is nog wel open (tijdelijk).

Wij gaan "de hongerspelen" na schrijven. Ik denk dat de meeste mensen "de hongerspelen" wel kennen, maar als nog een kleine uitleg;

Het verhaal speelt zich af in de toekomst in Noord-Amerika, waar zich een nieuw land heeft gevormd, namelijk Panem, dat 12 districten telt en een hoofdstad, het Capitool. Oorspronkelijk waren dat 13 districten, maar in een opstand van 74 jaar geleden heeft het Capitool het 13e district genadeloos afgeslacht. Als een herinnering voor de rebellen aan die opstand, werden de Hongerspelen in het leven geroepen. Dit houdt in dat elk jaar van elk district twee kinderen (een meisje en een jongen) tussen 12 en 18 jaar moeten deelnemen in de Hongerspelen, een gevecht tot de dood waar het hele land verplicht naar moet kijken.

- Wij zijn de deelnemers.
- Via een dodenpoll gaat er elke week iemand dood.
- En elke week zal er een geschenkpoll zijn. Dan kan je op iemand stemmen die vervolgens een geschenk kan krijgen. De gene die de meeste stemmen heeft krijgt een geschenk (naar keuze van de spelmaker).
- Extra Eigenschappen, kies er 2:
Goede Coach = Een goede coach zal goed sponsors kunnen winnen, dit kan je een hoop voorkeursstemmen, of zelfs onmiddellijke geschenken opleveren
Scherp Oog = Je bent een expert met de boog, alsof je ermee geboren bent. (+++Boog)
Sterke hand = Je kan wel eeuwen achtereen met een zwaard zwaaien, zonder vermoeid te worden.
(++Zwaard, +Vuisten)
Klauw - Vuistgevechten, maar ook klimmen zal je veel gemakkelijker afgaan. (++Klimmen ++Vuistgevechten)
Overlever = Je bent gewend aan de bossen, en kan goed omgaan met meerdere dagen op jezelf onder een struik slapen. (+Jagen, +Levens, ++Boskennis (eetbare planten, aanwezigheid van water etc.))
Berserker = Bij het vechten trekt er een rode waas voor je ogen, je slaat geen acht op je verwondingen, maar stopt pas met slaan als je vijand dood is (++++Man tot man gevechten. - - Na een gevecht halveren je levens.)
Moordenaar = Je messen zijn je wapens, de nacht is jouw vriend. (+++ aanvallen in het donker/ Hinderlaag. ++ Mes(sen))
Marinier = Doorgaan, Doorgaan, en als je niet meer kan blijf je doorgaan. (+levens, ++Stamina, +snelheid, + kracht)

60 punten, te verdelen onder:
Hitpoints / levens= Lijkt me duidelijk, als ze op zijn, ben je dood. (x10)
Stamina/ uithoudingsvermogen= Hoe lang je kan blijven rennen?
Charme ? Dit levert voorkeursstemmen + sponsors op, hoe langer je blijft leven, hoe effectiever het wordt. (1 tot 10)
Kracht = Broodnodig bij alle fysieke inspanningen zoals vechten met grote wapens, trekken, duwen, klimmen.
Snelheid = Hoe sneller je bent, hoe langer je overleeft. Dit is handig in combinatie met messen.

En:
Eenhandige wapens (zwaard+schild)
Tweehandige wapens (grote slagwapens, bijl, speer, langzwaard)
Boog
Messen
Vuisten
Boskennis


De districten:

District 1: is gespecialiseerd in het produceren van luxeartikelen zoals juwelen. De kinderen daar zijn er trots op mee te doen aan de Hongerspelen en behoren tot de groep die als bijnaam de "Beroeps" hebben. Zij worden illegaal getraind vanaf een heel jonge leeftijd en geven zich dan op als vrijwilliger om mee te doen aan de Spelen. Wanneer de Spelen beginnen vormen de "Beroeps" in het begin een verbond, maar wanneer de "zwakkeren" verslagen zijn breken ze hun verbond en gaan het gevecht tegen elkaar aan om te strijden tot er een winnaar overblijft.
District 2: is verantwoordelijk voor metselwerk en het delven van grafiet, District 2 is een groot district gelegen in de Rocky Mountains niet ver van het Capitool zelf. Het district is gemaakt van vele kleine dorpjes, elk gebouwd rond een mijn. In het midden van het district staat een centrale berg waar de commando - en controleapparaten ter verdediging van het Capitool liggen. Oorspronkelijk was District 2 enkel gespecialiseerd in mijnbouw en stenenwinning, maar na de Donkere Dagen moest het ook wapens gaan produceren. Tijdens de Donkere Dagen was District 2 de trouwste bondgenoot van het Capitool en na de rebellie kreeg het een voorkeursbehandeling van het Capitool. De burgers van District 2 hebben betere voorwaarden dan de meeste andere districten. In het derde boek, tijdens de tweede rebellie, steunt District 2 opnieuw het Capitool en is het laatste district dat in handen van de rebellen valt. Het is een van de weinige districten waarvan de burgers niet in opstand proberen te komen.
District 3: is gespecialiseerd in technologie. De meeste inwoners werken in fabrieken en zijn zeer bedreven met bouwkunde. De tributen uit dit district hebben vaak de neiging om dit in hun voordeel te gebruiken. District 4: is gespecialiseerd in visvangst. Ook in dit district worden kinderen getraind om "beroeps" te worden. Er wordt gezegd dat District 4 de meest "fatsoenlijk uitziende" mensen heeft. Het populairste brood in dit district is een zout, vis-vormig en groen getint brood met zeewier.
District 5: is gespecialiseerd in het opwekken van energie.
District 6: is gespecialiseerd in transport
District 7: is gespecialiseerd in hout en papier. Johanna zegt in een van de boeken dat dennennaalden als thuis ruiken, dus blijkbaar bestaan veel van de bossen in district 7 uit dennen.
District 8: is gespecialiseerd in textiel (met minstens één fabriek waarin uniformen voor de vredebewakers worden gemaakt).
District 9: is gespecialiseerd in graan. Er wordt verteld dat het district veel fabrieken heeft.
District 10: is gespecialiseerd in vee. Het is zijn taak om bevroren embryo's van koeien te implanteren om de diversiteit van de kudde te vergroten. Hij lijkt cynisch en is wantrouwend ten opzichte van District 13.
District 11: is gespecialiseerd in landbouw. Het ligt ergens in het zuiden van Panem en is heel groot. De mensen wonen in kleine hutjes en de vredebewakers straffen met harde hand. Veelvoorkomende uiterlijke kenmerken zijn een donkere huid en bruine ogen. Soms krijgen de inwoners tijdens het hoogtepunt van de oogst nachtkijkers zodat ze kunnen werken in het donker. Het district bevat ook velden van graan en groenten. De bewoners hebben blijkbaar ook een uitgebreide kennis van kruiden.
District 12: is gespecialiseerd in mijnbouw (hoofdzakelijk steenkool). Het bevindt zich in de Appalachen en het district zelf is gesplitst in twee delen met elk een andere klasse. "De Laag" is het deel waarin de armere mensen wonen, zij die in de mijnen werken, de handelsklasse woont in de stad. Beide klassen zijn gemakkelijk fysiek te onderscheiden: mensen uit de Laag hebben over het algemeen donker haar, grijze ogen en een olijfkleurige huid. De mensen uit de koopmansfamilies hebben meestal blond haar en blauwe ogen. Het is onduidelijk of er ook in de andere districten klassenverschillen zijn of dat dit uniek is voor District 12. District 12 is heel arm en verhongering is een van de grootste problemen van de inwoners. Door het gebrek aan voedsel buigen de vredebewakers en de burgemeester van het district vaak de uiterst strenge wetten van het Capitool om. Het elektrische hek die het district begrenst en de inwoners zou moeten tegenhouden de bossen in te gaan, staat meestal uit. De zwarte markt, die de As wordt genoemd en waar velen geld verdienden, werd gehouden in een verlaten pakhuis waar van tevoren steenkool werd gestockeerd.

Arena:

De arena is vrij groot. In het midden is een groot meer. Daar beginnen de tributen (sommige kunnen niet zwemmen). Het meer is omringt door een grote woestijn met een ruïne waar de wapens en tassen liggen. Na 20 km begint het bos met rivieren enzo. Dat is de arena, daarna loop je gewoon tegen een marmeren muur aan.

District 1: Gjalt (Marrai), Reddish! oftewel maaike (Daragh)
District 2: Jawayriya Javed ( Rodhaina Arcilla), Duke Acub Orsine (medespeler)
District 3: Romy (Jenna), Andrew Ritic (medespeler).
District 4: Reilly O'Haison & Michael Brack
District 5: Trixie Vaer & Jordan Cooper
Dictrict 6: Hailey Tain & Dain Maron
District 7: Beathe Payne & Bairn Pike
District 9: Hilly Hithy & Rowan Freit
District 8: Anna (Simon), Loena Murphys (medespeler).
District 9: Veronica Miller, Will Tots
District 10: Eleonore Morley & Arthur Spring
District 11: Tim (Aworf), Mira Watson (medespeler).
District 12: Pattie Lewis & Levi Lowery

Heb je zin om mee te doen? Dan moet je wel een lijstje in vullen;

Naam:
Achternaam:
Bijnaam:
Leeftijd:
District:
Karakter:
werk:
Wapen:
Uiterlijk:
Huisdieren:
Familie:
Verleden:
Extra?s:
Foto:

Laterz de spelmakers!
Ps: Gjalt en ik zijn de spelmakers. Dus heb je vragen kan je ons altijd een bericht sturenz!
24 jan 2013, 18:05
,Respect



Gjalt
Naam: Marrai
Achternaam: Luxerai
Bijnaam: Lichtmeisje
Leeftijd: 17
District: 1
Karakter: Zachtaardig, lijkt eigenlijk niet geschikt als beroeps, totdat ze haar wapens in handen krijgt of je haar tegenover je krijgt.
Werk: Haar ouders zijn vroegere winnaars, ze heeft dus nooit hoeven werken.
Uiterlijk: Zie Foto
Huisdieren: Nee
Familie: Daragh Luxerai, en twee ouders van 40-50
Verleden: Weinig over bekend, geruchten gaan dat ze magische krachten bezit. Zijzelf ontkent dit
Extra`s: Keiharde vechter, dodelijk met en zonder wapens
Foto:
Eigenschappen: Goede Coach + Marinier
24 jan 2013, 18:16
,Respect
1

Anna~
Naam: Simon James
Achternaam: Bareilles
Bijnaam: die tattoo-jongen
Leeftijd: 16
District: 8
Karakter: Hij is een beetje verlegen maar wel recht door zee, hij gaat altijd af op zijn instinct en reageert impulsief.
werk: Hij werkt in een fabriek waar ze pakken maken voor rijke mensen die het willen dragen op speciale gelegenheden. Dit is zwaar arbeid en verklaart zijn aardige lichamelijke conditie.
Uiterlijk: Best groot voor zijn leeftijd, hij heeft stijl zwart haar en overal tattoo's.
Huisdieren: Zijn schattige hondje, Jones.
Familie: Zijn vader werkt in een textielfabriek en zijn moeder werkt als een ontwerpster van jurken.
Verleden: Toen hij op zijn 12e van school werd gehaald door zijn ouders om gedwongen te gaan werken in een textielfabriek heeft hij in een vlaag van woede als straf voor zijn ouders zijn gehele lichaam onder laten tattoeëren. Daardoor staat hij nu in de hele stad bekend als de tattoo-jongen. Vanwege zijn reputatie komen er nogsteeds tattoo's bij.
Extra's: Hij kan lang zonder eten, wat in zijn voordeel kan werken, hij is ook een beetje een kluns en kan slecht zijn evenwicht bewaren.
Eigenschappen : Klauw en Moordenaar
Foto:
24 jan 2013, 21:19
,Respect
1

Jaweriatjuuuhhhh
ik zet mijn persoon straks hier en btw jullie kunnen , mij gewoon JJ noemen
25 jan 2013, 09:00
,Respect

Yvanka
hoe heet je in het echt dan?
26 jan 2013, 13:55
,Respect

Pumpkin Malin
Yvanka, ze heet in het echt Jawayriya Javed!
26 jan 2013, 17:50
,Respect

Jelmer
ligt het aan mij of is die naam onmogelijk uit te spreken...
26 jan 2013, 21:54
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
wahahahahha jaah @Jelmer tis idd onmogelijk uit te spreken als je het nog nooit heb gehoord, maar Jawayriya spreek je uit als Jaweria, maar iedereen noemt me JJ, want Jawayriya is veeeeeeeel te lang xD

Naam: Rodhaina ( spreek uit als Rhodena ) Arcilla
Achternaam: Ashby
Bijnaam: Rhodain
Leeftijd: 16
District: 2
Karakter: Arrogant, verwaand, sarcastisch, gemeen, soms aardig, snel op d'r tenen getrapt en daardoor ook gevaarlijk, maar ze gedraagt zich als een dom wicht tijdens de spelen.
werk: ze heeft er geen en heeft er ook geen nodig
Wapen: messen en zwaard
Uiterlijk: Paars/rood haar, slank, volle lippen, heterochromie in d'r ogen een oog is blauw, de andere groen.
Huisdieren: 2 gevaarlijke dobbermans
Familie: 3 zussen ( dood door de spelen, allemaal zaten in de laatste 4 ) 2 broers ( 1 levend, de andere 2 dood, ook zij zaten bij de laatste 4 tijdens de spelen) , en ouders.
Verleden: Normaal verleden voor een meisje uit district 2, ze moest zich jaren lang voorbereiden op de spelen, elke dag trainde ze hard, ze is nu hartstikke gevaarlijk en sterk, ze heeft geen wapens nodig om je te vermoorden maar vind het toch leuker om met wapens te werken.
Extra?s: Ze doet zich dom voor, maar is in het echt heel gevaarlijk en intelligent, ze doet alleen maar alsof ze dom is. Rhodaina betekent vrouwelijke strijder .
Foto:
27 jan 2013, 18:43
,Respect

Pumpkin Malin
Er moeten echt nog meer mensen met deze ms mee doen. Minimaal 2!
2 feb, 19:33
,Respect

Tim
Naam: Aworf
Achternaam: Chenszo
Bijnaam: The Whizzing (Whiz betekent suizen het waarom zie je bij wapens en baantje en extra's)
Leeftijd: 14
District: 11
Karakter: aardig maar heeft sterke drang om te winnen en overleven en dat maakt hem heel gevaarlijk omdat hij in staat is om zijn moeder te doden
werk: als fruitbomen te zwaar beladen worden (en dat gebeurt nogal vaak) beschadigd het de boom. zijn taak is om met een soort zwaard/mes de takken en vruchten om te hakken zodat de bomen lichter worden. Hij heeft ook een bijbaantje als hulpje van de slager en moet dan vlees bereiden en snijden en veelal ook vangen. omdat het voor hun werk is is dat legaal
Wapen: Zwaard, Messen
Uiterlijk: Zwart haar, Bruin verbrand gezicht, normale lengte maar wel sterk
Huisdieren: geen of je moet het eten op zijn bord meetellen
Familie: Vader die in boomgaard werkt, moeder werkt als naaister en verzorgster
Verleden: Er wordt gezegd dat hij het baantje bij de slager heeft gekregen door er eerst om te smeken en toen een mes 60 meter weg te smijten die in de enige mango terechtkwam die er toen nog was ( het was na het oogsten)
Extra?s: Zie verleden en werk en wapens, kan dus goed messen werpen maar houd dat angstvallig verborgen evenals het jagen
Foto:
eigenschappen moordenaar(handig met mes), sterke hand (handig met zwaard)
4 feb, 17:27
,Respect
1

Romy-Aimee
Hmm.. ik heb meer tijd weer... dus ik wil best mee doen... zouden jullie een plaatsje voor me vrij kunnen houden? dan maak ik morgen mijn perso aan! (belooft!)
4 feb, 21:43
,Respect

Romy-Aimee
Naam: Jenna
Achternaam: Sweet
Bijnaam: Jen(nie)
Leeftijd: 16
District: 3
Karakter: Je merkt het van zelf wel
werk: Helpen bij een bedrijf datzenders maakt (pff... moest toch wat bedenken?)
Wapen: Ze ziet wel wat ze te pakken kan krijgen
Uiterlijk: Zie die facking foto...
Huisdieren: Robot hamster (ja jonge... wat verwacht je dan? een cheeta?)
Familie: Ouders, is enigst kind.
Verleden: Niets bij zonders.
Extra's: Klauw - Overlever
Foto:

5 feb, 13:41
,Respect
1

Reddish!
Naam: Daragh
Achternaam: Luxerai
Bijnaam: -
Leeftijd: 17
District: 1
Karakter: Vastberaden, slim, precies, roekeloos.
Werk: Werkt niet, hoeft ie niet
Wapen: Kan redelijk met alle wapens overweg, maar heeft een voorkeur voor het korte zwaard, de rapier en het pistool.
Uiterlijk: Lang, dun, bleke huid, donker krullerig haar, hoge jukbeenderen, ijsblauwe ogen (wisselend van ijsblauw-groen-grijs-donker)
Huisdieren: Geen.
Familie: Tweelingzus; Marrai, ouders ergens tussen de 40-50
Verleden: Onbekend
Extra's: Niet bepaald de gemenebest.
Eigenschappen: Klauw + Moordenaar
Foto:

6 feb, 21:19
,Respect
1

Pumpkin Malin
Als Gjalt weer eens online is ga ik even met hem samen het begin bespreken en mogen jullie beginnen!
7 feb, 14:46
,Respect

Pumpkin Malin
Hey guys, willen jullie allemaal even een medespeler aanmaken. De gene met wie jij de arena in gaan. Ik heb alleen maar even een naam nodig en die kunnen jullie gewoon via pb naar mij sturen!

Ik kunnen ik en Gjaltonius dat droppen of moeten we bijpersonen voor andere districten maken?
Mwahaha, ''Reddish (oftewel Maaike)'' x)
8 feb, 18:08
,Respect

Pumpkin Malin
Reddish! , als je wil mag je voor andere districten wel namen bedenken!
8 feb, 18:32
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
Ik heb de naam van mijn personage verandert xD sorry
13 feb, 20:02
,Respect

Pumpkin Malin
Jawayriya Javed, ik heb het voor je veranderd!
15 feb, 17:52
,Respect

Pumpkin Malin
Zodra alle personage er zijn kunnen we beginnen!
15 feb, 17:54
,Respect

Reddish!
Voorstel voor personages:
District 4: Reilly O'Haison & Michael Brack
District 5: Trixie Vaer & Jordan Cooper
Dictrict 6: Hailey Tain & Dain Maron
District 7: Beathe Payne & Bairn Pike
District 9: Hilly Hithy & Rowan Freit

Geen tijd om de rest te doen, ben aan het schrijven (;
16 feb, 19:53
,Respect
1

Anna~
Tijd om de rest te doen

District 10: Eleonore Morley & Arthur Spring
District 12: Patti Lewis & Levi Lowery
16 feb, 20:02
,Respect
1

Reddish!
Let the 69th Hunger Games begin!
16 feb, 23:35
,Respect

Pumpkin Malin
tanks ik ga ze er vanmiddag in zetten en dan vertel ik verder!
17 feb, 11:12
,Respect

Pumpkin Malin
De mentoren:

District 1: Luna Perri (vrouw)
District 2: Ben van den Adel (man)
District 3: Riff Foster (man)
District 4: Rosalie Foket (vrouw)
District 5: Levi van der Does (man)
District 6: Quin Sang (vrouw)
District 7: Chris Uley (man)
District 8: Sela Ola (vrouw
District 9: Dominic Zen (man)
District 10: Raylen ten Horet (man)
District 11: Taylor Lawrens (vrouw)
District 12: Price Adems (man)
17 feb, 14:04
,Respect



Gjalt
En Mentor nummer 2:

1: Eoin Colfer
2: Jennifer Fallon
3: Holly Dijar
4: Alex Bowden
5: Monika Felten
6: Jon Darryn
7: Olivia Stone
8: Rafael Abalos
9: Daniëlla Bruin
10: Thea Myron
11: Tad Williams
12: Sarah Hart
17 feb, 15:54
,Respect

Pumpkin Malin
Hey guys,

Ik denk dat jullie wel mogen beginnen! Nouja in het eerste stukkie komt natuurlijk de boete dus.... SCHRIJFZE!
18 feb, 16:48
,Respect

Tim
o lekker dus ik heb een vrouwelijke mentor die Taylor heet dat is nou ook echt een naam waarvan je zegt die is mannelijk noem haar dan maar Venius
18 feb, 18:42
,Respect
1

Pumpkin Malin
@tim, Taylor is ook gewoon een vrouwen naam hoor!
18 feb, 19:20
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
ik schrijf morgen, want nu heb ik dus alleeeeeeeeeeeeen maar huiswerk en strafwerk
18 feb, 20:05

\Marrai Luxerai
Let 69th Annual Hungergames begin!

Ik mep met mijn zwaard en dolk om me heen. Vandaag was de dag van de boete. Dit was mijn laatste training, hoopte ik. Ik wilde naar de Spelen. Iedereen afmaken en als overwinnaar naar huis te komen. Ik bleef doorslaan op de poppen die in de ruimte hingen. Ik was 17, en dit was het laatste jaar dat ik mijn kans had op eeuwige roem. Dan kon ik terugkomen, als winnaar, net als mijn ouders. En Daragh zou groen uitzien van jaloezie. Hij was mijn tweelingbroertje, en een paar minuten jonger. Hij had dezelfde droom als ik, de spelen winnen en de rest groen laten zien van jaloezie, vooral mij waarschijnlijk. 'Marrai! Het is tijd, de boete is over twee uur en je moet je nog omkleden!' Riep mijn vader. 'Ik heb mijn kleren al aan pap!' Riep ik terug. Mijn vader kwam de trap af naar de kelder en zei dat ik zo echt niet naar de boete kon, dat je dan goede kleding aan moest hebben. Ik antwoordde dat het een perfect signaal zou zijn om in gevechtskleding naar de boetedoening te komen. Mijn vader kon niks anders dan toegeven, gaf me een kus op mijn hoofd en vroeg me om hem trots te maken. Mijn vader had de spelen zelf gewonnen toen hij zestien was, en mijn moeder won de spelen op haar vijftiende. Ik wilde niets liever dan in hun voetsporen te treden. Ik knuffelde mijn moeder en liep naar buiten.

Op het grote plein was het een enorme drukte. Ik keek rond of ik Daragh ergens zag. Zijn zwarte krullen staken boven de menigte kleine kinderen uit. Hij keek ook rond en zag mij staan. Met een snelle grijns groetten we elkaar, om daarna weer naar het podium vooraan het plein te kijken. Er stond een vrouw met rood haar en lange nagels zich klaar te maken om te gaan praten. Zij was elk jaar de persoon die de namen uit de grote bollen haalde. Zodra iedereen stil was begon ze met haar praatje. Die bleef ook altijd al hetzelfde, en ik hoorde het al vanaf mijn twaalfde.

Eindelijk was het zover, na de woorden: 'Dames gaan voor.' kwam er een bol op het podium met allerlei briefjes. Ze pakte er een naam uit en las hem voor: 'Christina Adie!' Er kwam een jong meisje van een jaar of twaalf naar voren en ik schudde mijn hoofd omdat de eerste poging niet was gelukt, maar gelukkig was er een back-up. 'Ik meld me aan, een vrijwilliger voor de Hongerspelen!' Riep ik. De vrouw keek mijn kant op en ik stapte uit de meidenmassa om naar voren te lopen. 'Prachtig, Prachtig, We hebben een vrijwilliger. Jongens en meisjes, een applaus graag!' Er klonk een applausje en de vrouw keek weer naar mij. 'En meisje, wat is je naam?' Ik fronste om het "meisje" maar antwoordde braaf: 'Marrai Luxerai.' De vrouw glimlachte, 'Iemand van de tak Luxerai?' Ik knikte. 'Prachtig. Nou, laten we doorgaan met de jongens.' Ze stak haar hand in de bol en haalde er een papiertje uit. Ze vouwde het open en ik gilde zodra ik het kon lezen. 'Daragh! Daragh Luxerai?!?' Riep de vrouw, eerst vrolijk, daarna verbaasd. 'Wel wel, een broer en zus die samen in de finale staan...' Daragh liep naar voren en schudde zijn hoofd. In mijn hoofd brak ik, dit konden ze me niet aandoen. Ik zou met plezier iedereen verslaan in de arena, maar niet Daragh, niet mijn broer...'
18 feb, 20:50
,Respect

Reddish!
May the odds be ever in your favour, everyone!
enjoy!

Daragh Luxerai
District 1

Daragh liep tussen de drukke straten van District 1. Om hem heen liepen allerlei mensen met geverfde gezichten en belachelijke kleding, op zoek naar de laatste dingetjes die ze voor het feest van die avond nodig zouden hebben. Die middag zouden de boetes plaatsvinden, waarin een jongen en een meisje van elk district getrokken zouden worden om mee te doen in de Hongerspelen: een ziek spel bedacht door de mensen in het Capitool. Het spel werdt jaarlijks gespeeld, en de inwoners van Panem werden gedwongen om vierentwintig kandidaten, kinderen, tegen elkaar tot de dood zien vechten. De meeste Districten waren dan ook zwaar tegen de Spelen, maar de rijkere Districten zoals bijvoorbeeld District 1 vonden het hele evenement juist prachtig. Kinderen trainde al van jongs af aan voor de Hongerspelen, en de kandidaten uit 1 maakten dan ook altijd deel uit van ''De Beroeps'': de sterkste spelers in de Spelen. Zodra ze al de zwakkere kandidaten dood waren keerde de beroeps zich tegen elkaar, tot er uiteindelijk een winnaar was.
Daragh's zus, Marrai, was dan ook een Beroeps type. Elke dag trainde ze wel een paar uurtjes met messen en pistolen en andere wapens die in de arena op konden duiken. Het zou hem niet verbazen als ze nu nog aan het trainen was, twee uurtjes voor de boete zou beginnen. Dit was het laatste jaar waarin Daragh en Marrai getrokken konden worden, en Daragh wist dat als Marrai niet getrokken zou worden ze zich wel als vrijwillige aan zou bieden.
Daragh zelf wilde stiekem ook wel winnen, al was het maar om voor Marrai te bewijzen dat men ook kon winnen zondet al die training. Maar als hij niet getrokken zou worden was hij niet van plan om zichzelf aan te bieden, en het zou er waarschijnlijk niet in zitten dat iemand hem wou redden als hij getrokken werdt.

Een kwartiertje voor de boete begon kwam hij bij het grote plein aan. Het was een enorme drukte, en Daragh moest meerdere keren iemand aan de kant duwen om bij de rij te komen waar hij bloed af moest geven. Hij keek om zich heen om Marrai te zoeken, en zag haar staan bij de andere 17- jarige meiden. Ze had haar gevechtskleding aangedaan. 'Natuurlijk,' dacht Daragh zuur. 'Een goede eerste indruk is alles, nietwaar?' Zelf had hij niet de moeite genomen om iets speciaals aan te trekken, gewoon een wit shirt en zwarte jeans. 'Oh wat zal vader toch teleurgesteld zijn.'

De vrouw op het podium, die ronduit alarmerend veel rood droeg, begon met de speech die ze elk jaar weer hield. Daragh kende het hele praatje nu onderhand wel uit zijn hoofd. Toen ze klaar was liep ze naar de eerste glazen bol met naamkaartjes. Zoals altijd was het dames eerst, en een meisje van 12 genaamd Christina Adie werdt getrokken. Ze was zo zenuwachtig en geschrokken dat ze over haar eigen voeten struikelde toen ze haar weg baan de naar het podium, maar gelukkig voor haar melde Marrai zich als vrijwillige. Marrai liep gauw naar voren en het podium op onder luid applaus van de toeschouwers. Daragh keek hoofdschuddend en met een kleine glimlach op zijn lippen toe terwijl zijn zus trots als een pauw haar naam mededeelde en nog een ronde applaus ontving.
Het werdt weer stil toen de vrouw naar de bol met de naamkaarten van de jongens liep. Om het spannend te houden liet ze haar hand eerst dramatisch boven de bol hangen, om er vervolgens langzaam een papiertje uit te halen. Ze vouwde het open, en toen Marrai schuin over haar schouder mee keek om de naam te lezen slaakte ze een kreet.
''Daragh! Daragh Luxerai?!'' riep de vrouw eerst blij, daarna verbaasd. Daragh sloot zijn ogen. Niet dit. Niet nu.
Als in een waas liep hij het podium op. De menigte was stil gebleven terwijl hij naar de vrouw in het rood liep. Hij schudde zijn hoofd naar Marrai, die hem alleen ongelovig aan staarde. ''Wel wel, een broer en zus die samen naar de Spelen gaan...'' Daragh luisterde niet eens meer naar wat ze verder zei, merkte het amper toen ze zijn pols pakte en die in de lucht stak zodat haar lange nagels zich in zijn arm boorde. Hij was kandidaat voor de Hongerspelen.
Hij moest zijn eigen zus doden.

DUN DUN DUUUNN!
ps. Ik heb m'n inschrijflijst een heel klein beetje verandert.
Happy Hungergames!
18 feb, 22:05
,Respect
2

Pumpkin Malin
Leuke stukkies guys!
19 feb, 12:05
,Respect

Reddish!
Thank you! ^^
19 feb, 12:25
,Respect

Tim
Aworf Chenszo:
Rustig snijd ik de laatste stukken vlees door bij de slager. Het is een aardige oude man met groot verdriet omdat één van zijn kinderen is omgekomen bij de 46e Hongerspelen. Zijn naam is Hylo Carvert. De hongerspelen, denk ik terwijl er een zucht over mijn lippen rolt. Het zoveelste wat het Capitool doet om ons te onderdrukken. Niet alleen worden we geliqueerd als we ook maar gedag zeggen tegen de vredebewakers maar we moeten of tegen 23 anderen vechten of toekijken hoe er elk jaar 23 kinderen sterven. Het wordt elk jaar erger omdat ik ze bijna allemaal ken. Hoe vorig jaar mijn beste vriend stierf zal ik nooit vergeten. Raf was bij de laatste 3 toen hij op een vlakte liep. Met een mes in zijn hand en een schild op zijn borst had hij al 5 mensen vermoord en de rest overleefd. Ik dacht echt dat hij zou winnen. Maar toen gebeurde het: Hij loopt rustig in een modderig stuk en opeens zakt het onder zijn voeten weg en wordt hij verstikt door drijfzand. Hij had het stuk al 10x gelopen en er was nog nooit iets gebeurd en opeens BAM: drijfzand. Nog steeds in gedachten verzonken loop ik naar mijn baas. ‘Meneer Carvert?’ zeg ik. ‘Noem me nou eens gewoon Hylo jongen.’ Antwoordt hij.
‘Mijn werk zit erop meneer,’ vervolg ik. ‘Ja oké het is al goed’ zegt hij. ‘Ga je maar wassen en haast je naar de boete.’ Kalm loop ik naar de pomp aan de achterkant en boen de vleeslucht van mijn lichaam af. Bij de boete worden van elk district 2 kinderen gekozen. Één jongen en één meisje van 12 tot 18 jaar. Er zijn zoveel kinderen tegenwoordig dat de kans heel klein is dat ik getrokken wordt. Ook doe ik niet mee met de bonnen omdat het jagen door een aantal vredebewakers toegestaan is omdat de gewassen anders aangevallen worden. Dus mijn naam is slechts 3x in de bol gedaan. Maar mijn vrienden hebben veel meer kans om gekozen te worden omdat zij met meer kinderen zijn en niet kunnen jagen. Omdat we meestal vlees over hebben bij de slagerij geef ik dat aan hun maar nog steeds hebben ze niet genoeg eten.
Ik trek andere kleren aan en loop ga naar de melkboer. Omdat ik in één van de vele dorpjes woon brengt hij de kinderen met zijn paard en kar naar de grootste stad van district 11: Fruitatia. Daar aangekomen ga ik bij de 14 jarige jongens staan en wacht af. Dan komt er een lange man met een paarsig gezicht aanlopen en begint zijn toespraak. Over hoe het Capitool bij de opstand van 69 jaar geleden district 13 wegvaagde en dreigde dat met nog meer districten te doen en hoe daarom hungergames bedacht werden om de districten onder de duim te houden en nog meer shit. Dan is het tijd voor de boete. De man zegt met een kruiperig gezicht ‘Dames gaan voor.’ Hij graait in de bol en trekt er een briefje uit. ‘Mira Watson’ en een meisje van 13 jaar komt naar voren. Er komt een zucht over mijn lippen want het is niet iemand die ik ken. Dan loopt hij naar de bol voor de jongens en trekt daar een briefje uit. ‘Aworf Chenszo’ zegt hij en ik voel hoe mijn binnenste langzaam in ijs verandert…
19 feb, 17:10
,Respect
2

Jaweriatjuuuhhhh
Rhodaina Arcilla Ashby ~District 2


"Rhodaina schat. Maak je alvast klaar!" zei mijn moeder jubelend Ze was hartstikke enthousiast, ze hoopte dat ik dit jaar gekozen zou worden. En dat eindelijk iemand uit ons familie zou winnen. Het was nog al sneu voor mijn ouders dat er nog geen een kind van de familie Ashby had gewonnen, allemaal waren gestorven maar, waren wel in de laatste paar tributen gekomen. Best stoer van mijn broer en zussen.
Ik ging naar mijn kamer en begon me op te tutten, ik wilde er niet standaard uitzien, zoals elk tribuut. Ik wilde opvallen, voor het geval ik werd getrokken.

Ik had opvallende kleuren aan, en was het enige meisje dat een jurkje aan had.
Het was druk, hartstikke druk. Ik stond naast Rhine Orsine, een van mijn beste vriendinnen, ze leek zenuwachtig, ze trok steeds aan haar shirt, ze had simpele kleren aan terwijl ze er normaal fantastisch uitzag.
Alles wat er werd gezegt ontging me, ik wachtte geduldig tot er werd gezegt dat de tributen nu zouden worden getrokken.
Jennifers Fallon's handen waren opvallen ze had gekleurde lange nagels, en haar hand leek net paars, Ze trok langzaam een blaadje uit de glazen pot en keek er lang naar.
"Rhodaina Arcilla Ashby." werd er hard en langzaam gezegt, ik voelde niks, ik was niet enthousiast, maar ook niet bedroefd. Dit zou mijn moment zijn. Uit mezelf liep ik naar het podium, natuurlijk met een grijns. Ik zou dit aankunnen, ik zou kunnen winnen. Ik was hiervoor getraind. Dit zou mijn jaar worden - dat hoopte ik tenminste. mijn naam betekende ook vrouwelijke soldaat, vrouwelijke vechter, dus ik zou dit kunnen. Ik had een grote kans om te winnen, net als alle beroeps.
19 feb, 19:01
,Respect
1

Anna~
Simon Bareilles
District 8.

Wakker worden op de boetedag heb al ik een paar keer gedaan, dus speciaal voelt het niet meer. Ook de angst voor mijn 17 inschrijvingen werken allang niet meer in mijn nadeel, het is nou eenmaal zo. Het eerste jaar was is doodzenuwachtig, ik had me 4x ingeschreven dus mijn kansen lagen er niet heel goed voor. Totdat uiteindelijk een oudere jongen werd getrokken die ik helemaal niet kende. De volledige bevolking van district 8 maakt zich al weken van tevoren druk voor de boete, maar mijn vader heeft mij altijd geleerd dat je je nooit druk voor iets moet maken, behalve als het met je vrouw te maken heeft. En toen lachte hij om zijn eigen grap en stuurde mij naar bed.
Mijn vader, een verdorde man van al zijn harde werk, puur ongezellig om mee te kletsen, bezitterig en gemeen. Als ik al getrokken word, zal ik hem in ieder geval niet missen. Door mijn vader denk ik aan de tijd, die sneller is dan ik had verwach.
Ik zwaai de deur open en ren naar het grote plein, het 'centrum' van ons district. Net als mijn vader is het hier ook puur ongezellig en het stinkt naar rook en teer. Zelfs door heel erg voor te dringen eindig ik alsnog achter aan het vak met 16-jarige jongens. Door al het rumoer hoor ik niks van de uitleg die ieder jaar herhaalt word en pulk een beetje aan mijn nagels. Ik sta niet op te letten en schrik als een jongen naast mij mij aanstoot.
'Simon toch?' vraagt hij en ik knik verward. 'Je moet op.' zegt hij en wend zijn blik weer af. Het duurt niet heel lang todat ik bedenk dat hij bedoeld dat ik getrokken ben. Ik wurm me door een grope puberende jongens en dacht dat ik eindelijk door het staduim van 'we staren je aan' was, maar dat blijkt nu dus niet zo. Iedereen lijkt naar mij te kijken en het duurt een eeuwigheid voordat ik eindelijk bij het poduim ben.
Er staat al een lief uitziend meisje met vlechtjes, hebben we de meisjes al gehad? Dan heb ik zeker nog minder staan opletten dan dat ik dacht... Onze kies-dame roept iets en er zwelt applaus op uit het publiek. Is dit voor mij? denk ik wazig, ik ben totaal niet van slag, hoogstens wat verward. Moet ik nu meedoen met de spelen?
Met een hoofd vol pure verwarring word ik naar het stadshuis geleid. Het meisje gaat ook mee en daaruit maak ik op dat zij ook gekozen is, en misschien heb ik nog wel meer medelijden met haar dan met mezelf.
19 feb, 20:58
,Respect
1

Tim
Zullen we wel afspreken dat als mensen de tactiek met hun mentoren bespreken dat de anderen dat niet gebruiken anders is het lullig
20 feb, 10:56
,Respect

Tim
Aworf Chenszo
District 11

Met een ijsklomp als hart loop ik naar voren en ga naast Mira staan.
De lange man roept of er vrijwilligers zijn en ik zie een vriend van me naar voren lopen.
Hij kijkt me aan en ik schud van nee. Dan loopt hij terug naar zijn plaats en de man roept ‘Goed dan, tributen moge de kansen immer in je voordeel zijn.’ Na een lauw applaus waar de man kennelijk genoegen mee neemt lopen we naar onze mentoren toe. In district 11 zijn dat
Taylor Lawrens die de 44e hongerspelen gewonnen heeft en Tad Williams die 5 jaar geleden gewonnen heeft. Beide hebben hazelnootbruine ogen en een bruine huid. Aan Taylor zal ik niet veel hebben omdat ze bijna altijd onder invloed van medicijnen is wegens een ‘trauma’
Maar de man vindt ik aardig en hij doet altijd zijn best om de tributen te helpen. Dan is het tijd om afscheid te nemen van mijn familie en vrienden. Mijn vader en moeder moeten allebei huilen en zeggen dat ik te jong ben om een kans te maken. Maar ik zeg dat ze naar Finnick Odair moeten kijken, die won op dezelfde leeftijd en dat geeft ze een beetje moed. Van de moeder van Raf de tribuut die vorig jaar gedood werd krijg ik een klein houten balletje en ze zegt dat het Raf altijd kracht gaf om door te gaan. Het is gemaakt van Ahornschors en ik stop het in mijn zak. Mira komt aanlopen en heeft rode ogen en samen lopen we met onze mentoren mee. We gaan in een trein zitten die ons naar het Capitool brengt en Tad bespreekt de tactiek en sterke punten die we hebben. Mira zegt dat ze zich heel goed kan verstoppen en ik zeg dat ik goed kan messen werpen en dat ik nog 2 verrassingen achter de hand houd. Tad zegt ‘Oké, dan nu de tactiek: hij richt zich tot mij en zegt ‘Aworf, ben jij snel? Als ik een instemmend antwoord geef zegt hij ‘ Zorg dat je een mes te pakken krijgt en eventueel ook één ding van je verrassing. Dan moeten jullie beiden op zoek gaan naar water.’ Hij stuurt mij weg om Mira advies te geven. Ze komt weer naar buiten en zegt dat ik aan de beurt ben ‘Aworf je moet een boom of grot zoeken. Blijf dicht in de buurt van de hoorn en bij water. De beroeps kunnen niet alles meenemen en zullen gaan jagen. Dan is de hoorn onbeschermd en kun je voedsel en nog wat wapens te pakken krijgen.’ Met die tactiek in mijn achterhoofd nestel ik mij op de bank, pak het balletje van Raf en val in slaap…
20 feb, 10:56
,Respect
1

Pumpkin Malin
@tim, dat vind ik een goed idee!
20 feb, 11:26
,Respect



Gjalt
Maar, tactiekbesprekingen kun je ook veel later nog houden...
20 feb, 15:57
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
maar wat als je hetzelfde idee hebt als de ander? Misschien moet je het dan aan die persoon even zeggen dat je ongeveer hetzelfde idee hebt, En owww misschien is het handig als de persoontjes de arena ingaan we eerst "Ik schrijf"of zoiets zeggen. Anders wordt het nogal onhandig.
20 feb, 20:53
,Respect

Lyssa
Haha, ik had zin om de medekandidaten wat meer karakter te geven, dus ga ik een "profiel" voor ze maken (als het niet goed is haal ik het wel weer weg).

Naam: Andrew
Achternaam: Ritic
Bijnaam: Drew
Leeftijd: 13
District: 3
Karakter: Slungelig, heeft nooit fut om iets te doen, snelle denker, blijft het liefst zo veel mogelijk uit de aandacht.
Werk: In een mobieltjesfabriek
Eigenschappen: Scherp oog / Overlever
Wapen: Boog
Uiterlijk: Lang, vettig lang bruin haar (vaak in een staart), bleke huid, alles aan hem is lang. Vaak een vermoeide en onoplettende uitdrukking op zijn gezicht.
Huisdieren: Een bruine torenvalk waar hij zielsveel van houd.
Familie: Broer van 20, zus van 16, moeder overleden bij zijn geboorte en vader weggelopen toen hij Verkozen werd.
Verleden: Heeft zijn vader nooit goed gekend, altijd met zijn broer en zus bij een oude zorgzame vrouw gewoond.
Extra's: Wil liever niet dood.
Foto: Nog steeds te lui

Naam: Reilly
Achternaam: O'Haison
Bijnaam: Rei / Rachel / Lie / Sneeuwwitje
Leeftijd: 17
District: 4
Karakter: Opgeruimd, wil duidelijkheid, houd niet van spanning. Technisch onderlegd.
Werk: Visnetten maken/repareren.
Eigenschappen: Klauw / Marinier
Wapen: Eenhandig zwaard, stopnaald. (En pas op, daar kun je hele nare dingen mee uithalen)
Uiterlijk: Lang zwart haar in een keurige vlecht, witte huid. Dunne rode lippen, en vaak een strenge blik.
Huisdieren: Een donkergrijze kat.
Familie: Een vader en een moeder.
Verleden: Ze is veel getraind, maar op haar 16e begon ze steeds vaker naar de scheepswerf te ontsnappen, waar ze toen ze 17 werd aangenomen werd door een zeeman die wel een handige helpende dameshand kon gebruiken.
Extra's: Ze is bang verliefd te zijn op Michael Brack, één van de scheepsmaatjes die vaak visnetten moet halen en brengen bij haar.
Foto: Typ op google afbeeldingen maar "sneeuwwitje" in

Naam: Michael
Achternaam: Brack
Bijnaam: Maik / Jongen 176
Leeftijd: 17
District: 4
Karakter: Snelle denker, stoerdoener, moet vooral niet te lang stil zitten.
Werk: Scheepsmaatje op een middelgrote boot die elke dag uit vissen gaat.
Eigenschappen:Sterke hand / Marinier.
Wapen: Bijl en schild.
Uiterlijk: Blonde krullen waar halfslachtig vlechtjes in gewurmd zijn, verweerde huid, lichtbruin. Groene ogen en gespierde armen.
Huisdieren: Nope. Die zijn immers niet toegestaan op een schip.
Familie: Een vader die jaren zeeman is geweest en nu met pensioen, moeder wil heel graag dat hij de Spelen wint.
Verleden: Vanaf zijn tiende streng getraind door een winnaar van de Spelen, op zijn 15e aangemonsterd op het schip. Sindsdien heeft hij slecht tweemaal per week 's avonds training.
Extra's: Hij voelt zich de laatste tijd een beetje raar als hij van het schip komt. Hij geeft de schuld aan de zware visnetten, maar dat verklaard zijn misselijkheid niet echt...
Foto: Luie luiaard nog steeds te lui -.-
21 feb, 14:46
,Respect
2

Pumpkin Malin
Jawayriya Javed, dat vind ik een goed idee!

Dus guys, als jullie gaan schrijven zet dan even een bericht hier van ik schrijf!
21 feb, 15:43
,Respect

Pumpkin Malin
Das de kaart!

Naam: Trixie
Achternaam: Vaer
Bijnaam: Trix / Trik / TX
Leeftijd: 15
District: 5
Karakter: Energiek, heldhaftig, eigenwijs, ongehoorzaam.
Werk: Looprad dat energie opwekt als er in gelopen word.
Eigenschappen: Sterke hand / Moordenaar
Wapen: Messen, kleine kruisboog.
Uiterlijk: Kortgeknipt zwart haar, vaak piekerig. Draagt vaak losse zwarte kleding. Beetje punky/gothic achtig.
Huisdieren: Wezel die ze zwart heeft gemaakt met kool.
Familie: Een oom. Vader en moeder beide omgekomen bij de Spelen (ze waren ontzettend jong toen ze TX kregen).
Verleden: In het jaar dat ze werd geboren kwamen haar ouders beide om. sindsdien woont ze bij haar gierige oom.
Extra's: Heeft een hekel aan mensen. Maakt ze het liefst af als ze iets op haar aan merken.
Foto:
21 feb, 16:29
,Respect
1

Lyssa
Naam: Jordan
Achternaam: Cooper
Bijnaam: Dan
Leeftijd: 13
District: 5
Karakter: Verlegen, snel bang, valt niet snel op.
Werk: Reparaties aan technische dingen verrichten.
Eigenschappen: Scherp oog / Overlever
Wapen: Recurveboog
Uiterlijk: Kleine bruine krulletjes en schattige bruine ogen.
Huisdieren: Een glanzende blauwe kweekkever. (Dat zijn kevers die je kunt kweken met bepaalde stoffen en insecten, die je tot hun eigen dood zullen verdedigen als je je vijand aan hem kenbaar maakt. De beestjes zijn altijd trouw aan hun maker, en als die als dood is bij hun geboorte, de eerste persoon die ze zien.)
Familie: Een zorgzame moeder en een tweelingzusje.
Verleden: Niet veel bijzonders. Werkt in een fabriek.
Extra's: Heeft een hele hoge schattigheidsfactor.
Foto:
21 feb, 16:41
,Respect
1

Lyssa
Naam: Haily
Achternaam: Tain
Bijnaam: Hai / LeeLee / Ail
Leeftijd: 16
District: 6
Karakter: irritant, bemoeial, opdringerig, poeslief tegen volwassenen, kan heel goed vleien.
Werk: Mensen helpen met transport (zie foto).
Eigenschappen: Goede Coach / Moordenaar
Wapen: Knots + schild
Uiterlijk: schouderlang bruin haar, knalrode lippen, verzorgd uiterlijk, zeker voor een zes-districter.
Huisdieren: Een nest cavia's.
Familie: Een oma die de Spelen ooit heeft gelijkgespeeld, omdat de laatste twee kandidaten beiden weigerden door te gaan.
Verleden: Altijd met haar oma geweest. Weet niet waar haar ouders zijn. Wil liever niet mee doen.
Extra's: Pas op, ze is goed in mensen beïnvloeden.
Foto:
21 feb, 16:55
,Respect
1

Anna~
omdat Isis toch al bezig is :

Naam: Loena
Achternaam: Murphys
Bijnaam: Mickey
Leeftijd: 14
District: 8
Karakter: een beetje een muurbloempje maar wel door en door lief.
Werk: In een van de vele fabrieken van district 8.
Wapen: Ze kan eigenlijk heel slecht vechten, en ze haat het om mensen pijn te doen, dussehh... Haar onschuldigheid?
Uiterlijk: Lieflijk, blond, klein, teder, een beetje een pushover.
Huisdieren: no.
Familie: Ouders en 2 oudere broers, die haar soms een beetje plagen.
Verleden: Geboren, kind geweest, getrokken voor de Hungergames.
Extra?s: Goede coach & Scherp oog
Foto:

21 feb, 17:04
,Respect
1

Jaweriatjuuuhhhh
AlyssaenAriadne Ik had in mijn stukje geschreven dat Rhine ook Orsine heette, en zij is 16
21 feb, 18:29
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
Rhodaina Arcilla Ashby












Ik stond op het podium en keek het publiek glimlachend aan, ik was niet bang. Ik was zeker niet bang. Ik vond dit alles eigenlijk best spannend.
"En dan nu de jongens tribuut."werd er gezegt. "Duke Acub Orsine."Ik versteende toen ik de naam hoorde. Duke Acub Orsine was mijn beste vriendin's broer. Mijn glimlach was meteen van mijn gezicht verdwenen en ik voelde hoe ik in heel mijn lichaam verstrakte Nee. Nee. Nee. Dit kon niet waar zijn. Nee. Dit was een ramp. Ik kon wel gaan schreeuwen.

De eerste persoon die mij kwam bezoeken was Rhine. Ze zat te huilen.
"Rhodaina."snikte ze.
"Rhine."zei ik toonloos.
"Dit is verschrikkelijk Rhodaina. Ik wil niet mijn enige broer verliezen of mijn beste vriendin. Dit is verschrikkelijk. Maar als ik moest kiezen wie ik het liefst verloor zou jij dat zijn Rhodaina. Je moet dat begrijpen. Hij is mijn broer! Rhodaina beloof me dat je hem beschermt oke? Zorg ervoor dat hij niet eerder door gaat dan jij."zei ze. Nou dat was aardig.
"Oke, ik zal mijn best doen."zei ik, ik zou daadwerkelijk Duke proberen te beschermen , maar als ik zelf ook in nood zou zijn zou ik eerst voor mijzelf kiezen.
"Dit is voor het eerst dat ik niet bij zijn verjaardag zal zijn, hij wordt over een paar dagen 17. God. Dit is verschrikkelijk." Rhine gaf me nog een knuffel voordat ze wegmoest.

Mijn familie waren ook nog langsgekomen met een zak koekjes, mijn lievelingskoekjes, ze was zo trots op me dat ik gekozen was. Ik werd zowat gedwongen om te winnen door mijn ouders, maar dat zou nooit gaan, want ja, misschien waren er sterkere mensen dan ik. Ook al was ik hier al die jaren voor getraint. En zou ik het tenminste tot de laatste paar mensen moeten halen.
21 feb, 19:04
,Respect
1

Jaweriatjuuuhhhh
als je het niet erg vind wel, als dat kan

en btw jullie kunnen me gewoon JJ noemen ( staat voor Jawayriya Javed ) xD tis veel makkelijker xD
21 feb, 22:21
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
Naam: Duke Acub
Achternaam: Orsine
Bijnaam: D. Ake, Orsine
Leeftijd: 17
District: 2
Karakter: Duke is een jongen waar je altijd plezier mee kan hebben, hij is romantisch ingesteld, is ook best ondeugend, aardig, sociaal, maar als het moet kan hij nog al agressief zijn, hij heeft vaak woedeaanvallen,
werk: heeft hij niet daar is hij te lui voor en heeft er geen tijd voor door zijn trainingen.
Wapen: zwaard.
Uiterlijk: zwart haar, licht getint, bruine ogen met een groene glans, niet heel erg gespierd, lang, brede schouders, volle lippen,
Huisdieren: een ara - Zazu
Familie: zusje Rhine, zus Aria, broer Leygolay, ouders
Verleden: Hij moest zoals kind uit district 2 blijven trainen voor de spelen, hij is er dus goed op voorbereid, hij komt uit een rijke familie en is dus net als elke district 2 kind verwend.
Extra?s: Hij houd enorm veel van zijn zusje Rhine. Hij vind het grappig hoe vaak ze haar trainingen skipt om met Rhodaina te zijn.
Foto:


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
22 feb, 19:58
,Respect
2

Anna~
Simon Bareilles.
District 8.

De vredebewakers duwen mij een abrikooskleurige kamer in en uit lichte wanhoop ga ik op een stoel zitten en begin ik een liedje te neuriën. Het duurt best lang voordat er eindelijk eens iemand komt en het voelt alsof mijn tijd al bijna voorbij is. Dan komt ineens mijn moeder binnen gestormd, ze valt in mijn armen en drukt een munt in mijn handen. 'Je moet winnen, je moet winnen, snap je me Simon?' Ik knik braaf en vraag me af waarom ze zo raar doet. En waar is mijn vader eigenlijk? Ik had hem niet hoor ingeschat, maar je bloedeigen zoon niet bezoeken als hij de hongerspelen ingaat? Dat klinkt wel heel erg laag, zelfs voor zijn doen. Mijn moeder verlaat de kamer en laat mij alleen achter met de abrikozenstoelen. De munt laat ik in mijn zak glijden en besluit er maar niet naar te kijken, misschien ga ik dan wel huilen...
Uit het niks komt er ook een meisje naar binnen gerent, ze geeft mij een reep chocolade en een kus op mijn wang, dan gaat ze weer weg voordat ik kan vragen hoe ze heet. Maar ik weet wel dat ze de hele Spelen in mijn hoofd zal zitten. Nadat het meisje is weggegaan komen er een paar vredebewakers naar binnen en ik word naar buiten gebracht. Er staan een paar verloren fotograven die foto's van mij beginnen te maken. gelukkig komt het kleine blonde meisje ook naar buiten en de aandacht gaat meteen naar haar. Langzaam begint het open te trekken en ik sta meteen in de felle zon, dus ik blijf maar even staan en absorbeer de vitamine D. Helaas word ik binnen de kortste keren ruw een wagon in geduwd en begint de trein te rijden. District 8 verdwijnt langzaam uit het raampje en ik ga op een stoel zitten. Wat heeft iedereen hier toch mooie stoelen denk ik ineens.

Fail..
23 feb, 21:14
,Respect
1

Reddish!
''Mr. Holmes, they were the footprints of a gigantic hound!''
-Henry Knight, The Hound of Baskerville
enjoy!

Daragh Luxerai
District 1/Trein

Dikke regendruppels kletterde tegen het raam van de kamer waar ze Daragh in gedumpt hadden. Hier kregen de vrienden en familie van de kandidaat de kans om afscheid te nemen, niet dat Daragh iemand verwachtte. Zijn ouders waren welgeteld twee minuten en drieëntwintig seconden in de kamer geweest, waarna ze ongetwijfeld een bezoek aan Marrai hadden gegeven. Daragh wist dat als hij en Marrai uiteindelijk samen de laatste twee overgebleven kandidaten zouden worden, ze zouden hopen dat Marrai de winnaar werdt. Zo was het altijd geweest. Marrai was degene met de lieve lach en het charisma, Daragh was de opstandige en een zonderling. Vrienden had hij nooit gehad, aangezien de meeste andere tieners van District 1 voor de Hongerspelen aan het trainen, met hun moeders kleren aan het kopen, of gewoon oninteressant waren. Niemand had dezelvde gedachtegang als Daragh. De mensen hier zochten geen avontuur, maar zaten maar wat graag in hun woonkamer naar de Spelen te kijken. Daragh was het tegenovergestelde. Hij hield niet van stilzitten of vaste routines, en had persoonlijk een hekel aan de Hongerspelen. De Hongerspelen was de manier van het Capitool om te zeggen ''Wij zijn de baas. Als je in opstand komt, ga je dood.'' Hij had het er ooit met Marrai over gehad, maar ze hadden ruzie gekregen en afgesproken om het er nooit meer over te hebben. Hij snapte wel waarom Marrai graag wilde winnen en elke dag trainde. Allebei hun ouders hadden de Spelen gewonnen, en ze verwachtte dan ook da hun kinderen dat zouden doen. De druk van ouders die veel verwachtte en de invloed van het milieu om hen heen hadden van Marrai een winnaar in ontwikkeling gemaakt. Maar hoe veel Daragh en zijn zus ook van elkaar verschilde, hij hield van haar. Het grootste probleem nu was hoe hij haar veilig kon houden in de arena.
Want hoe je het ook bekeek, één van hen moest dood.

Uitendelijk kwamen de vredebewakers hem halen. Zonder tegenstribbelen liet Daragh zich naar een zwarte auto met donkere ruiten leiden en ging erin zitten. Marrai kwam even later naast hem zitten, haar gezicht een emotieloos masker. Ze keken elkaar niet aan, en de korte reis van het stadhuis naar het treinstation verliep in stilte. Toen ze eenmaal bij de trein waren en uit de auto stapte werden ze meteen aangevallen door fotograven die maar wat graag foto's van de kandidaten van 1. Marrai zette haar winnende glimlach op en zwaaide vrolijk naar de camera's. Daragh besteedde er geen aandacht aan en haastte zich de trein in. De deur was ng maar net dicht toen de trein begon te rijden, en District 1 verdween al snel uit het zicht.

Ik heb m'n best gedaan, al werdt het stukje niet zo geweldig...
24 feb, 12:05
3

Romy-Aimee
Mensjes....
Ik krijg het zo druk en aangezien ik niet aan deze heb geschreven en hij me het minst leuk lijkt (sorry... -.-'') maar anders kom ik niet meer aan schrijven en mijn huiswerk -.-''
24 feb, 17:12
,Respect
1

Tim
Aworf Chenszo
Tribuut uit 11
trein/Capitool

Langzaam rijdt de trein het Capitool binnen. Ik sta naast Mira en kijk mijn ogen uit. Wat een rijkdom en luxe! Ik kijk mijn ogen uit en vergelijk de huizen met de huizen in district 11. Wat een verschil. Dan zie ik de mensen. Wat een idioten zeg! Het schreeuwen naar onze trein maakt niet uit maar die kapsels en kleren. Ik zie een man van nog geen 20 met een geel rode hanenkam en piercings door zijn lip. Het lijkt net alsof hij doorboort is en zijn hoofd in de fik staat.
Als we bij ons verblijf aankomen nemen we de lift en gaan naar de 11e verdieping. We komen in een grote hal met een eettafel en een tv en ontspanningshoek. Onze mentoren wijzen onze slaapvertrekken aan en zeggen dat we morgen om 10 uur ontbijten. Ik besluit me eerst nog te wassen en loop naar mijn kamer. ‘Er zit een badkamer in’ roep ik verrukt en ik neem meteen een extra lange douche.

ik weet dat het weinig is en het einde slecht maar ik had niet veel zin om te schrijven
26 feb, 19:12
,Respect
1

Pumpkin Malin
Romy-Aimee, maakt niet uit hoor!
28 feb, 16:36
,Respect
1

Anna~
Simon Bareilles.
De trein.

Ik strijk met mijn vingers langs de zachte stoel en doe alsof ik niet merk dat het meisje naast mij gaat zitten. Dan herinner ik me de reep chocola en scheur hem open, steek een stukje in mijn mond en breek een stukje af wat ik aan het meisje geef. Ze neemt het aan. 'Dankje, ik ben Loena trouwens.' zegt ze. Ik knik en slik mijn chocola door. 'Ik ben Simon.' antwoord ik. 'Het enige wat we nog hebben van thuis...' zegt Loena terwil ze naar de zoetigheid in haar hand kijkt, en ik moet haar gelijk geven. Mijn kleren die ik nu aanheb, de munt en deze reep ik het enige wat we nog hebben, wat ik nog heb. De állerlaatste stohalm om je aan vast te houden. Maar hoe, precies hoe, zal ik het ooit over mijn hart krijgen om Loena, of iemand anders te vermoorden. Zo ontschuldig en klein. Same eten wij de reep op en het begint buiten al een beetje donker te worden als er 2 mensen binnenkomen. Ze gaan zitten in de 2 stoelen tegenover die van Loena en mij, het zijn een man en een vrouw. De man is nogal onverzorgd en heeft een baard, de vrouw zit rechtop met haar haar in een staart en kijkt ons indringend aan. ´Wij zijn jullie mentoren.' zegt ze met een schelle stem en de man knikt instemmens. De vrouw begint weer verder te praten. 'Ik ben Sela Ola en dit is Rafael Abalos, ik zal Loena coachen en Rafael zal jou coachen Simon.' haar stem klinkt zo schel dat ik mezelf in contole moet houden om niet mijn handen over mijn oren te leggen en knik snel. Dan komen er obers binnen die ons begeleiden naar een wagon waar enorm veel eten staat. Als zou het al het eten van onze hele strat bij elkaar leggen, zou je alsnog te kort komen én zou het minder lekker zijn. Het ruikt zo indringend en lekker dat ookal ik net een reep chocola opheb, ik me nogsteeds helemaal volstouw. 15 soorten soepen, allemaal schotels en stoofpotten, enorme broden, rijst met kruiden en pasta met geurige rode saus. En dat alleen tafel 1, terwijl er 6 tafels zijn. Ik val aan, hoewel we in district 8 toch behoorlijk te eten krijgen eet ik alsof ik uitgehongerd ben.
1 mrt, 20:48
,Respect
1

Jaweriatjuuuhhhh
Rhodaina Arcilla Ashby District 2












Met een laatste blik op mijn district stap ik de trein in, ik weet dat ik er zelfverzekerd uitzie en zo wil ik ook herinnerd worden. Want dit zou wellicht de laatste keer zijn dat ik district 2 zag en dat zij mij zagen in real life dan.
IIk zucht en loop het wagonnetje, of eigenlijk kan ik het geen wagonnetje noemen want het is groter dan verwacht, in samen met Duke. We hebben nog niets tegen elkaar gezegd, en waarschijnlijk gaan we dat ook niet doen. We moeten elkaar namelijk vermoorden, geweldig.
"Dit is best awkward vind je niet?"verbreekt Duke de stilte tussen ons. Ik kijk hem nu recht aan en zie de starre blik in zijn normaal levendige ogen.
"Nee. Dat is niet. Dit is gewoon klote. Jij bent mijn beste vriendin's broer en ik ben jou zusje's beste vriendin. Dit is gewoon zwaar klote."snauwde ik.
"Dat weet ik."Duke gaat met zijn hand door zijn zwarte haar. In het wagon was niemand, geen Ben van den Adel en Jennifer Fallon. Ik had ook geen idee waar ze waren. En het kon me ook niets schelen.
"Maar er moet een oplossing zijn." zei Duke opeens. Ik keek hem woedend aan en dacht aan de woorden van zijn zusje.
"Ja. Die is er. Wil je weten wat de oplossing is? Ja? Oke. Jou zusje, mijn beste vriendin heeft mij laten beloven dat ik jou zou beschermen en dat ik alles zou doen wat nodig zal zijn om jou te laten winnen. Dus maak je maar geen zorgen Duke, jij zal later dan mij dood gaan. Blij? Ja oke." ik was nog net niet aan het schreeuwen, ik kon ook zo dramatisch zijn. Op de tafel lagen verschillende drankjes en koekjes, ik greep een glazen kopje en deed er ik weet niet wat in. Zodra ik het proef weet ik dat het alcohol is en wanneer het op is neem ik meteen meer, en meer en meer tot ik net niet aangeschoten ben doordat Duke al het drank van me afpakt en Ben van den Adel met Jennifer Fallin binnenkomen.
Ik kan nog net helder nadenken en dat is maar goed ook, want ze vertellen van alles en nog wat. Maar ik wist dat ik dat niet voor lang zou onthouden.






Gjalt
Marrai Luxerai
Trein
In de verte verschenen de torens van het Capitool al. Van 1 naar het centrum van de macht was maar een klein stukje. Daragh zat naast mij op de enorme en zachte bank. Tegenover ons zaten Luna en Eoin, winnaars van een voorgaande versie en onze mentoren gedurende deze 69e Hongerspelen. Dit was onze eerste ontmoeting, en ik was het langdurig aan het bestuderen. Eoin was een jonge man van in de 20. En Luna zal ongeveer dertig zijn geweest. Daragh stootte mij aan. 'Staren is onbeleefd zus.' fluisterde hij. 'Fluisteren in gezelschap ook broer.' zei ik plagend terug. 'Maar goed,' zei ik tegen Eoin 'Hoe gaan wij ervoor zorgen dat we winnen?' Eoin trok zijn wenkbrauw op en keek mij vragend aan: 'We? Je weet dat maar één van jullie dit kan winnen hé?' zei hij. Ik knikte en schudde mijn hoofd in één dezelfde beweging. 'Dat zien we dan wel weer. Hoe gaan we dit winnen?'


Ow mensen,
Dis klote. Ik ben een keer mijn stuk kwijtgeraakt en mijn PC besloot dat het wel eens leuk was om random opnieuw op te starten...
Vandaar dat het wat kort is. maar misschien kan je er nog wat mee Maaike...
8 mrt, 22:00
,Respect
1

Reddish!
Het is tenminste iets ^^
Wel kut dat je je stukje kwijt bent geraakt
9 mrt, 11:56
,Respect

Anna~
How am I gonna be an optimist about this?
Simon Bareilles
De Trein, bijna bij het Capitool.







We zitten tegenover elkaar, en zeggen niks. Iedereen is klaar met eten en zit een beetje te niksen. Dan gaat Sela met Loena naar een andere wagon en blijf ik achter met Rafael. Het is een man van dik in de 40, misschien wel 50. Hij is nogal dik en heeft grote wenkbrauwen waardoor het lijkt alsof hij altijd boos kijkt. Na een tijdje staat hij op en loopt de wagon uit, niet lang daarna komt hij terug met eeen schaaltje marsepein, borstplaat en pepermunt. Meteen begint hij te eten en smakt enorm terwijl hij een veel te groot stuk marsepein in mond vermaalt. Ik walg een beetje van hem en pak een pepermuntje.
'Zeg jongen,' begint Rafael maar ik onderbreek hem. 'Simon.' Hij slikt zijn stuk marsepein door en maakt van de gelegenheid gebruik om zijn mond opnieuw te vullen. 'Nou Simon dan, kijk: mensen hier in het capitool hebben geld, en zij houden van exorbitante kinderen in hun hongerspelen, en jij bent... ' Ik trek mijn wenkbrauwen op en hoop op iets leuk als : heel lief, kei-aardig of super knap. 'apart.'
Fijn, bedankt. Rafael gaat echter gewoon verder.'Maar daar kan je je voordeel mee doen, je bent degene die het meest op hun lijkt, dus jij gaat je beste beentje voorzetten, en heet veel sponsors winnen.' zegt hij en vertrekt met zijn schaaltje eten naar een andere kamer.
Wat een stomme stommert.
Langzaam maar zeker val ik in slaap op de stoel waar ik inzit en droom over Rafael die mij van een grote klif duwd ergens in de arena. Ik gil zo hard dat ik er zelf wakker van schrik en nadat ik uitgehijgt ben komt Loena naast mij zitten. De trein rijdt nogsteeds op topsnelheid door iets wat nu bergen lijken. Ik wist dat het capitool heel ergens ander lag, maar dat het zover was wist ik niet. Loena doet een videoband in de tv die aan de andere kant van de wagon staat. Daarna steekt zij haar hand naar mij uit. 'Simon, ga je mee kijken naar de spelen van Sela?' vraagt ze, en ook al wil ik het echt niet, kan ik gewoon geen nee zeggen tegen Loena. Dus kijken we samen naar de spelen van Sela, die gewonnen heeft door met de beroept te heulen totdat bijna iedereen dood was, en toen heeft ze alle beroeps in hun slaap vermoord. Er schijnen hele rellen in de Districten 1,2 en 4 geweest te zijn toen zij met haar zegetour langskwam.
I heb respect voor hoe Sela het gespeelt heeft, maar meer ook niet. Ze was gemeen en achterbaks, maar ook slim. Ik durt te wedden dan niet veel mensen haar als een van de kanshebbers hadden beschouwd. Maak ik eigenlijk een kans? Of probeer ik mezelf aleen maar wijs te maken dat ik misschien íéts kan betekenen. De band is bijna klaar en de trein stopt langzaam voor een station. Het is donker, maar er schijnt zo veel licht uit het capitool dat het bijna dag lijkt, ik kijk mijn ogen uit. Sela en Rafael gaan naast ons staan zonder iets te zeggen en de deur van de trein opent.
Meteen word ik half blind door alle fotograven en journalisten, ze flitsen erop los. Er staan mensen aan mij te trekken en we worden snel een auto in geduwd. Rafael gaat ook mee maar zodra we in de auto zitten gooit hij de deur weer open en sleept mij mee naar buiten. 'Dit is je moment, zorg dat ze je niet vergeten..' fluistert hij in mijn oor. Er rennen ineen allemaal mensen op ons af en iemand duwd zijn microfoon half in mijn mond. 'Hoe voelt het om getrokken te zijn?' schreeuw iemand. Bedenk. Een. Grappig. Antwoord, denk ik krampachtig. Ik moet grappig zijn, ik moet sponsors winnen. 'Uhm. Ik ga het liefst liggen huilen onder een steen...' zeg ik en de journalist, hopeloos kijk ik Rafael aan, was dit een goed antwoord?
9 mrt, 16:10
,Respect

Pumpkin Malin
Iedereen moet 20 maart de arena in gaan!
10 mrt, 19:17
,Respect

Reddish!
HEADACHE DELUXE
enjoy!

Daragh Luxerai
Trein/Capitool

Eoin en Luna keken elkaar even aan. Geen van beide wist echt wat ze hier op moesten zeggen, maar uiteindelijk nam Luna het woord.
'Nou, we weten natuurlijk niet hoe de arena er dit jaar uit zal zien. Maar in welk gebied jullie ook terecht komen, het belangrijkste is water vinden.' Daragh rolde met zijn ogen. Iedereen in heel Panem had al heel zijn leven gezien dat de slimme kandidaten meteen naar een waterbron gingen zoeken. Echt een nieuwe tip was het niet.
'Ook nog iets dat niet overduidelijk is?' vroeg Daragh spottend. De mentoren keken hem boss aan, maar Eoin nam het woord nu weer over.
'Jullie kunnen allebij wel degelijk snel rennen neem ik aan?' vroeg hij, en Daragh en Marrai knikte. 'Goed. Ik en Luna hebben jullie vaardigheden onderzocht, en het lijkt ons het beste als jij voor de Hoorn gaat Marrai. Daragh, jij kunt beter zo snel mogelijk dekking zoeken.' Marrai knikte dat ze het er mee eens was, maar Daragh was niet zo makkelijk over te halen.
'Jullie willen dat Marrai naar de Hoorn gaat... En ik moet er met mijn staart tussen mijn benen vandoor gaan?' Luna probeerde haar irritatie te verbergen, maar dat lukte maar half. 'Ja, Daragh. Dat is precies wat we van jullie willen,' antwoordde ze. Voordat Daragh of Marrai daar op konden reageren viel Eoin hen in de reden. 'Marrai is veel beter met wapens dan jou, zij kan zich wel redden in het bloedbad bij de Hoorn. Het is gewoo-' 'Daragh kan heus zijn mannetje wel staan hoor!' onderbrak Marrai hem. 'Hij kan meer dan je denkt,' zei ze en keek Daragh even aan.
Eoin zuchtte en wreef over zijn tempels. 'Luister, dat is gewoon ons advies. Als jullie absoluut niet willen luisteren dan is dat jullie probleem. Nu terug naar de adviezen. Het zou hel slim van jullie zijn om jullie bij de Beroeps te voegen, maar dat is ook niet echt een tip, he?' zei hij en keek even naar Daragh. De Beroeps bestonden altijd uit de tributen uit de rijkere districten zoals 1, 2 en 4. Het was wel duidelijk dat Marrai de traditie zou volgen en lid van de Beroeps zou worden, om vervolgens iedereen af te maken. Daragh was daarintegen helemaal niet van plan om achter de Beroeps aan te hobbelen. Hij had niks tegen Marrai gezegt, of tegen iemand anders. Toen hij nog jong was had hij altijd gedacht dat hij bij de Beroeps zou komen als hij getrokken zou worden, maar naarmate hij ouder werdt, des te beter begreep hij het spel. Hij walgde van de Beroeps. Eerst met z'n allen iedereen afmaken om vervolgens elkaar af te maken. Het was een goede tactiek, dat was een feit, maar het ging pal tegen Daragh's morele standaard in. Je bent of een vriend, of een vijand. Hij was totaal niet van plan om eerst vriendjes te maken om vervolgens een dolk tussen hun schouderbladen te planten.
Eoin, Luna en Marrai waren ondertussen verder gegaan met hun gesprek. Daragh volgde het niet meer, maar het kon hem eigenlijk niet veel schelen. Aan de mentoren zou hij niet veel hebben.
De trein minderde langzaam vaart, en uiteindelijk waren ze in het Capitool.

Sorry dat ik hier stop, maar ik moet morgen echt heel vroeg m'n bed uit en dus moet ik vroeg naar bed, en dus moet ik NU gaan douchen, anders stink ik morgen
19 mrt, 18:32
,Respect

Tim
Aworf Chenszo
District 11
Arena

Langzaam en met kramp in mijn buik loop ik samen met Tad naar de buis toe. Ik heb nog één minuut en ik vraag hem om een laatste raad. ‘Ik heb er 2 zegt hij. 1: Blijf leven 2: Maak ze af jongen. Laat zien dat niet alleen de beroeps kansen hebben om te winnen.’ Mijn kramp wordt minder als ik in de buis sta. Ik werp nog een laatste blik op Tad en dan sluit de buis zich om mij heen. Ik wordt omhoog vervoerd en als ik weer kan zien zie ik water. Water, water en nog eens water. Met een waterig glimlachje bedenk ik me dat ik gelukkig hard kan zwemmen. Dan kwam die overstroming in district 11 toch nog van pas. Ik kijk verder om me heen en zie even verderop een soort gebouw staan. Het is even groot als de Hoorn des Overvloeds maar het is afgebrokkeld en vervallen. Het staat midden in een woestijn en ik zie verderop een bos. Dan zie ik iets glinsteren bij het gebouwtje. Een zwaard!. En pal ernaast ligt een mes!. Ik ga in de zwemhouding staan en duik meteen het water in zodra de

[Alsodef]

Ik ga in de zwemhouding staan en duik meteen het water in zodra de gong 1 seconden is gegaan. Ik schiet als een vis door het water en ben als 2e bij de ruïne omdat het toch wel een groot stuk zwemmen is. Alleen 1 tribuut van 4 is er al en die ziet mij nog niet ik pak het zwaard in mijn rechterhand en het mes in de linkerhand. Ik sluip achter de tribuut en steek het mes in zijn keel en rug. Bloedend valt hij voorover en ik pak snel een grote rugzak, die ik om mijn rug slinger. Ik prop nog een kleinere rugzak erin en stop mijn mes in de riem van mijn pak.Dan ben ik er klaar voor en begin door de woestijn te rennen, op naar het bos, met de wetenschap dat ik net een moord heb gepleegd…
20 mrt, 11:19
,Respect
1

Anna~
Simon Bareilles.
Le Capitool.

Rafael grijpt mij bij mijn kraag en duwt mij terug de auto in. De chauffeur geeft gas en de meute journalisten verdwijnt ut het zicht. De hele weg zegt Rafael niks en als we aankomen bij het 'gebouw'. Er gebeurten een aantal dingen, een man duwt een stapel kleren in mijn handen. Een kaki broek met meerdere zakken en een stevige leren riem, een zwart v-hals t-shirt en een bruin/groen vest, daarover een zwarte jas die (hopelijk) waterdicht is en een paar schoenen met sokken. Gelukkig mag ik wel mijn onderbroek aanhouden, ik zou dus echt niet naakt willen staan terwijl Rafael staat te kijken.
Nadat ik me heb aangekleed schuift Rafael een bord met een paar boterhammen naar mij toe, ik een ze op, en ook het glas water dat er bij staat. 'Tips?' vraag ik met mijn mond vol. 'Zoek water, waarschijnlijk de meest afgezaagde tacktiek die er bestaat, maar het werkt. Blijf solo, je wil absoluut geen pacten sluiten...' Ik dnek aan Loena, die het misschien wel niet red omdat ik nu geen pact met haar sluit. 'Pak 'iets' bij de hoorn des overvloeds. Met totaal niks overleef je ook geen dag. Je hebt eten en wapens nodig.' Ik knik en Rafael wenk mij om in de buis te gaan staan. Ik steek onwillekeurig en een beetje klungelig mijn hand uit, die hij gelukkig wel schud. Daarna neem ik plaats in de buis.

De tijd dat ik in de buis sta lijkt eindeloos, en ik begin bijna te hopen dat het niet heel lang meer duurt. De woorden van Rafael galmen door mijn hoofd, van links naar rechts, alsof er verder niks anders te vinden is. Pak 'iets' bij de hoorn des overvloeds... Mar wat als ik dat niet kan? Als ik niet de ballen heb om het op te nemen tegen iemand, voor een rugzakje gedroogd eten en een mes. Is dat genoeg om mij iemand te laten vermoorden? Ik besluit zijn advies maar gewoon te accepteren. Hij zal het wel weten toch? Rafael heeft per slot van rekening het zelf al een keer gedaan... en ineens worden mijn vragen beantwoord door een fel licht dat in mijn ogen schijnt, de arena.
20 mrt, 21:21
,Respect
1



Gjalt
Ik meld me niet af, slechts "ziek"
Ik heb het ongelooflijk druk. En vraag om een pauze tot en met Donderdag 28 maart. Dan eindigt mijn toetsweek (dinsdag dan nog 1 dag) en heb ik weer een periode van rust voor me. Dan ben ik van plan om veel en lang te schrijven, aan alles wat ik kan bedenken...
Grtz,
Gjalt
20 mrt, 22:29
,Respect

Pumpkin Malin
Oke Gjalt! Geen probleem succes met je toets week.
Dan moet iedereen 29 maart de Arena in!
21 mrt, 15:23
2

Reddish!
Mensjes.... gaan we de parade, de training, het interview en de tijd tussen al die dingen er gewoon buiten laten? Aangezien niemand er ook maar een woord over geschreven heeft.

ps. Kijk! We kunnne kriebelen!
21 mrt, 19:43
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
ik ga tijdelijk ook niet schrijven want ja ik heb een schrijfverbod Maar ik rpobeer wel te schrijven wanneer mijn mamsie er niet is
22 mrt, 18:38
,Respect



Gjalt
Schrijfverbod?
Wat houd dat in? En waarom?
24 mrt, 10:16
,Respect

Jaweriatjuuuhhhh
Nou ik mag dus tijdelijk niet schrijven van mijn moeder zodat mijn cijfers wat beter worden ik sta namelijk alleen maar onvoldoendes
24 mrt, 19:00
,Respect

Kevin
Naam: Will
Achternaam: Tots
Bijnaam: De smijter
Leeftijd: 15
District: 9
Karakter: Eigenaardig, sluw en teruggetrokken, snel beledigt maar als je hem eenmaal goed kent laat ie je nooit meer gaan.
werk: Werkt op de boerderij
Wapen: Kan het best overweg met een speer
Uiterlijk: foto stuur ik binnekort wel
Huisdieren: Hond
Familie: Alleen ouders en zusje van 11, moet volgend jaar meedoen aan de boete
Verleden: -
Extra?s: Gevaarlijk sterk, wil je niet tegen je hebben, wilt eigenlijk zo weinig mensen doden
Foto: post ik later wel
Eigenschappen:
Overlever
Marinier


ik probeer zo ver mogelijk vanavond te komen heb alleen ook nog wa hw
Will Tots

Moeizaam kom ik mijn bed uit, dag van de boete, de dag waar iedereen in mijn district tegenop ziet. Ik gooi de sikkel die naast mijn bed ligt naar een berg graan, hij boort zich er langzaam in. Weer een mislukte worp. Mijn district was een van de eerste die met de boete zou moeten beginnen, gelukkig was het nog niet begonnen. Ik nam voor de zekerheid alvast afscheid van mijn ouders en zusje, ik was de enige van mijn familie die meedeed aan de boete. Blij was ik, dat mijn zusje nog niet mee hoefde te doen.
De trein stopt bij het perron, een paar chique gekleedde mensen stapte uit de luxe wagon. Ze liepen direct naar het gerechtsgebouw, waar elk jaar de boete wordt gehouden. Iedereen volgt, hovercrafts landen en een grote groep vredebewakers maakt zich klaar om de jongeren in te schrijven. Na een paar uur is alles opgebouwd. Ik sta te wachten tot ik word geroepen en zie voor me een oud klasgenootje staan, hij ziet er mager uit, tenminste magerder dan ik ben. Hij krijgt een prik in zijn vinger en wordt op een stuk perkament gedrukt, zo te zien krijg ik dat zo meteen ook. Een stevige prik in mijn vinger, hij wordt op een stuk papier geduwd en ik moet bij mijn leeftijdsgenoten gaan staan. Het is dit keer een grotere groep dan anders, veel jonge kinderen erbij. Maar de kansen zijn nog steeds niet echt in mijn voordeel, mijn naam zit zevenentwintig keer in de pot met namen! Ik ben benieuwd wie mijn medetribuut zou worden als ik erin moest, wie ik sowieso af zou moeten maken…
De burgemeester komt het plein op, een kort filmpje over de opstand wordt afgespeeld en hij vraagt om de aandacht.
‘’Fijne 69ste hongerspelen!’’ zijn stem wordt door het hele district gehoord, waarschijnlijk horen alleen de dove mensen dit niet.
‘’Ik wil dit keer eigenlijk het ceremoniële gedeelte overslaan en meteen overgaan op het selecteren van onze tributen.’’ Dat is nieuw, normaal eerst zo’n preek en nu gaan we gelijk de tributen kiezen.
‘’Ik heb gewoon geen zin in de boete en doe het helemaal anders, dit jaar doen we eerst de jongens.’’ Het volk is meteen stil wanneer hij naar de pot van de jongens loopt, sommige ouders houden hun handen voor hun ogen en hopen dat hun zoon of dochter niet gekozen wordt. Zijn hand gaat door de pot en hij vouwt het papiertje waar misschien MIJN naam op staat open.
‘’De jongen die DIT jaar ons district zal vertegenwoordigen is: Will Tots…’’ mijn naam galmt door het district, iedere ouder zal opgelucht zijn dat hun zoon niet getrokken is. Maar dan word ik naar voren geroepen, ik loop de trap richting de burgemeester op en hij geeft me een hand. Ik ken hem, niet van gezicht maar van tv, als er iets belangrijks op was.
‘’Zullen we maar verder gaan met de vrouwelijke tribuut?’’ vraagt hij aan niemand in het persoonlijk, ik sta naast hem en hier is het geluid veels te hard voor een normaal mens. Het publiek knikt instemmend, zij willen er ook maar vanaf. Alleen zullen er twéé families zijn die het nu zwaar gaan krijgen, de mijne in ieder geval wel. Er valt weer een doodse stilte, hier kun je zelfs een speld op de grond horen vallen. Hij graait opnieuw in de pot – alleen dit keer in die van de meisjes. Hij haalt er een strookje uit.
‘’De vrouwelijke tribuut die district 9 zal vertegenwoordigen is: Veronica Miller.’’ Met een verbaast gezicht komt ze naar voren, ze gelooft niet dat ze getrokken is. Ze komt naast me staan en ik steek mijn hand uit. Vanaf hier was ze nog best knap, ik had haar nog nooit van dichtbij gezien. Ze neemt mijn hand aan en ik loop samen met haar het gerechtsgebouw in.
Aan de andere kant hoor ik huilende stemmen, Veronica zit in de kamer hiernaast, afscheid aan ’t nemen van haar familie. Waarschijnlijk komt ze niet terug, als je kijkt naar hoe sterk de beroeps zijn. Ik wacht maar tot mijn familie komt, de dag duurt eeuwig als ze niet blijken te komen. Ze laten me hier, alleen. Ik druk mijn hoofd in het bed wat aan de kant staat, woedend dat mijn ouders niet eens afscheid komen nemen!
Ik scherm mijn hoofd af terwijl we naar de trein lopen, ik wil niet herkent worden, ik schaam me! Omdat mijn ouders niet eens de moeite nemen afscheid van me te nemen, ze zijn gewoon laf. Mijn zusje probeerde volgens de bewakers binnen te komen alleen moest er een volwassenen bij zijn, dat ze haar hebben tegengehouden! Ik stap het perron op en een gigantische cameraploeg probeert me te interviewen, ik wijs ze af en stap snel de trein in. Het is luxueus, maar niet mijn stijl, ik loop naar de slaapkamers en probeer deze twee verontrustende dagen zo snel mogelijk achter me te laten.
14 apr, 19:57
,Respect

Kevin
Will Tots
Trein naar het kapitool

Dominic en Daniëlla komen naast me zitten wanneer het tijd was om te eten, ik prop zoveel ik kan van het lekkers naar binnen. Veronica kijkt me met een verbaast gezicht aan en grinnikt wanneer ze ziet dat ik behoorlijk mager ben, zij is uit een iets rijkere familie en kan het eten net iets makkelijker betalen. Ze heeft dan ook geen broers of zussen, ik heb een klein zusje en dat betekent alweer de helft minder.
''Dominic, enig idee hoe je ons hier levend uit kan halen? Dat wordt wel het doel toch?'' ik bekogel hem met vragen en hij probeert ze zo netjes mogelijk te beantwoorden, aan zijn gezicht te zien wordt hij er behoorlijk gek van.
''Luister Will, je hebt van de beroeps gehoord? Leg je er maar bij neer dat ze zich groeperen en achter de zwakke zoals jullie twee aankomen.'' Mijn hoofd slaat op tilt dat hij DIT durft te zeggen, wij hebben wel degelijk een kans, alleen wil ik wel met z’n tweeën wegkomen, ik kan het niet maken haar te vermoorden en achter te laten.
''Ik leg me hier niet bij neer!'' woedend kijk ik Dominic aan, hij lijkt hier rustig onder te blijven. Logisch, hij is elk jaar mentor van twee tributen die toch wel omkomen. Bij de gedachte al dat een van ons het niet zou halen word ik al gek, ik loop de coupe uit en gooi de deur van mijn slaapkamer met een ruk dicht. Ik laat me op het bed ploffen en probeer me een oude arena voor me te halen en een plan te bedenken als we zo’n arena zouden hebben…