Rise of the Rangers (RoR)
-
Isis (Islington)
- Site Admin
- Berichten: 93
- Lid geworden op: 31-10-2013 16:53
-
Isis (Islington)
- Site Admin
- Berichten: 93
- Lid geworden op: 31-10-2013 16:53
-
Isis (Islington)
- Site Admin
- Berichten: 93
- Lid geworden op: 31-10-2013 16:53
Maaiks, zal ik jou uit mijn vorige stukje halen?
James Uglilly
Smidse "De Hamer"
3e dag van de 4e maand van het 15e jaar van Morgarath.
'James, kun je even komen?' Hij was nog niet binnen, of Arlyn had hem al weer nodig. Hij knikte en verliet Rath om zich bij het meisje te voegen. 'Dank je voor het terughalen van die... Gozer.' James grijnsde om deze betiteling, en Arlyn glimlachte ook. 'JAMES!' bulderde een stem door de smederij. Hij keek op, en zag dat Hergen hem wenkte. 'Hij bedoelt het heel best hoor.' zei Arlyn met een knipoog, voor ze naar Rath toe liep. Er trok even een vreemd gevoel door James' onderbuik, en snel vluchtte hij naar het houthok waar het reserveschort hing. Daar botste hij bijna tegen de eigenaar van de smederij aan. 'En.. Jij bent?' James slaakte nog net geen gil van schrik. 'Pardon meneer... James meneer.' 'En hoe, James, kom jij aan één van mijn schorten, als ik vragen mag?' Door de strenge toon in de stem van de man durfde James absoluut niet op te kijken, en hij was doodsbang. Net nu hij zich een beetje prettig begon te voelen stond hij op het punt om dit allemaal weer kwijt te raken. Hij zag niet dat de man vriendelijk glimlachte in de tussentijd. 'Nou, James?' 'Ik ben voor één dag aangenomen door Hergen en Arlyn, meneer.' 'Zozo. HERGEEEEN!' James trilde haast van angst toen de smid zijn zoon riep. Hergen kwam er al snel aan. 'Wat is er pap? We hebben het druk dus ik kan Arlyn en John niet te lang alleen laten.' 'Jij hebt samen met je zusje deze jongeman aangenomen voor vandaag?' Zusje? Verbaasd durfde James zijn hoofd ietwat op te heffen, en nu hij beter keek zag hij inderdaad Arlyn's ogen in Hergen terug. Hergen knikte intussen. 'Hoe lang is hij nu al hier? En bakt hij er wat van?' 'Een uurtje of drie, misschien vier. Hij is ontzettend behulpzaam. Maar ik geloof dat Arlyn wat problemen heeft. Kan ik gaan?' De smid knikte, en Hergen verdween. 'Voordat jij ook kan gaan, James, nog één vraag. Wie is je vader?' 'W-weet ik niet, meneer. Hij is meegenomen in de slag op de Heckingse Heide. Daarom ben ik geadopteerd, maar toen moest ik in dienst.' De smid fronste naar hem. 'Dus daarom werk je voor Morgarath? Of wil je het zelf ook?' James wist niet zo goed of hij hier kon verklaren dat hij het niet zo had op Morgarath. De man legde een grote hand op James' schouder. 'Denk nog maar even rustig na over je antwoord. Als je klaar bent om mij de waarheid te vertellen zal ik naar je luisteren.' De man klonk zo vriendelijk dat James iets zekerder werd. Hij knikte. 'Dank u, meneer.' Toen rende hij snel de smidse weer in.
'.... . .-. -... . .-. --. ~ -.. . ~ .... . -.-. -.- .. -. --.' Rath had een briefje in James' hand gedrukt voor hij vertrok. Het was geheimtaal, zo veel was duidelijk. Maar wat er stond wist hij niet. De golfjes waren waarschijnlijk onderscheidsstreepjes tussen woorden en- 'Den drommel jongen, pompen!' Hergen schudde meewarig zijn hoofd. Snel pompte James verder. Het kortste woord was waarschijnlijk 'ik' 'in' of 'de'. 'Verblyf in herberg' of zoiets. Maar er waren meer herbergen, en hoewel sommige tekens overeen kwamen, was dat niet het geval met de letters van de vertaling. 'Hergen?' 'Ja?' 'Zijn hier in de buurt herbergen?' Het was geen vreemde vraag, aangezien James toch ergens moest overnachten. 'Ja hoor. Je hebt de 'Heer op de Heide', en de 'Zwarte Doorn'. Oh, vergeet ik bijna 'De Hecking'. Maar dat is een wat minder betrouwbare. Als ik jou was zou ik in de 'Heer op de Heide' overnachten.' 'Dank je, Hergen.' James glimlachte even. Herberg De Hecking. Het paste precies, en typisch een plaats voor Rath om af te spreken. James twijfelde of hij Arlyn mee zou vragen om de weg te wijzen. Maar die wilde dan vast mee, en hij wilde haar niet onnodig die louche tent in jagen. Bovendien zou ze hem verwijzen naar één van de andere twee herbergen, en dan zou hij uit moeten leggen dat hij af had gesproken met Rath, wie zij tot nu toe alleen als klant had gezien. Dat zat hem niet helemaal lekker. Toch zei iets in hem dat hij haar moest inlichten. Daarom nam hij een besluit. Hij zou het briefje aan haar geven en vertrekken. Als zij het kon ontcijferen verdiende zij het om mee te gaan, en kon ze bovendien haar eigen keuze maken. Tevreden met dit plan glipte hij naar haar vuur, dat hij begon aan te wakkeren. Toen ze weer bij hem kwam met een gekoeld zwaard, gaf hij haar zonder iets te zeggen het briefje.
James Uglilly
Smidse "De Hamer"
3e dag van de 4e maand van het 15e jaar van Morgarath.
'James, kun je even komen?' Hij was nog niet binnen, of Arlyn had hem al weer nodig. Hij knikte en verliet Rath om zich bij het meisje te voegen. 'Dank je voor het terughalen van die... Gozer.' James grijnsde om deze betiteling, en Arlyn glimlachte ook. 'JAMES!' bulderde een stem door de smederij. Hij keek op, en zag dat Hergen hem wenkte. 'Hij bedoelt het heel best hoor.' zei Arlyn met een knipoog, voor ze naar Rath toe liep. Er trok even een vreemd gevoel door James' onderbuik, en snel vluchtte hij naar het houthok waar het reserveschort hing. Daar botste hij bijna tegen de eigenaar van de smederij aan. 'En.. Jij bent?' James slaakte nog net geen gil van schrik. 'Pardon meneer... James meneer.' 'En hoe, James, kom jij aan één van mijn schorten, als ik vragen mag?' Door de strenge toon in de stem van de man durfde James absoluut niet op te kijken, en hij was doodsbang. Net nu hij zich een beetje prettig begon te voelen stond hij op het punt om dit allemaal weer kwijt te raken. Hij zag niet dat de man vriendelijk glimlachte in de tussentijd. 'Nou, James?' 'Ik ben voor één dag aangenomen door Hergen en Arlyn, meneer.' 'Zozo. HERGEEEEN!' James trilde haast van angst toen de smid zijn zoon riep. Hergen kwam er al snel aan. 'Wat is er pap? We hebben het druk dus ik kan Arlyn en John niet te lang alleen laten.' 'Jij hebt samen met je zusje deze jongeman aangenomen voor vandaag?' Zusje? Verbaasd durfde James zijn hoofd ietwat op te heffen, en nu hij beter keek zag hij inderdaad Arlyn's ogen in Hergen terug. Hergen knikte intussen. 'Hoe lang is hij nu al hier? En bakt hij er wat van?' 'Een uurtje of drie, misschien vier. Hij is ontzettend behulpzaam. Maar ik geloof dat Arlyn wat problemen heeft. Kan ik gaan?' De smid knikte, en Hergen verdween. 'Voordat jij ook kan gaan, James, nog één vraag. Wie is je vader?' 'W-weet ik niet, meneer. Hij is meegenomen in de slag op de Heckingse Heide. Daarom ben ik geadopteerd, maar toen moest ik in dienst.' De smid fronste naar hem. 'Dus daarom werk je voor Morgarath? Of wil je het zelf ook?' James wist niet zo goed of hij hier kon verklaren dat hij het niet zo had op Morgarath. De man legde een grote hand op James' schouder. 'Denk nog maar even rustig na over je antwoord. Als je klaar bent om mij de waarheid te vertellen zal ik naar je luisteren.' De man klonk zo vriendelijk dat James iets zekerder werd. Hij knikte. 'Dank u, meneer.' Toen rende hij snel de smidse weer in.
'.... . .-. -... . .-. --. ~ -.. . ~ .... . -.-. -.- .. -. --.' Rath had een briefje in James' hand gedrukt voor hij vertrok. Het was geheimtaal, zo veel was duidelijk. Maar wat er stond wist hij niet. De golfjes waren waarschijnlijk onderscheidsstreepjes tussen woorden en- 'Den drommel jongen, pompen!' Hergen schudde meewarig zijn hoofd. Snel pompte James verder. Het kortste woord was waarschijnlijk 'ik' 'in' of 'de'. 'Verblyf in herberg' of zoiets. Maar er waren meer herbergen, en hoewel sommige tekens overeen kwamen, was dat niet het geval met de letters van de vertaling. 'Hergen?' 'Ja?' 'Zijn hier in de buurt herbergen?' Het was geen vreemde vraag, aangezien James toch ergens moest overnachten. 'Ja hoor. Je hebt de 'Heer op de Heide', en de 'Zwarte Doorn'. Oh, vergeet ik bijna 'De Hecking'. Maar dat is een wat minder betrouwbare. Als ik jou was zou ik in de 'Heer op de Heide' overnachten.' 'Dank je, Hergen.' James glimlachte even. Herberg De Hecking. Het paste precies, en typisch een plaats voor Rath om af te spreken. James twijfelde of hij Arlyn mee zou vragen om de weg te wijzen. Maar die wilde dan vast mee, en hij wilde haar niet onnodig die louche tent in jagen. Bovendien zou ze hem verwijzen naar één van de andere twee herbergen, en dan zou hij uit moeten leggen dat hij af had gesproken met Rath, wie zij tot nu toe alleen als klant had gezien. Dat zat hem niet helemaal lekker. Toch zei iets in hem dat hij haar moest inlichten. Daarom nam hij een besluit. Hij zou het briefje aan haar geven en vertrekken. Als zij het kon ontcijferen verdiende zij het om mee te gaan, en kon ze bovendien haar eigen keuze maken. Tevreden met dit plan glipte hij naar haar vuur, dat hij begon aan te wakkeren. Toen ze weer bij hem kwam met een gekoeld zwaard, gaf hij haar zonder iets te zeggen het briefje.
~I felt lost, 'til I met you~