Camp Outdoor Cockroaches (CoC)

[Isis (Islington)]

Welkom bij Camp Outdoor Cockroaches!
C.O.C is al jarenlang een kamp dat jongeren zichzelf leert kennen, en ze helpt met hun problemen. Vaak komen hier kinderen die zijn weggestuurd van hun oude school, maar sommigen komen hier vrijwillig.
Op C.O.C worden alle leerlingen tussen de 15 en 19 jaar aangenomen, en in een aantal groepen verdeeld van een nog niet vastgesteld aantal personen.
Op C.O.C zijn elke dag verschillende activiteiten en lessen die je verplicht moet volgen, want je hebt natuurlijk een opleiding nodig. Aan het eind van het lesjaar, is er een grote wedstrijd tussende groepen, en de winnaar krijgt een enorme smak geld, en een aantal prijzen. Er zijn ook prijzen voor dingen als beste teamwork en beste show.
Daarna is het zomervakantie, en kunnen de leerlingen zelf besluiten of ze dan op het kamp willen blijven, of dat ze na de zomervakantie naar een andere school gaan.
Ons werk heeft bij veel jongeren goed geholpen!

Dus denk jij dat je veel problemen hebt?
Heb jij een bijzonder talent?
Kom je hier voor de lol?
Ben je van school gestuurd?
Heb je meer dan 1 vraag met ja beantwoord? Dan zien we je snel.
Deelnemers
Naam Alsodef N1GhtMar3
leeftijd 17
Geslacht Man
Reden voor komst Gameverslaafd, maar vind dat eigenlijk wel prima... Leerlingen van in klassen negeert hij, behalve de personen met wie hij gamed...
Niveau Gymnasium
Recente foto
(Zijn gamersavatar)

Verder denk ik niet dat ik jullie ga vervelen met de games die hij speelt XD


Naam Sterre van Bloemen
leeftijd 15
Geslacht vrouw
Reden voor komst Sociale problemen, faalangst, nog al iemand die… de leraren zich tegen het harnas in jaagt.
Niveau vmbo-t
Recente foto
(voor mensjes die willen weten wat haar oogkleur is gwn blauw)

Naam Eva Paulina Sarah Prineas.
leeftijd 17
Geslacht lady
Reden voor komst Kan niet met mensen omgaan, dus niet met leerlingen/leraren. Is ontzettend koppig, waar de meeste leraren niet tegen kunnen. Heeft wel respect voor aardige/slimme mensen die haar op de juiste manier behandelen.
Niveau gymnasium
Recente foto








Naam Lulu Palmer
leeftijd 16
Geslacht meisje
Reden voor komst Doordat ze veel te weinig zelfvertrouwen heeft, is ze een arrogant iemand geworden, die constant dingen verzint en liegt, en zich aan anderen irriteert. Ze is uitgevallen tegen een leraar op school en hierheen gestuurd. Ze doet zich altijd blij voor en verkropt haar eigen gevoelens, en de problemen die ze heeft verteld ze aan niemand. Ze wil deels ook zelf naar het kamp komen, en houdt eigenlijik niet zo van ruzie, maar heeft het wel vaak. Ze komt vooral op het kamp om nieuwe vrienden, lol te maken, en dingen over zichzelf te leren en een beter mens te worden.
Niveau Vwo Tweetalig
Recente foto

Naam Leah Reynolds
leeftijd 16
Geslacht Female
Reden voor komst Ze is wild, gek en de laatste tijd sinds ze in een nieuwe klas zit niet meer te houden. Ze feest 24/7, drinkt te veel alcohol, doet niks op school en rookt. Toen ze laatst in een dronken bui met haar vrienden probeerde in te breken in school, werd ze van school gestuurd. Haar ouders stuurde een jaar naar Kamp C.O.C. voor een hevige en intense her-opvoeding. En owja, Leah wil alles behalve dan een jaar op kamp gaan.
Niveau vwo
Recente foto










Naam Dennis Seltink
Leeftijd 17
Geslacht Man
Reden voor komst gaat tegen leraren in, heeft per ongeluk de halve school in de fik gestoken met illegaal vuurwerk. hij is al van 3 verschillende scholen gestuurd en is drugsverslaafd
Niveau VMBO-T
Foto

Dani/Riald
Het verhaal
Sterre van Bloemen.
Zaterdag 29 juni 2013.
7 uur in de ochtend (700).
Nederland, Den Haag.
Thuis op haar kamer.

Een krassend en rinkkelend geluid maken me wakker uit mijn net zo leuke droom, niet dus. Ik open mijn ogen knipperend tegen de eerste zonnestralen die mijn gezicht raken. Fijn vandaag naar dat kamp toe. Het klinkt namelijk niet erg aanlokkelijk met het Engelse woord voor kakkerlakken in de naam. Maar het moest. Mam en pap vonden dat ik beter 'opgevoed' moest worden. Jaja. Dat horen zij te doen geen vreemde leraren die ik toch niet mag -weet ik nu al, goed van mij hé *sarcastische stem*- Het vreselijke geluid klinkt nog steeds. Kijk toch nog een voordeel. Ik heb die rot wekker niet meer nodig. Snel geef ik hem een mep met mijn hand waarna hij kapot op de vloer valt.
"oeps" klinkt er spottend uit mijn mond.
Ik stap uit bed en probeer wanhopig niet de kleine scherpe onderdeeltjes van mijn voormalige wekker te raken. Snel loop ik naar de bad kamer was mijn gezicht, poets mijn tanden, haal mijn handen door mijn korte warrige haar en kleed me om. Zodra ik klaar ben sprint ik naar beneden en smeer mijn brood. Pap zit al aan tafel de krant te lezen, aangekleed en wel. Af en toe neemt hij een hap van zijn boterham met salami of iets in die richting. Ik eet mijn boterham met komijnekaas op . Daarna loop ik naar boven om nog even mijn tas te controleren. Zodra ik zeker weet dat ik niets vergeten ben pak ik de tas op en loop weer naar beneden waar pap en mam al op me staan te wachten om me weg te brengen.
Eva Prineas.
Dr. F. Internaat, een klein eilandje in de buurt van Australië.
Ergens in augustus 2013

'En nu is het genoeg!' krijst Madame Elva uitzinnig. Minachtend kijk ik haar aan. Haar zwarte ogen priemen achter haar bril, maar ze maken geen indruk op me. Het laat me koud. Ik heb ook niets te verliezen. Woest draait madame zich om, en ik weet dat ik ook deze keer niet ver genoeg afgezonderd was. En inderdaad, een telefoontje later ben ik ingeschreven bij één of ander kamp waar ik ook snel genoeg weer weggetrapt zal worden. Morgen vertrek ik al naar een nog kleiner eiland, ver van de bewoonde wereld. Fuck it all. Veel hoef ik niet meer in te pakken, bijna alles zit nog in mijn koffer van het Vitora-internaat. Sukkels.

Ik draag nog net geen handboeien als ik naar de boot word gebracht. Meneer Felx, de directeur, "begeleid mij persoonlijk", vanwege het feit dat ik "een verschrikkelijk en onhandelbaar gedrocht ben". De boot is niet bijzonder groot, ongeveer net zo groot als de Nederlandse "eilandboten". Na zo'n 6 uur nors voor me uit staren op de boot zie ik een stipje land. Er kringelt wat rook de lucht in, en de zelfvoldane grijns op het gezicht van Dr. Felx bevalt me niks. En de kale vlakte van het eiland, omringt door mist ook niet. En de eenzame figuur die me in de doodse stilte zonder vervelend geschreeuw opwacht nog allerminst. Dit kamp is anders. Ik voel het. Niet goed. Zeker niet...

Lulu Palmer
"dank je voor het brengen mam, als ik iets vergeten ben bel ik je wel!" Ik loop nog even naar mijn moeder toe en geef haar snel een kus op haar wang. Daarna loop ik naar de kofferbak om mijn spullen te pakken. Ik hijs mijn rugzak op mijn rug en pak de andere tas nog uit de bak en loop dan weg.
"Ik hou van je pukkie" roept mijn moeder, die haar raampje nog open heeft gedraait.
Ik zucht "Ik ook van jou."
Ik irriteer me aan haar, maar ik zal haar missen. Ik loop het kamp op en besef dat ik veel te vroeg ben. Ik zoek een mooi plekje in het gras in de zon uit en ga liggen.
Het gras ligt fijn, en doet me aan thuis denken. Aan het kleine veldje waar ik altijd heen ging als ik me verdrietig voelde, of alles even fout ging. Daar lag ik dan uren met mijn mobiel te chatten op facebook, en uiteindelijk ging ik weer naar huis, helemaal bevroren van de kou. Maar hier was het gras niet koud, het werd verwarmd door de zon, en er was een licht briesje dat ervoor zorgde dat het niet te warm werd. Het was hier niet verschrikkelijk.

Alsodef N1ghtmar3
29-06-13 306 AM (Zullen we Juni aanhouden? (de vakantie begint namelijk niet in januari Isis ))
Tussen Nieuw Zeeland en Silverlight Island
No Time To Waste

Ik had hier geen zin in, over een paar uur zou mijn vliegtuig landen en kon ik via de bus naar een veerpont reizen, om dan een paar uur op een boot te zitten en aan te komen op Silverlight Island, een eilandje midden in de Atlantische Oceaan. Ik had het opgezocht. De grote was niet meer dan 10 vierkante kilometer, 5 in de lengte en 2 in de breedte. Ik sloegh met een klap mijn boek dicht. Uit... Nu had ik niks te lezen meer. Tenminste, niet in de handbagage, ik had een koffer met bijna alleen maar boeken mee. En drie laptops. In mijn broekzak trilde mijn mobiel. Hij stond op vliegmodus, dus kreeg niks binnen. Maar ik had dus een bericht. Ik prentte in mijn hoofd een korte memo "Bericht openen bij aankomst." Daarna leunde ik achterover en begon me te vervelen. Nadenken, Nadenken, Vervelen, Nadenken, Drankje en Voedsel aannemen, Vervelen, Nadenken. Boven mij knipperde een lampje. Tegelijk klonk de stem van de piloot. 'We`re going to land in a few minutes. Please return to your seats and fasten your seatbells. As soon as our plane stands still and the stairs are montated to the door you can stand up and get out of the plane. We hope you enjoyed flying with Air New Sealand. Goodbye.' Ik klikte mijn riem vast en zette me schrap voor de landing.

Met mijn koffers achter me liep ik naar de veerpont. De bus was helemaal leeg en reed maar eens in de twee uur, kennelijk kwam er weinig bezoek naar het eiland. Ik liep naar de veerman, schudde zijn hand en stapte aan boord. Er waren twee andere mensen aan boord. Een man met een rotgezicht en een zelfvoldane grijns en een meisje met een nors gezicht die zo te zien alles en iedereen probeerde te negeren. Ik zette mijn koffers binnen neer en liep naar de punt van de boot toe. In mijn zak plingelde mijn mobiel opnieuw. Ik opende het en las het tweede bericht. Het betrof een probleem binnen mijn alliantie en kwam van een vriend van me. Ik logde via de sateliet in en probeerde de interne zaken daar te fixen. Ik had onbepert mobiel internet, bellen en SMS`en, voor maar 15 euro per maand, lang leve het werk van je vader. Ik had gezellige ouders, en een geweldig broertje, die al even verslaafd was als dat ik dat ben. Ik ben gameverslaafd. Maar eigenlijk maakt me dat niet zoveel uit. Ik houd van gamen, en als ik het leuk vind, dan is het toch niet zo erg?

In de verte verscheen er een stipje. Het eiland. Ik pakte een verrekijker uit mijn rugzak en probeerde het eiland te vinden. Na een paar seconden zoeken en scherpstellen kreeg ik een goed beeld van het eiland. Het zag er groen en mooi uit, maar dat was achter een aantal heuvels. En dus verdween dit beeld toen de boot draaide en recht op het eiland afvaarde. We vaarden nu recht op een grauwe vlakte af, een eenzame man stond ons daar op te wachten. Ik liep naar het middendek en sprak het meisje aan. 'Ook jouw reisbestemming?' zei ik terwijl ik naar het eiland knikte. Het meisje keek me vreemd aan. De man naast haar gaf zelfvoldaan antwoord. 'Ja, en dan zijn wij eindelijk van haar af. Je zou maar niet teveel met haar om moeten gaan jongen. Ze is een bitch.' Ik haalde drie keer snel achter elkaar uit en raakte de man achtereenvolgens op zijn wang, in de maag en op zijn zonneknoop. Happend naar adem zakte hij naar de grond. Vernietigend zei ik 'Ik weet het niet, mij lijkt ze vrij aardig haar.' Daarna draaide ik me om. Nu stond het meisje met een grijns. Ze had ongeveer mijn leeftijd, op haar rugzak had Prineas gestaan. Dus dat was haar familienaam. Het was een zeldzame naam, maar ergens had ik er eerder van gehoord. Ik plaatste het in mijn hoofd onder het kopje "over nadenken" en sprak haar aan. 'Alsodef, aangenaam.' Ze knikte en mompelde haar naam. 'Eva Prineas.' Ik knikte en vroeg 'Hoe komt het dat je met die zak hierheen op pad bent?' Ze grijnsde. 'Hij is de directeur van het internaat waar ik op zit, zat...' Ik knikte. Daarna vroeg ze 'En jij, Waarom ga jij hierheen? En is Alsodef wel een naam?' Ik begon te lachen. 'Het heeft met hetzelfde te maken. Ik ga hierheen om van mijn gameverslaving af te komen, maar ook vanwege de vakantie. Ik houd van gamen, en dit kamp sprak me wel aan. En Alsodef is mijn naam sinds mijn tiende. Ik game onder die naam. Alsodef N1ghtmar3. Mijn echte naam is Artemis Fowl. De tweede om precies te zijn... Maar die gebruik ik niet vaak. Alsodef ligt me beter.' Het meisje knikte en keek naar het eiland. Het ziet er grauw uit, is dat ons eiland?' Ik schudde mijn hoofd en vertelde wat ik door de verrekijker had gezien. 'Maar de mist is wel onheilspellend, maar misschien is dat de bedoeling.' De boot meerde aan. En de man die ik had neergeslagen krabbelde weer overeind. 'Wat denk je wel, je kan mij niet zomaar neerslaan. Dit is mishandeli...' Een simpele *paf* maakte een einde aan zijn woorden. Hij viel weer neer, nu met een bloedneus. Hoera voor de sportzalen...

Sterre van Bloemen.
Zaterdag 29 juni 2013.
Ergens in de avond rond een uur of 8.
Op een bootje voor het eiland.

Eindelijk ben ik er bijna. Ik werd echt dood moe van al dat reizen. Eerst moesten we naar Amsterdam om naar schiphol te gaan. Toen met het vliegtuig naar ik weet niet waar en nu met de boot naar het kamp. Er hangt wat mist om het eilandje heen. Jakkes… het lijkt wel als of ze daar nog nooit van zon hebben gehoord. Ik adem de koele avond lucht in. Hoe zal dat kamp worden? Zullen er inderdaad kakkerlakken zijn zo als de naam zegt of zal het heel schoon en netjes zijn? Of geen van beide? De boot knalt tegen de kant aan en ik pak mijn tas op en loop op het land. Even sta ik stil om weer te wennen aan land. Daarna loop ik op het pad naar de bossen die er staan. Ik hoop dat ik snel bij het kamp ben. Na tien minuten lopen ben ik bij een open plek waar in een kring blokhutjes staan, en in het midden een kampvuur kuil. Daar om heen zitten wat kinderen en volwassenen. Jep, dit is het kamp.

Eva Prineas
Één of ander Island
31-05- geen idee welk jaar

Ik mag die Alsodef wel. Ik hijs mijn rugzak nog wat verder op, en loop dan van de loopplank. Ik negeer de man die ons op staat te wachten, en loop verder, terwijl ik mijn oortjes in doe. Lekker Within Temptation, keihard. 'Sanctus, espiritus!' fluister ik op de maat van de muziek. Alsodef loopt naast me, en blijkbaar heeft hij zijn bagage bij de man gedumpt. Ik houd mijn spullen liever bij me. 'Redeem us from our solemn hour!' vervolg ik fluisterend. Ik loop een dunne rand bos in, waar wat mist hangt. Even ben ik Alsodef kwijt. Ik doe mijn oortjes uit en roep. 'Alsodef?!' Bijna meteen zie ik hem al een eindje verderop. Ik trek een sprintje, en ga naast hem lopen. De mist begint op te trekken, en zodra we het bos verlaten zien we een stevige houten poort met open deuren, en een bord met "Welcome to C.O.C.!". 'Right...' fluister ik uit automatisme. Alsodef kijkt me even vreemd aan, maar haalt dan zijn schouders op. Ik zie een kampvuurkuil in het midden van een open plek. Er omheen zie ik stapels hout, opgerolde touwen en stukken canvas en zeiltjes. Ze liggen allemaal in groepjes. Ook liggen er gereedschappen als grondboren en mokers. Ze willen toch niet...? Ik word chagrijnig. Blijkbaar denkt Alsodef het zelfde, want hij zegt 'Zullen we maar meteen beginnen? Dan hebben wij vast een slaapplaats.' Ik stem toe, en loop naar een stapel die op een redelijk vlak stuk grond ligt. Ik zet mijn rugzak neer in het gras, en bekijk de stapel materiaal. Het duurt niet lang of we hebben een bouwplan. Alsodef speelt blijkbaar ook nuttige games, want hij weet precies hoe de hut er uit moet komen te zien. Al snel loop ik alleen in een korte broek en een hemdje, want het is er behoorlijk warm. Na ongeveer twee en een half uur hebben we het grootste gedeelte al klaar. Alleen het zeil moet nog op het dak, en de bodemplanken moeten nog even vastgeknoopt worden. Na een half uurtje zijn we helemaal klaar. 'En nu?' vraag ik. Alsodef haalt zijn schouders op. Hij kijkt tevreden naar ons hutje, en veegt ondertussen het zweet van zijn voorhoofd. 'Wat is dat?' vraag ik dan, terwijl een schaduw in het bos beweegt. Alsodef kijkt meteen gealarmeerd op. Plots komt er een meisje uit het bos gelopen. Opgelucht haal ik adem. Het was niet een wild dier. Het meisje kijkt ons wantrouwend aan, en kijkt dan naar onze hut. 'Mocht dat?' vraagt ze. We halen onze schouders op. Meteen doet zij dat ook, en loopt naar de dichtsbijzijnde stapel. Ze begint meteen van alles overeind te zetten en aan elkaar vast te knopen. Niet veel later staat daar ook een hut. Veel kleiner dan die van ons, maar wel solide. Alsodef en ik gaan in de kampvuurkuil zitten, en ik haal uit mijn rugzak, (die ik mee heb genomen), een paar blikjes fris en een pak koekjes. Dan is nu het wachten op andere kampers denk ik zo. En nou maar hopen dat Alsodef en ik bij elkaar komen, en de bouw van de hut niet tevergeefs is geweest.

EERST NOG EVEN DIT
we moeten iets hebben wat we allemaal gemeen hebben met elkaar, want dan is het logisch dat we bij elkaar zijn...
wat willen julllie? ik dacht aan muziek?

Ik heb even een plattegrond gezocht van een ander kamp omdat ik even geen tijd heb om er zelf 1 te maken

Op het kamp zijn natuurlijk allemaal dingen die je zelf kan doen
- Hutten bouwen
- Kanoën
- Klimmen
- Zwemmen
- Kampvuurplek
- Tennisbaan
- Sportzaal
- Sportclub
- Dansclub
- Zangclub
- Theaterclub
- A Capella club
- Techniekclub
- Computerclub
- Cheerleaden
- Muziekclub
- En de dingen die je zelf nog kan bedenken

Het rooster voor de eerste week
Zaterdag 1 juni
Overdag komt iedereen aan, en verzamelt iedereen zicih op het veld als dat wordt omgeroepen, daar wordt uitgelegd wat dir voor kamp is in een heel ontroerende en inspirerende speech. Dan Krijgt iedereen 10 minuten om groepen te maken van 7- 10 mensen, en krijgt iedereen een gebied aangewezen waar ze hun eigen hutjes moeten bouwen. Daarna komt hun begeleider en stelt die zich voor. Hij of zij zal de groep het rooster geven en je kan hem zien als een soort mentor om mee te praten. Hij handhaaft de orde, de regels en deelt de straffen uit.
Er zijn 2 velden, maar er kunnen meerdere groepen op 1 veld.
Elke groep krijgt 3 hutjes om in te slapen, ze mogen zelf bepalen wie in welke gaat. De begeleider slaapt niet bij de groep, maar in een eigen apart hutje daar in de buurt.
Elke groep heeft af en toe corvée in de keuken, maar als je straf hebt moet je soms alles doen wat jouw begeleider zegt.
Als al die dingen geregeld zijn kan iedereen het kamp gaan verkennen en vrienden maken

Zondag 2 juni
Vandaag moet iedereen naar het grote veld waar hij of zij zichzelf kan inschrijven voor een club of een andere activiteit die hij of zij graag zou willen doen, het is vandaag meer een vrije dag om een beetje te luieren bij de rivier

Maandag 3 Juni
Vandaag begint het kamp! Strenge regels gaan in
- 2300 uur lichten uit en slapen
- Geen eigen eten meenemen
-niet vechten
- Niet wisselen van hutje
- Geen verdovende middelen of rookwaren gebruiken
- Na 2200 uur niet meer zonder toestemming van je eigen gebied af
- Je mag niet op het terrein van een andere groep komen
- Jongens en meisjes mogen niet apart van elkaar in hutjes, dus alles is gemengd
- je mag niet schelden of vloeken
- Bezoek is niet toegestaan
- Als deze regels worden overtreden komt er een straf
Als je ze 4 x hebt overtreden wordt je van het kamp gegooid.

0800 opstaan
0830 ontbijten
0900 allemaal op het grote veld verzamelen
0910 uitleg over doel van het kamp en dat het hier een wedstrijd is
0930 Gesprek met een oudleerling en hoe diegene het hier vond
1000 Vertrouwensoefeningen
1200 pauze en luch
1300 verder met de oefeningen
1500 de groep leren kennen van binnen en van buiten, dus waarom iedereen er is enzo
1600 nu ben je vrij
1800 eten
2000 Kampvuur ( hier wordt bekendgemaakt dat elke groep over 5 weken een presentatie moet houden)

Dinsdag 4 Juni
0800 opstaan
0830 ontbijten
0900 grote veld verzamelen
1000 Bergbeklimmen op een berg in de buurt
1700 thuis eten maken onze groep heeft corvee!
1800 eten
2000 vrij

Woensdag 5 Juni
0800 opstaan
0830 ontbijten
0900 verzamelen op het grote veld
0930 SPORTDAG!!!!!!!!!!!
1600 klaar met sporten van vandaag
1800 eten
2000 vrij

Donderdag 6 juni
0800 opstaan
0830 ontbijten
0900 verzamelen op het grote veld
REST VAN DE DAG VRIJ!
Tijd om dingen te doen met je club, of te oefenen voor de presentatie, of gewoon om zelf iets leuks te doen!

Het leek mij wel handig als alle mensen die zich hebben ingeschreven bij elkaar in de groep gaan

Lulu Palmer
Zaterdag
Ik lig nog steeds in het gras en er komen steeds meer mensen op het beld staan, ik sta toch maar eens op en begin een beetje rond te lopen. Het is een heel erg groot terrein, en ik geloof dat ik een rivier zie, en er staat een HEEEEEEEEEEEEEEl groot gebouw, maar ik weet niet wat daarin is. Er is ook een soort grote blokhot waarvan ik aanneem dat het onze kantine is. Dan kom ik bij een mooie vuurkorf, en bedenk me wat hier allemaal voor leuke dingen zouden kunnen gebeuren, maar ook wat err fout zou kunnen gaan. Er zitten een paar mensen, en er liggen overal een soort bouwpakketten en een paar zijn er al opgezet. Ik weet niet precies wat ik ermee moet doen... Dus ik loop maar naar een jongen en meisje toe. Ik herinner mezelf eraan blij te kijken en een beetje springent te lopen.
"Moeten we die opzetten?" vraag ik een beetje alsof ik net de slappe lach heb gehad. Ondertussen werp ik snel een onderzoekende blik op ze. Is het een stelletje? Ze kijken wel apart naar elkaar.
Ik besluit mijn hoofd er nog niet over te breken.
"Geen idee, wij hebben het alvast gedaan." antwoord de jongen.
Ik knik, en loop dan naar een stapel toe. Maar in plaats van hem te gaan maken, ga ik erop zitten omdat ik er geen drol van snap.

Leah Reynolds
1 Juni, ergens rond half 9 s'ochtends.
Houston Texas, V.S.

'LEAH REYNOLDS! ALS DE SODEMIETER NAAR BENEDEN KOMEN!' gilt mijn moeder van onderaan de trap en aan haar stem te horen ben ik dit keer misschien wel iets te ver gegaan.
Ik open mijn ogen en zie dat ik ondersteboven op een stoel lig, het ruikt vies en ik ontdek een plas kots die ik waarschijnlijk zelf veroorzaakt heb, fijn. Opstaan gaat moeilijk maar als ik sta zie ik in de spiegel kringen onder mijn ogen die van vermoeidheid maar ook van vervaagde make-up kunnen komen. De zon schijnt vel door de gordijnen, het is zomer in Texas en dat betekend warmte, warmte en nog een warmte. Het kan wel 40 graden C worden hier in de zomer.
Snel strompel ik de trap af en de woonkamer in waar mijn vader John en moeder Marie zitten, hun blikken staan steenhard op mij gericht.
'Leah, dit kan niet langer. Spijbelen, drinken, roken. Je vergooit je toekomst en dat laten wij niet gebeuren. Dus jij gaat nu je spullen pakken want over een half uur ga jij met het vliegtuig naar Kamp COC.' zegt mijn vader met een norse stem, alsof het hem eigenlijk helemaal niet zoveel kan schelen. Kamp COC? Ik ga niet naar een kamp, wat denken ze wel niet.
'Nou...' En trek een gezicht alsof ik heel hard aan het nadenken ben. 'Nee dus.'
Mijn moeder begint meteen weer te schreeuwen. 'Zie je wel, ik wist dat je niet mee ging werken Leah. Dus ik heb al spullen voor je ingepakt.' En ze zet een weekend tas op tafel. 'Leah dit is voor je eigen bestwil, wij doen dit niet om je te plagen of wat dan ook.' zegt mijn vader met een nogsteeds norse stem, wat betekend dat hij niet bepaald aan mijn kant staat. Terwijl mijn meoder verder gaat met haar verhaal over verantwoordelijk zijn en toekomsten enzo kam ik met mijn vingers door mijn haar, omdat het behoorlijk in de klit zit. Ik vang wat op over een trompet.
'Huh, een trompet?' vraag ik en mijn moeder kijkt boos nu bekend is dat ik niet zat te luisteren naar haar preek. 'Ja, je vader en ik hebben een trompet voor je gekocht aangezien je voor Kamp C.O.C. een muziek instrument moet leren bespelen.' zegt ze, en ik kreun inwendig, niet dit. 'Een instrument? Haha, dat ga ik dus echt niet doen. Wat is dit voor raar kamp?' sputter ik tegen mar mijn moeder stuurd mij naar boven.
'Ga maar je laatste spulletje inpakken Leah. Voor het geval ik iets vergeten ben.' en ze duwd me de trap op. 'Ja je bent de mening van je dochter vergeten!' roep ik maar ik zit alsnog 10 minuten later in een auto met mijn moeder, opweg naar het vliegveld en opweg naar Kamp C.O.C. , of wat dat dan ook mag zijn.
Leah Reynolds
In the sky 0

Mijn moeder zet me af op het vliegveld van Houston, en ze neemt geen afscheid. Ze rijdt de auto ruw op de stoep en zegt dat ik uit moet stappen. Ik stap uit en pak mijn koffer en rugzak. Vervolgens scheurt ze weg en laat mij verbaasd op de stoep achter.
'Nou bedankt...' mompel ik en ik ga naar binnen in de vertek hal, check in en stap op een vliegtuig. De kaartjes zeiden dat het een of ander eiland is.
De vlugt duurt 13 uur, ik blijk dus naar Neiuw Zeeland te gaan. Ik probeer te slapen met mijn oortjes in alleen ik voel de effecten van de alcohol nog behoorlijk en werp daarom 7 kopjes koffie achterover, waardoor ik nu niet alleen een vreselijke kater heb maar ook door het vliegtuig wil rennen. Voordat ik het eigenlijk doorheb moet ik al uitstappen en ik kom op een kleinschalig vliegveld met 2 verouderde horeca gelegenheden, een auto verhuur zaak en een aftanse souvenir shop.
Verderop staat een man met een bordje met daarop Camp C.O.C. Ik besluit naar hem toe te gaan en me maar aan te melden of zoiets. Als ik mijn nam zegt kijkt hij op een lijst en begint mij in slecht en met een vreslijk accent in het Engels uit te leggen dat ergens verderop een boot ligt waar ik ook nog een op moet. Die boot brengt mij dan naar het echte kamp.
Ik volg zijn advies en strompel met een te grote koffer, een rugzak én een stomme trompet naar de haven. Daar zoek ik naar de boot waar de man mij heen stuurde. Als ik de boot gevonden heb tref ik een oude zeeman aan die geen enkel woord Nederlands, laat staan Engels spreekt. Ik wijs op mijn Ticket waar Camp COC op staat en hij knikt en wijst naar een eiland wat naar mijn schatting 10 minuten varen is.
Dan zet hij de boot aan die tegensputterd als een oud paard en we verlaten de haven, gelukkig zijn we na 5 minuten al op het 'kamp' want anders zou ik vreselijk zeeziek worden. Als we aanmeren staat er een man met een ordner in zijn hand te wachten op de kade.
'Wekom op Kamp COC!' roept hij, wat ik ookal wel had kunnen raden aan het bord dat er hing, maargoed. Nu even netjes zijn Leah, dus ik geef de man een hand.
'Leah Reynolds. Aangenaam.' De man kijkt een beetje verbaasd en kijkt in zijn ordner.
'Aah eeaah Reynoods. Wekom zoas ik a zei. Ik ben Meneer Brunot, maar ju-ie mogen mij Prit noemen.' De man spreekt duidelijk een taal zonder L'len bedenk ik en gniffel een beetje, wat Mr. L-loos gelukkig niet ziet omdat hij iets afkruist in zijn ordner, wat waarschijnlijk mijn naam is.
'Eeaah, jullie eerste opdracht is om een hut te bouwen, as een team. Dus zoek te kampgenoten en bout die hut!' schreeuwt hij en steekt een vuist in de lucht. Ik knik een beetje en loop verder het kamp in.

Ik zie een kampvuur dat al een tijdje uit is, een groot gebouw, een houten hut met veel banken en tafels, en een kleiner hutje waar een jongen en een meisje zitten. Aan de andere kant van de cirkelvormige open plek zit een meisje op een pakket hout. Ik besluit ik 3 secondes wat ik wil doen. Óf ik ga bij de jongen en het meisje zitten en verstoor hun gesprek én voor hun de gelegenheid om te zoenen. Óf ik ga naar het meisje dat op het hout zit.
Ik kies maar voor het meisje denk ik en begin langzaam mijn koffer door het zanderige stof over de open plek te slepen.

LuLu Palmer
Zaterdag
Nadat ik heb besloten dat de jognen en het meisje zich aangekeken voelen als ik ze aanstaar en niks zit te doen, heb ik mijn pogingen weer hervat om het hutje op te bouwen. Ik kijk goed welk onderdeel voor wat is gebruikt bij de andere hutjes en probeer de dingen te sorteren. Deels ben ik weerverdergegaan omdat een leuke jongen me dan kan helpen .... En omdat er meer mensen komen en ik nu niet meer lui lijk, en het werkt. Er komt al snel een meisje op me af. Ik besluit gewoon nog even verder te zwoegen en zweet te fabriceren zodat ik ga stinken en ze me wil helpen, dan zou ik meteen vrienden kunnen maken !
Als het meisje dichtbij genoeg is, zeg ik hoi, wat echt dom over komt.
"Hoi, ik ben LuLu" Als ik mijn hand uit wil steken valt er een plank op mijn fout en ik mauw AUUUUUUU als een dove kat( denk aan molly).
"Lukt het Blondje? Ik zie dat je het niet alleen kan, dus ik kom je ff helpen." Ik neem hier genoegen mee en ik geef haar de plank die ik net liet vallen.
"Okee, ik heb geen idee hoe ik dit zou moeten doen."
Het meisje blijkt het ook niet goed te weten, en we klooien een beetje met de planken, totdat het op een mislukte versie lijkt van de andere hutjes.
"Het is mislukt, maar ik vind hem wel rocken." Het meisje doet haar hand omhoog, en ik sla er hard tegen aan.
"Wat doe je nou? Waarom geef je me een high- five, dat was om te voelen waar de wind vandaan kwam, doos."
Ik begin te lachen en geef haar een duw.
Gelukkig lacht zij ook, en ik kijk naar de lucht als ik een omroep hoor.
Ik hoor nog net dat iedereen zich moet verzamelen, maar ik heb geen idee waar want die griet duwt me weer om. Ik ga zitten en haal het gras uit mijn haar. Het meisje bied me haar hand aan.
"Ik ben trouwens Leah, en jij?"
Ik pak haar hand en zeg terwijl ik mezelf optrek,"Ik ben LuLu."
"Mooi, laten we de rest volgen voor we te laat komen."
Ik knik en samen rennen we achter de groep jongeren aan.

We komen uiteindelijk aan op een groot veld, wat niet heel ver weg was van waar we eerst waren, maar we werden allebei gefascineert door een steen, en móesten er gewoon mee op de foto!
"Hoi, Ik ben Pratt Joanes, en ik ben jullie reisleidster. Jullie mogen me allemaal PJ noemen. En ik breng jullie naar de eventen en regel alle uitjes en dingetjes. Bij mij kan je je ook aanmelden voor de andere dingen die je hier kan doen, en als je weg wilt bij het kamp kan je je ook bij mij af melden, maar alleen als je een hele goede reden hebt, en je ouders je niet verplicht hebben gestuurd."
Ik hoor Leah naast me vloeken, en went mijn ogen weer af.
"Op dit kamp gaan jullie in 7 groepen werken, want we zijn met veel mensen dit jaar! Iedere groep bestaat tussen de 7 en 10 mensen, dus jullie hebben vanaf nu 10 minuten om groepen te maken. Achter mij staat nu een klok."
Ondertussen telt een klok af van 10 minuten en 10 seconden.
"De tijd gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat NU in."
Ik kijk verward rond en schreeuw in Leahs oor of wij samen gaan. Want er is overal paniek en geschreeuw.

Sterre van Bloemen
Op het kamp in de avond.

Waarom moet ik nu weer in groepen gaan zitten? Ze staan er wel heel erg op dat je moet gaan samen werken of zo. Zuchtend ga ik zitten op een boom stronk. Die mensen komen maar naar mij toe als ze een groepje willen vormen. uit eindelijk is er een groepje van 7 mensjes en de rest heeft ook allemaal groepjes behalve ik, dan maar bij dat ene groepje van 7 mensjes... Ik sta op en loop naar ze toe enstaer wat stilletjes bij terwijl iedereen zich aan elkaar voorstelt


Dennis Seltink

27 mei elf uur s'ochtends

Ik wordt wakker van sirenes. Slaperig open ik mijn ogen en snuif de frisse lucht op, tenminste dat denk ik. Want ik ruik helemaal geen frisse lucht maar een brandlucht die van mijn kleren lijkt te komen. Ik pijnig mijn hersens om de oorzaak te vinden voor die lucht maar het lijkt alsof ze verlamd zijn.
Ik trek schone kleren aan en druk op de playknop van mijn tv. Er is een leuke soap bezig en terwijl ik dat kijk worden de sirenes steeds luider. 'Ga toch weg met die rotherrie smorgens vroeg man, hebben ze niets beters te doen' mompel ik in mezelf terwijl ik suf naar de TV staar. Dan lijkt het beeld op de tv te veranderen, ik staar ingespannen en zie een mededeling komen - we onderbreken deze uitzending voor een speciaal bericht. rechercheurs bevestigen dat de brand in Het Luzac Lyceum in Amsterdam aangestoken is. er zijn vuurwerkresten gevonden en we vermoeden dat de dader onder invloed van verdovende middelen was ivm de bierflesjes en verbrande cocaïne die we vonden. We hebben een vermoedelijke dader die nu wordt opgepakt.- het Luzac Lyceum? is dat niet mijn school? mijn traag denkende hersenen lijken nu iets te versnellen. Afgefikt, verdovende middelen? ik kijk in de drugsvoorraad in mijn kamer. Leeg. mijn hersenen slaan nu op hol en ik zie beelden terug van een Dennis die inbreekt en vuurwerk uit zijn zak haalt. Ik kijk uit het raam en zie de politieauto's de straat in rijden


Ik heb net van de politie gehoord waar ik heen kon of 3 jaar gevangenis en een enorm strafblad of een jaar een of ander kamp en dan 5jaar taakstraf en een boete van €2000 en dan wordt het 'kwijtgescholden'. de keuze was uiteraard snel gemaakt en nu hoor ik de details van het kamp 'Goed jongen we hebben je ouders gebeld dus zij zijn op de hoogte'. hoor ik de politie agent zeggen 'Ze zeggen dat ze ondanks alles van je houden maar dat je je straf wel uit moet zitten. ze sturen je kleren en andere spullen op naar het politiebureau'. dan heb ik een vraag voor de politie 'Zeg agent waar bevindt dat kamp zich eigenlijk.'
'In Nieuw-Zeeland' krijg ik als antwoord en angstig vraag ik me af of ik het een jaar aan de andere kant van de wereld uit kan houden.

Leah Reynolds
Nieuw-Zeeland, ergens op een eiland.

Ik klamp mij vast aan Lulu's arm terwijl een orkaan van jongeren elkaar opzoeken en bij elkaar gaan staan. Ik ken werkelijk niemand behalve Lulu, totdat ik de jongen en het meisje zie die ik eerst niet wilde storen, snel trek ik Lulu mee en ren naar ze toe en steek mijn hand uit.
'Leah en Lulu, wij zijn een team nu.' roep ik en het meisje lijkt er geen moeite mee te hebben, de jongen echter wel. Hij bekijkt Lulu en mij alsof we koeien op een koeienmarkt zijn en hij lijkt goed zijn kansen in te schatten of hij ons wel in zijn team moet laten.
'Het kon slechter.' mompeld hij en stelt zich voor. 'Alsodef.' Gewoon een naam, maar wel een beetje rare. Terwijl ik me sta te verbazen over zijn naam komt er nog een roodharig meisje aangelopen.
'HoiikbenDaniTibersmagikalstjeblieftbijjullie?' vraagt ze zonder adem te nemen want ze is duidelijk een beetje gespannen. Het meisje dat bij Alsodef was geeft meteen antwoord.
'Hoi ik ben Eva, en natuurlijk mag je bij ons.' Ze glimlacht een beetje nep maar Dani lijkt er een beetje door te ontspannen. Ik besluit dat ik beide Dani en Eva mag, maar ook weer niet. Tsja, alles in ingewikkeld.
Er komen nog wat mensen bij staan waar ik niet zo op let, omdat mijn aandacht wordt getrokken door de reisleider die een opmerking maakt.

'Jongens! Even luisteren! Wij van Kamp C.O.C. hebben besloten dat er wedstrijden worden gehouden tussen de teams. Hoe meer je wint hoe leuker je leven hier op het kamp! En nu jullie onderdak bouwen! Morgen begint alles!'
Ik kijk naar mijn team, dit gaat nog leuk worden denk ik bij mezelf.

LuLu
we besluiten eens nel rondje te doen voor de namen, en ik zit dus bij Leah, Eva, Dani, Alsodef, Riald, Sterre en Dennis, ze lijken me allemaal een beetje nurds, behalve Leah, haar mag ik wel.
We moeten dus hutjes gaan bouwen, en het hutje wat Leah en i kin elkaar hadden gezet staat dus op een ander veld dan dat wij hebben toegewezen. Dus moeten we alles overnieuw doen. Dit keer komen we erachter dat Alsodef en Eva heel goed zijn in hutjes bouwen, dus laten we het meeste werk aan hun over, en doen wij gewoon wat zei ons zeggen te doen.

Sterre
Juist iedereen begint hutjes te bouwen en de mijne blijkt te klein. Fijn doe het ook nooit goed... Weer een deuk in mijn zelfverzekerdheid, als dat er al is. Samen met Dani probeer ik zo goed als kwaad dat ding groter te bouwen.
"Sterre! pas op!" roept Dani bijna lachend.
Ik spring op zij en een plankje land naast me in het gras, Een voorzichtige glimlach glijd over mijn lippen heen terwijl Dani zo wat kapot gaat van het lachen. Uiteindelijk zijn we klaar. We slepen onze tassen er in en maken het 'gezellig'. Not. Hoe ga ik dit kamp overleven? een woord, een simpel antwoord Niet.

Leah Reynolds
Kamp C.O.C.

Aangezien mijn kampgenoten beschikken over ruimtelijk inzicht en hersens wordt ons hutje in elkaar gezet, naja hij stond al half want Eva en Alsodef waren al begonnen. Mijn grope bestaat uit 3 jongens Alsodef, Riald en Dennis, en 5 meisjes Ik , Lulu, Eva, Dani en Sterre. Samen zijn we dus met zijn 8en, en daarmee zijn we in de minderheid bij de groepen van 10 mensen. Er zijn 2 groepen van 10, 1 van 9 en 2 van 8 (waaronder ons).
Ik vind ons hutje persoonlijk een beetje saai en begin met een bordje om boven de eingang te hangen. 'Wat moet ik erin graveren?' vraag ik en niemand antwoord iets. Behalve Dani, die duidelijk har plaats wel een beetje gevonden heeft en niet meer achterlijk lange zinnen zonder onderbreking zegt.
'The Rebels of COC!' roept ze en Lulu valt haar bij. 'Jaa die is leuk!' schreeuwt ze. Alsodef kijkt bedenkelijk als altijd. 'Is COC's Rebels niet beter?' vraagt hij zich hardop af, Riald begint ook meteen te brullen dat hij die leuker vind. Persoonlijk vind ik Rebels of COC ietsje beter maar als de meerderheid stemd voor COC's rebels begin ik met mij oortjes in het bordje te graveren.
Na een tijdje het kut klusje gedaan te hebben is het kamp donker geworden en iedereen gaat angzaam naar bed. De regels zijn om 2200 in bed en om 2300 slapen, geloof ik. Dus iedereen doet het, mede omdat we niet willen weten wat er gebeurt als je de regels niet volgt.

Ik word wakker geschud door een kale man met een baard die heel hard schreeuwt 'IEDEREEN OPSTAAN!' ik kijk op mijn horloge en zie dat het al 9 uur is. De man ziet het en verklaart het meteen. 'Het echte werk is nog niet ingegaan, dat begint morgen pas.' Iedereen begint zich snel aan te kleden en ik volg hun voorbeeld. Snel trek ik een spijkerbroek en sweater met daarop geschrevenHoustonHighSchool, waar ik op school zat aan.
We lopen met z'n alle op het grote open veld en de andere groepjes komen ook aangewandeld. De Man zonder L'len staat op een soort houten podium.
'Iedereen hier komen! Hier komen!' schreeuwt hij en als iedereen er staat gaat hij verder.
'Ju-ie zijn vanaf nu fami-ie met je groep! Iedereen keist een naam en levert die bij mij in! Ju-ie hebben 5 minuten!' zegt hij en de andere groepen gaan meteen fel in discussie over hun naam. Het enige wat wij doen is dat Eva vraagt 'Wij zijn COC's Rebels he?' en iedereen knikt.
'IEDEREEN NAMEN IN-EVEREN!' roept de kale man met de baard en ik dus Lulu naar voren om onze naam te zeggen. Na een half minuutje komt ze terug en de Prit krabbelt wat op een kladblok. 'Oke Jongens! Goed op-etten!' Hij wijst naar de eerste groep van 10 man en roept. 'The New-Zea-and Monsters!' Daarna draait hij zicht naar de tweede groep van 10. 'The Is-and Pineapp-es.' roept hij en wijst naar de groep van 9 man terwijl hij schreeuwt 'Dirk's Chi-dren.' Ik forns en kijk naar een jongen die zijn spierballen opbald, dat is vast Dirk... Prit wijst naar ons en schreeut heel hard 'COC's Rebe-s!'. Daarna kijkt hij even op zijn blaadje en richt zich tot de laatste groep van 8. 'En de aatste heet Warriors of The Queen.' Strijders van de koningin denk ik met een raar gezicht maar Prit onderbeekt mijn gedachtes.
'Iedereen hier schrijft zich in bij acticiteiten. Individuee- en als een team. Bij die activiteiten worden wedstrijden gehouden en daarmee kan je punten verdienen met je team. Van die punten kan je euke dingen kopen... Denk hierbij aan beter eten, ater opstaan, bedden die als ju-ie gemerkt hebben nu niet hebben, en dat soort dingen.' Hij lacht een beetje sluw en gemeen en lopt vervolgens het podium af. Terwijl Prit daarmee bezig is lijkt hij zich nog wat te herinneren en loopt het podium weer op.
'Oh ja. Zometeen schrijven ju-ie je in bij de activiteiten, maar misschien wi-t je met je team nog over-eggen ofzo.' zegt hij en probeert ons volgensmij duidelijk te maken een beetje tactisch moet nadenken over de activiteiten die je kiest, aangezien ik wel in een bed wil slapen. Vannacht was een regelrechte hel. '-UISTEREN!' schreeuwt hij ineens. Iedereen was zo druk met de aankondigingen dat we de laatste gemist hebben. 'Er komt vandaag nog een meisje, en die word ingedee-d bij The Rebe-s of The Queens, of we dat nou euk vinden of niet. EN NU TERUG NAAR JU-IE HUTTEN!'

Dennis Seltink 29 mei 0607

Nog suf van de Cocaïne en de als-maar-voort-durende vliegreis zit ik met mijn oordoppen in het vliegtuig. ‘Jezus dat was op het nippertje’ fluister ik terwijl mijn hoofd nagaat wat 10 uur geleden gebeurde. Zomaar vlogen die rothonden luid blaffend naar mijn keel en dan die bewakers die aan kwamen rennen. ‘Gelukkig hebben ze mijn geheime bodem in mijn koffer waar mijn laatste ressie drugs in zit niet gevonden’ fluister ik nog steeds terwijl ik in de reflectie van mijn I-Pod een angstig gezicht waarneem het mijne. Ik kijk uit het raam en zie de zon opkomen. Het ziet er zo vredig uit dat er een glimlach ontsnap en ik me voor het eerst deze reis ontspan. Mijn brein fluistert me met een hoog stemmetje zacht toe dat dat ook kan doordat de drugs uitgeraakt zijn en sloom bedenk ik me dat mijn nieuwe leven- een leven zonder drugs- op het punt staat te beginnen en ik neem me voor om die troep meteen als ik uit het vliegtuig ben te dumpen. Ik zie opeens niets meer en dan val ik in een groot zwart gat…

Ik schrik wakker van voetstappen en weet ff niet meer waar ik ben. Ik zie stoelen en een karretje voor me en dan besef ik weer dat ik in het vliegtuig ben. Mijn tong lijkt een lap leer en net als ik een cappuccino wil bestellen trilt het speakertje boven me. Een metalen robotachtige stem vertelt me dat we boven Australie vliegen en dat de reisbestemming niet ver meer is. Ik koop koffie en kijk uit het raam. Een grote gele vlakte staart me aan en ik denk ik hoop maar dat ze in Nieuw-Zeeland geen woestijnen hebben. Dan ruist er weer iets boven me en de robotstem zegt. ‘Ladies and gentlemen, attach your seatbelts and keep calm. We are going to land.’ En zachtjes daalt het vliegtuig

In de brandende zon op het vliegveld Wellington vraag ik me vertwijfeld af waar de man is die me komt halen. Ik heb net de drugs weggegooid en voel nu heel sterk de verleiding om het weer op te halen als er opeens een vrouw op me afstapt. ‘Hello, are you Dennis Seltink?’ vraagt ze me en als ik bevestigend antwoordt zegt ze ‘Come with me please, I will bring you to camp COC. Ik volg haar naar de Landrover en terwijl we over allerlei zandpaden rijden vraag ik haar honderduit over het kamp. Maar op elke vraag zegt ze You will see it soon. Net als ik boos wordt stopt de auto en ik klap bijna tegen de voorruit. De vrouw stapt uit en ik doe hetzelfde. Ik zie dat we op een soort parkeerplaats staan en ze wenkt me om mee te lopen over een paadje door een bos. Na een tijdje te hebben gelopen staat ze stil. Ze wijst en zegt ’Welcome to Camp COC’ en glimlacht bij het zien van mijn open mond terwijl ik me bedenk dat dit elke verwachting van me overtreft heeft…

Sterre
Er kwam een nieuw meisje bij, leuk! Ik hoop dat ik hier mijn 'verlegenheid' weg kan krijgen en dat ik wat meer ga praten en voor mijn mening uit kom. Want in jaren heb ik dat niet meer gedaan. Blijk baar moeten we toch een grote hut bouwen dus daar zijn we nu mee bezig.
"Sterre! Gooi mij eens een touw toe!" schreeuwt iemand.
Pak lekker zelf voortaan denk ik bij me zelf maar gooi toch het touw naar de persoon toe. Ik weet nog steeds niet iedereen zijn naam terwijl de andere elkaars namen wel allemaal al kennen. Jeeh gaat leuk worden, not. Als we net klaar zijn begint een of andere dikke vent allemaal te schreeuwen dat we moeten eten. Fijn, iemand die me de wet voor schrijft. Zuchtend gaat iedereen zitten en kauwt op een boterham die zijn uitgedeelt. Sommige zitten wat te kletsen en ik zit er wat stilletjes bij.

Lulu Palmer
Iedereen zit stil te eten als we onze hut af hebben. Ik ben best bang om mijn idee op te gooien, maar ik doe het denk ik toch wel.
"Aangezien we elkaars namen nog niet zo goed kennen. er is 1 tikker, en de rest gooit de boterham naar elkaar over. Je moet dan een naam noemen en naar diegene gooien. De tikker mag alleen die persoon tikken, en als diegene getikt wordt is die de tikker en mag de oude tikker op zijn of haar plek staan. Degene die op het einde de tikker is - dus aan het eind van het toetje - moet de hele weg naar de hut springen."
Leah begint te lachen spuugt haar drinken uit. Beschaamd veegt ze haar mond af.
"Ik ben de tikker !" roep ik, terwijl ik Leah het broodje in haar handen douw.
"Sterre" roept ze, en snel gooit ze hem naar haar. Ik ren naar Sterre toe en probeer haar te tikken, maar Alsodef is opgestaan, en rent nu het veld op, Sterre gooit naar hem, terwijl ik naar hem toe ren, gooit hij naar Eva. En zo gaat het door, tot ik uieindelijk Leah tik, en zij de nieuwe tikker is.

Eva Prineas
Één of ander Island
01-06- geen idee welk jaar

Oef, het was weer even wennen om in een slaapzak te slapen. Gelukkig lag het niet slechter dan in de laatste drie internaten, dus heel erg vond ik het niet. Ik probeer me zo veel mogelijk bij de groep te betrekken, want in mijn hoofd heeft zich een plan gevormd. Als team krijg je veel punten. Met veel punten kun je veel kopen. En als je veel kunt kopen, kun je vast ook vrijheid kopen.
LuLu en Leah nemen een groot deel van de leiding op zich. Ik vind het allemaal best, zolang ik maar de vrijheid krijg die ik nodig heb. 'Rebels, allemaal even hier komen graag!' roept LuLu voor de hut. Ik loop er tegelijk met Alsodef heen, waar ik naast lig in de hut. 'Het leek mij wel zo handig even te weten wat iedereen gaat doen als activiteit. En ik wil ook graag weten wat voor muzikaal ietsje je doet.' Er word geknikt. Leah loopt meteen naar LuLu toe en zegt wat tegen haar. Die knikt, en noteert wat op een klembord wat ik nog niet eerder had gezien. Ik aarzel even, maar stap dan toch op LuLu af, omdat niemand anders het doet. 'Boogschieten graag. En ik speel dwarsfluit.' Kordaat draai ik me om en loop weer terug naar Alsodef. LuLu noteert weer wat, en kijkt dan de kring rond. 'Wie is de volgende? Iedereen die klaar is kan trouwens gaan.' Nu stapt een ander meisje naar voren, Sterre geloof ik. Ook Alsodef gaat nu naar LuLu, die druk begint te krabbelen. Even later lopen Alsodef en ik weg van de groep. 'Wat gaan we nu doen?' vraag ik. 'Ik denk dat we naar die inschrijf-tuthola van het kamp moeten.' zegt hij, en hij gebaart naar een grote blokhut die er goed geïsoleerd uit ziet. Ik knik even en we beginnen te lopen. Als we ons ook bij de kampleiding ingeschreven hebben, lopen we naar het bos. 'Kun jij zwaardvechten?' vraagt Alsodef plotseling. 'Ehm...' Ik aarzel. Ik heb het nooit geprobeerd, ik vermoed dat ik ga falen, en ik wil geen watje lijken... 'Kun je het nou of kun je het niet?' vraagt hij met een verdachte grijns. Het bevalt me niks... 'Ik kan een beetje meppen..' zeg ik hoopvol, maar ik sla meteen mijn ogen neer als ik de spottende blik van Alsodef zie. Dan zie ik een beetje links van me een stok liggen. Ik duik opzij, gris de stok van de grond en ga in filmachtige vechtpositie staan. Alsodef kijkt niet erg verbaasd, tegen mijn hoop en verwachting in. Hij loopt gewoon kalm een stukje, raapt ook een stok op, en gaat tegenover me staan. Shit. Ik slik, en grijp de stok wat beter vast. Ik doe een soort uitval naar zijn rechterzij, maar hij houdt zijn stok er voor, maakt een rare draai, en vervolgt met een slag richting mijn linkerbeen. Ik spring net op tijd achteruit, waardoor de stok rakelings langs mijn been vliegt. Nu kijkt hij wel enigszins verbouwereerd, en grijnzend doe ik een uithaal naar zijn been. Ook deze keer blokt hij, maar nu zie ik zijn nieuwe aanval aankomen, en kan ik die ook tegenhouden. Dan komt LuLu er plots aan met Leah. 'Wat een goed idee!' roept ze enthousiast, terwijl ze ook een stok opraapt. Ze kijkt een tijdje naar wat wij doen, en gebaard dan naar Leah dat ze ook een stok moet pakken. Ze doen halfslachtig een paar uitvallen naar elkaar. Alsodef kijkt het met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Zelfs in de slechtste game ziet het er nog beter uit...' mompelt hij, en ik grijns weer. 'Momentje.' zegt hij dan, en hij loopt op de meiden af. Nu gaat hij tegenover LuLu staan, en ze doet weer een poging. Alsodef slaat genadeloos toe, en de tweede slag raakt LuLu op haar arm. 'Au!' roept ze terwijl haar stok op de grond valt. Leah kijkt meteen bezorgd naar de arm van LuLu. 'Het gaat...' mompelt ze, en ze staat op. 'Ik denk dat wíj morgen iets te doen hebben!' zegt ze met een grijns als een boer met kiespijn. Leah haalt opgelucht adem en raapt de stokken op van LuLu en zichzelf. Dan neemt ze onze stokken ook in beslag en we lopen naar de hut. Achterin is genoeg ruimte vrij voor ons materiaal. Iedereen is het er wel mee eens dat LuLu de leiding krijgt, dat we ons moeten kunnen verdedigen en dat we van de andere teams moeten winnen. 'Geregeld.' zegt LuLu. 'Dan is het nu tijd voor het avondeten.' kijkend op haar glanzende horloge, en met haar andere hand gebarend naar de kantine met picknickbanken er voor. Dat word nog gezellig in de winter...

Alsodef N1ghtMar3
1 Juni
'Het leek mij wel zo handig even te weten wat iedereen gaat doen als activiteit. En ik wil ook graag weten wat voor muzikaal ietsje je doet.' zegt LuLu. Leah vertelt het één en ander tegen haar, vervolgens geeft Eva aan wat zij doet. Ik vang boogschieten op. En een fluit. Ik stap naar LuLu toe en vertel haar dat ik de Bootcamps -waar een heel mooi terrein voor is- en zo dus ook de conditietraining op me zou nemen. Maar dat ik geen instrument bespeel. 'Tsja, wat ga je dan bespelen? Je moet volgens de regels namelijk wel iets.' zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Niks, ik ben amuzikaal. Dus ik ga in die tijd maar wat aan diplomatie en stuff werken. We moeten vrienden hebben bij de leiding om snel punten te pakken, en nergens wordt vermeld dat je de juryleden niet mag beïnvloeden.'

Dennis Seltink 29 mei 1352

Langzaam loop ik door de poort en zet mijn eerste stap in Camp Outdoor Cockroaches. Het is geweldig!. Ik zie kampvuren, een boogschietveld waarop iemand staat te schieten en allemaal blokhutten met een grote blokhut in het midden. Dan zie ik opeens iemand met een klembord en ik loop naar hem toe. ‘Pardon meneer’ zeg ik ‘Ik ben Dennis Seltink en’ nog voordat ik mijn zin af kan maken zegt de man heel snel achter elkaar’ O-ja-jij-bent-die-nieuwe-jongen,-dump-je-spullen-bij-de-grote-blokhut-en-kijk-even-rond.-als-de-toeter-gaat-kom-je-hierheen.’
“Wat een gehaast type” denk ik en ik sjok naar de blokhut en gooi mijn spullen op de grond.
Geen idee waar ik nu heen moet dus slenter ik naar het boogschietveld waar die jongen zijn zoveelste pijl mist. Hij kijkt op van mijn voetstappen en ik zeg rustig ‘lukt het al een beetje’
de jongen kijkt me schattend aan en zegt dan ‘Nee dit is veel moeilijker dan ik eerst dacht, wil jij het eens proberen?’ na een instemmend antwoord geeft hij me de boog en een pijl en legt me uit hoe hij denkt dat het moet. Ik heb nog nooit geschoten met een boog maar zie nu al waarom hij naast schiet want ik probeer het en het is niet echt lekker. Ik richt de boog, span de pijl en schiet richting de verst staande schijf. Zoef klinkt het en ik voel de adrenaline tintelen.
“Man wat is dit gevoel fantastisch, dit is nog beter dan drugs. Misschien kan ik nog wel gaan sporten ook!” denkt mijn brein en ik bedenk me dat dit de eerste keer in het jaar is dat ik beweeg en aan sport doe zonder drugs ingenomen te hebben. De pijl spat uiteen en vaag hoor ik de jongen een kreet slaan. Ik kijk op en zie de jongen naar de man rennen die ik eerder gesproken heb. Ze komen bij me staan en de man zegt ‘ik ben Pierre. Het spijt me dat onze eerste ontmoeting zo bijzonder was maar ik was in gedachten verzonken. Nou Riald wat wou je me laten zien’. De jongen die mij de boog gaf heet blijkbaar Riald en zegt nu tegen Pierre’ nou het zit zo, ik miste de hele tijd dus gaf ik mijn boog aan hem’. En hij wijst op mij.’ Hij pakte een pijl en schoot richting de verste boog en kijk zelf maar eens waar die terecht is gekomen’. Ik kijk en zie tot mijn grote verbazing dat de pijl midden in de roos steekt. Pierre lijkt bijzonder onder de indruk en vraagt of dit mijn eerste keer is dat ik schoot. Als ik ja knik zegt hij tegen ons’ Nou jongen je bent een natuurtalent, even kijken waar je nog meer goed in bent. Ik roep de rest bij elkaar en laat jullie ondertussen even kennis maken.’ Hij loopt weg richting de blokhut en de jongen stelt zich voor. Als ik mijn naam zeg en we de handen schudden loopt hij weg en komt terug met 80 pijlen en nog een boog.
‘hou jij die maar dan gebruik ik deze’ zegt Riald tegen mij en even later staan we samen te oefenen op het boogschieten als ik een toeter hoor en samen met Riald naar de grote blokhut loop…

Leah Reynolds
Camp C.O.C.

Lulu komt op mij afgelopen, ik merk dat het al begint te schemeren en morgen moet iedere groep zich inschrijven bij hun activiteiten. 'Leah!' fluistert ze en ik loop naar haar toe. 'Leah! Heey, uhm kijk, het zit zo.' Ik zet mezelf schrap op iets zoals; Ik ben verlieft op Alsodef of een bij heeft mij gestoken en ik ben allergisch, maar ze begin over heel iets anders.
'Wij hebben besloten dat ik de leider van de Rebels ben maar ik wil niet de beslissingen in mijn eentje maken, dus jij bent mijn rechter hand oke?' Snel probeer ik een smoes te verzinnen dat ik dus echt niet een vice-president wil zijn maar Lulu rateld meteen verder.
'Dus, ik als leider en jij als mijn rechter hand gaan zometeen aan iedereen vertellen dat ze zich moeten inschrijven voor alle activiteiten.' Ik kijk haar verbaasd aan.
'Alle activiteiten?' vraag ik en ze knikt overdreven.
'JA! kijk als je laatste wordt bij een activiteit krijg je misschien heel weinig punten, maar wel punten. En weinig punten zijn beter dan geen punten. Én als iedereen meedoen kan iedereen elkaar helpen in de wedstrijden, zo kunnen we super veel punten verdienen!' schreeuwt ze en ze juicht nog net niet. Het duurt maar heel even tot ik begrijp dat Lulu iets geweldigs heeft bedeacht.
'LULU JE BEN GENIAAL!' schreeuw ik en hoor daardoor niet dat Lulu zegt'Dat wist ik al.' Ik lach en sleep haar meteen me naar de groep, die overigens al bijna bij ons hutje zijn, ik zie alleen nog een donkere massa mensen in de verte.
We rennen over het veld als er ineens een grote jongen op ons af komt lopen. In het echte leven zou ik denken dat hij ons ging verkrachten en versmokkelen om als hoeren in Roemenië te werken, maar gelukkig zijn we in Camp C.O.C. en lopen hier geen mensenhandelaren rond. De jongen verschijnt in het licht van de lantaarnpaal die naast het pad stond waar we overheen lopen en ik herken hem als Dirk, de jongen die zijn eigen groep naar hem vernoemd heeft.
'Hallo damens, ik weet even geen openingszin, maar jij hebt een opening en ik heb zin.' zegt hij en ik ben enigszins verbaasd, want ik ken veel afgezaagde openingszinnen maar deze tip alles. Lulu is klaarblijkelijk nog verbaasder en ik begin te schreeuwen.
'Gatverdamme gozer! ROT OP!' en ik geef Dirk, tenminste ik geloof dat het Dirk is, een klap met mijn vlakke hand in zijn gezicht. Lulu neemt het iets serieuser en bespringt Dirk. Samen belanden ze in het zand en ik trek Lulu van hem af.
'Zozo damens, jullie zijn pittig.' mompeld hij en het kost mij meer moeite om Lulu in bedwang te houden dan om hem zelf niet in elkaar te rossen.
'ROT OP VIEZE PEDO!' schreeuwt Lulu en ze begint allenmaal zelfverzonnen scheldwoorden te roepen in de trans van 'verplette kroket, afgelebberde pepernoot en zieke maniak.' Ik probeer Lulu te sussen en merk dat Dirk weer staat.
'Ik ben Dirk,' Hah! Had ik het toch goed, denk ik bij mezelf. 'En Dirk's Childeren wil een verbond met COC's Rebels.' Hij staat zelfverzekerd tegenover ons waardoor ik geneens serieus nadenk over zijn aanbod, en tegenlijk (geneens afgesproken) schreeuwen Lulu en ik'ROT OP!'
Daarna trek ik een sprintje naar ons kamp en Lulu volgt mij op mijn hielen, en deze avond heb ik wel 2 dingen geleerd. Er bestaan ergere jongens dan ik Texas, en Dirk is er zo een.

Alsodef N1ghtMar3

'Zo, en wat wou hij van jullie?' Vraag ik Leah en Lulu als ze in ons kamp terugkomen. De twee meiden vertelden wat er gebeurt was. Ik begon harder te lachen bij elke zin die ze vertelden. 'Een verbond? Serieus? En, wat denken jullie daarover?' Lulu grijnsde en antwoordde dat ze er niet aan wou denken. 'Maar,' zei ik 'Hij heeft wel een punt, verbonden zijn nodig. Dus we zullen moeten uitkijken naar bondgenoten tussen de groepen. Maar dat is iets voor vanavond. Heeft iemand van jullie papier of zoiets meegenomen? Ze hebben mij mijn laptops afgenomen, en dus moet ik het met papier doen. Maar ook dat heb ik niet meer. En met puntentellingen enzow is pen en papier onmisbaar. Bovendien moet ik de connecties tussen groepen op kunnen schrijven. Ik heb me ingeschreven als diplomaat van de Rebels, en dat wil ik dan ook met verve kunnen doen.'

Helaas hadden ze allebei geen pen of papier, en niemand anders van onze groep had iets in de richting. 'Dan moeten we dat als eerste beloning nemen, dat kunnen we hopelijk meteen betalen met de punten die we verdienen, en daarna kunnen we buiten de wedstrijden heel veel punten pakken.'
Lulu en haar rechterhand Leah keken elkaar aan.

LuLu
Uiteindelijk besluiten ik en leah om ons hele groepje overal voor in te schrijven, ook al weet nog niet iedereen dat en zijn een aantal mensen het er niet mee eens.
Ik en leah leveren al onze keuzes in zoiezo alle opdrachten doen we mee, en met alle clubs en extra activiteiten.
Iedereen besluit nu om te gaan slapen.

3 juni
Om 7 uur 's ochtends heeft de leiding van het kamp blijkbaar besloten dat we vandaag een onverwacht uurtje aan sport gaan doen, om allemaal even fit te worden.
Iedereen wordt uit zijn bed getrokken, en iedereen loopt snel in joggingbroek en hempje naar het grote veld waar harde muziek vandaan komt.
"Ik denk dat we hiermee punten kunnen verdienen." fluistert Leah opgewonden.
Ik knik, en we beginnen de oefeningen na te doen die de dansers op het podium voordoen

Leah Reynolds
Camp COC

We worden uit bed getrimd alsof het een militaire basis is, maar dat maakt mij niks uit. De adrenaline giert al door mijn aderen alleen al bij het denken aan punten. Snel trek ik een joggingbroek en t-shirk aan waar het embleem van de Foo Fighters op staat en snel ons hutje uit. Vervolgens begin ik iedereen van de Rebels te porren dat we misschien wel punten kunnen verdienen, en ik geloof dat iedereen mij behoorlijk vervelden vind... Maarja.
Een rare man met te wijde broek begint te dansen op het podium en ik begin half lachend hem na te doen. Dansen is nooit echt mijn sterkste punt geweest, en dat zal het ook nooit worden. Alle groepen dansen door elkaar heen en ik schrik als Dirk ineens naast mij komt dansen, waarop ik semi-dansend het halve plein over ren om naast Lulu te gaan staan. Terwijl ik weg 'dans' zie ik dat Dirk naar mij knipoogt en ik moet mezelf inhouden om niet naar hem teoe te rennen en hem een klap te verkopen, maar dat zou natuurlijk geen punten opleveren. Ik ren naar Lulu en merk dat Eva en Dani uitbundig staan te dansen in tegenstellig tot Alsodef die er een beetje bij staat met zijn handenin zijn zakken. Ik por hem en hij kijkt verschrikt op.
'Je moet wel dansen!' roep ik over het geluid van de boksen heen waar we vlak bij staan. Hij knikt verveeld en gaat een beetje staan zwieren. Goed genoeg, denk ik bij mezelf en dans naar Lulu en Sterre toe die bij elkaar staan te dansen.
Als ik bij hun sta vertel ik snel alles en Sterre vindt dat ik misschien een beetje overdrijf, en rustig moet doen.
'Ik bén rustig!' schreeuw ik zwaar verontwaardigt. En de man op het poduim die we na hoorde te doen stopt abrupt met zijn spastische danspogingen.
'Everybuddy intoeh te shauwers!' schreeuwt hij door zijn microfoon en alle andere groepen sprinten naar het badendouche-gebouw.
Iedere groep blijkt zijn eigen 'area' te hebben en onze is compleet blauw, tot aan de zeep en toiletten aan toe. Er staan schouderhoge muurtjes tussen de douches zodat je nog wel iedereen kan zien, maar niet écht zien. Tussen de afscheiding met het andere area staat wel een hele muur, en de enige in- en- uitweg is een opening met een centraal deel waar alle openingen op uitkomen.
Nadat ik me erover verbaasd heb dat zelfs het toilet papier blauw is trek ik snel mijn kleren uit en pring onder een douche die nog niet bezet is. Aan de ene kant van de hekje douchen Lulu en Eva en aand e andere kant, wel wat hokjes verder, douchen Sterre en Riald. Dennis en Alsodef staan bij de wastafels, waarom weet ik niet maar het maakt mij eigenlijk niet zo veel uit.
Omdat we maar 15 minuten krijgen om alles, ja echt alles te doen pak ik snel wat shampoo en smeer het door mijn haar. Terwijl ik dat sta te doen merk ik niet dat er iemand in de opening van ons gebied staat. Tot mijn verbazing, en schrik, merk ik dat terwijl het dichterbij komt ik de jongen herken als Dirk. Houd die kerel dan nooit op? Denk ik hopeloos en ben een beetje opgelucht dat hij bij Lulu's hokje blijft staan. Ondanks dat wikkel ik snel een handdoek om me heen en ren op hem af.
'Weg weg weg! ksssssssssssst!' roep ik en Lulu merkt inmiddels ook dat hij er is.
Wat zij nog niet heeft gemerkt en wat ik nu wel zie is dat hij naakt is. Jezus Christus , die jongen heeft wel een hele rare manier van versieren dennek ik bij mezelf.
'REBELS VERZAMELEN! WE HEBBEN EEN INDRINGER!' schreeuwt Sterre en Lulu roept weer wat van haar zelfbedachte scheldwoorden. Als dit geschreeuw wekt de aandacht van de jongens die hem gelukkig weer wegjagen. Thank god dat ik niet echt álles gezien heb denk ik als ik mijn shampoo begin uit te spoelen. Maar dan gaat de bel en stoppen de kranen met water geven, fijn.
Alsodef N1ghtMar3
Douchegebouw, blauwe zone.

Ik gooi mijn spullen op een stapel en stap onder een douche. Helaas gaat de temperatuur van de douche niet hoger dan standje *Noordpool*, wat echter al een hele verbetering is van de Stand *Rechtstreeks uit de Diepzee* Ik huiver en vloek binnensmonds. Het is logisch dat ik snel klaar ben met douchen, en ook met de douche zelf. Nou had ik ook niet zo heel veel gezweet. Ik was diep bezig met het bedenken van wat plannen om onszelf beter te maken dan de tegenstander. Ik kleed me aan en stap uit mijn hokje. Bij mijn spiegel staat een pot gel en ligt mijn mesje. Ik wrijf wat olie over mijn kin en onder mijn neus en haal mijn mesje erlangs.

[yvanka]

Wauw helemaal top Isis

[Isis (Islington)]

Eva Prineas
Nog steeds op het Island
03-06-onbekend jaar

'Wakker worden slaapkop, punten!' krijst Leah in mijn oor. Ik schiet met een ruk overeind en trek snel gemakkelijke kleren aan. 'Wat moeten we doen?' vraag ik, en word prompt chagrijnig van het antwoord. Dansen? Niet mijn ding! Met een chagrijnig gezicht doe ik die knakker toch zo goed mogelijk na, en gelukkig lijkt de rest dat ook te doen. Behalve Alsodef. Ik hink op een been naar hem toe, spastisch met mijn arm zwaaiend zoals die idioot op het podium. 'Wat is er?' Alsodef houdt op met het slappe gezwabber met zijn arm, en kijkt me even aan of hij me gaat vertellen wat er is of niet. Blijkbaar vind hij me betrouwbaar genoeg 'Ik ben tactieken aan het bedenken.' Ik knik hem even toe en begin meteen ook te denken. Met één oog hou ik de man in de gaten en doe ik hem halfslachtig na, maar ik ben meer bezig met de tactieken. 'Evuriewan toe de doesjes!' gilt de man een beetje hijgend in de microfoon. Iedereen spurt naar de douches en springt er onder, na zich verbaasd te hebben over de blauwe tegels, blauwe wasbakken, blauwe handdoeken, blauwe douchekoppen... Ik ben net klaar met afdrogen, als ik voetstappen hoor. Mijn ogen worden groot als schoteltjes als ik zie dat die smeerpeuk van een Dirk er staat. Als een gek trek ik gemakkelijke kleren aan en grijp ik mijn houten zwaard (dat ik gisteren met een zakmes heb geknutseld voor bedtijd). Bij de kreet "Rebels, verzamelen, indringer!" hef ik het zwaard, en samen met mijn plotseling dreigende teamgenoten trap ik Dirk er vlotjes uit. Alsodef stuurt hem met een grijns nog wat indrukwekkende trappen en slagen achterna, en LuLu scheld hem helemaal verrot. Sterre gilt zo hard en zo lang dat iedereen er gek van word, maar we zijn het er over eens dat we die Dirk niet moeten. Dus. We verzamelen allemaal bij onze hut, omdat LuLu en Leah wat willen vertellen over bondgenootschappen, verraad en vechten ofzo. Net als we allemaal netjes in een kring rond hen staan komt er een man ik het kampshirt aan gelopen. 'Dag Rebels. Even een paar dingetjes. Ten eerste, jullie kunnen naast punten voor de opdrachten ook punten voor netheid, orde, punctualiteit e gedrag verdienen. Dit zijn er alvast 5 voor het gereed en netjes houden van je groep, LuLu.' LuLu glundert. 'Vervolgens even de regels Er mag vanaf nu niet meer gevochten worden, op welke wijze dan ook.' Hij kijkt ons bestraffend aan. Alsof wij wat anders tegen Dirk hadden kunnen doen! 'Voor gevechtstrainingen moet je toestemming hebben van de kampleiding, mij dus. De enige toegestane vechtsporten moeten in de sporthal beoefend worden. Denk daar om. Verder wil ik even melden dat jullie met dansen 50 punten hebben verdiend met het dansen, en 5 verloren wegens laatkomen en minder actieve leden.' Nu kijkt Leah een beetje chagrijnig naar Alsodef. 'Dan wens ik jullie verder een prettige dag, en heel veel succes met de opdrachten!' De man loopt weg. 'Dus,' begint LuLu, 'we hebben nu 50 punten. Ik ga eens kijken of ik papier en schrijfspullen kan kopen daar mee. Leah, jij moet toestemming zien te regelen voor trainingen. Alsodef, jij lijkt mij geschikt voor het speurwerk vind uit wat de opdrachten zijn! Eva, ga met hem mee. Sterre, ga met Leah mee. De rest zorgt dat de hut netjes is, en er genoeg brandhout is. Ingerukt!' 'Wow.' zeg ik verbaasd, en loop maar achter Alsodef aan, die peinzend richting het leidingblok sloft. Dus...

Sterre

Hell yeah! Trainingen Gaaf! Zo lang de leraren maar niet streng zijn... ik bedoel... dat dansen was tien keer niets. Aleen maar van wege die enge dude die dans les gaf. Leah en ik lopen naar een of ander hutje van de leiding die de trainingen aan bied. Leah kletst over van alles en nog wat. Zou ze gek worden als ik begin te praten? Nou ja... boeie... Nieuw land, nieuwe mensen, nieuwe 'school', nieuw leven. Ik begin gezellig met haar mee te kletsen. Iets wat ik thuis nooit had gedurft. Als we bij het hutje aan komen vragen we of we ons kunnen in schrijven voor de vechtsporten... We krijgen een heel rijtje namen op genoemt van boksen tot kickboksen. En van karate tot ... weet ik veel wat...
"Kickboksen" zegt Leah meteen.
Ik kijk haar raar aan. Als we terug lopen legt ze het uit.
"Je mag trappen en schoppen, en het is niet alleen verdedigen maar ook terug vechten"
Ja als je het zo bekijkt.
"Je zal wel gelijk hebben. Kom we gaan de anderen helpen" zeg ik.
Snel rennen we naar het kamp toe en neem ik het hout over van Dennisdie er een beetje mee loopt te sjouwen. Leah helpt de anderen met het plaatsen van de slaap plekken. Die nog niet helemaal in orde waren. Althans alleen de slaapzakken...

Lulu
3 Juni

Ik loop rond in de receptie en zie hoeveel alleen pen en papier al kosten. Ik hou nog 10 punten over en loop terug naar de hut, met in mijn achterhoofd het plan om zoveel mogelijk punten te krijgen, want 1 bed kost wel 200 punten! Bij ons hutje aangekomen zitten er een jongen, en een meisje, die ons gebaren om te gaan zitten.
De jongen is superknap en het meisje zit er erg zelfverzekerd bij.
"We zijn hier vandaag om jullie over onze ervaringen te vertellen van dit kamp, want wij waren niet altijd zo. Vroeger hadden wij ook problemen."
Ik trek mijn gezicht in de plooi en kijk de kring rond.
Het meisje gaat nu verder.
"Iedereen van jullie heeft zijn eigen problemen, en iedereen gaat anders met zijn of haar problemen om. Ik had heel veel moeite met mezelf zijn en omgaan met kritiek. Maar ik kreeg echt goede vrienden uit mijn groep en ik vertrouwde hun, en zij hielpen me overal mee. Alleen ging alles fout toen er groepjes ontstonden, en we niet meer als 1 groep samenwerkten en beste vriendjes en vriendinnetjes gingen uitzoeken."
Ik sla mijn ogen neer, dat is precies zoals het hier is.
"Dat is precies zoals het nu hier is hoor, trut, en dit is de fijnste plek waar ik ooit ben geweest. Je ziet er niet bepaald uit alsof je leven nu leuk is." valt Leah meteen uit.
Ik kijk haar aan en geef haar een high-five.
Iedereen kijkt een beetje schuldbewust naar beneden.
" Maar onze problemen, in de groep werden opgelost toen we begonnen te trainen voor de grote kick-off-week. Dit is een speciale week aan het einde en het is elk jaar anders, maar het opent echt je ogen !"
Ik begin te lachen door haar rare gepraat en sommigen glimlachen ook een beetje.
de jongen neemt het woord weer.
"Nu moeten jullie vertrouwensoefeningen gaan doen. Dus loop met ons mee naar het veld dan krijgen jullie de groep aangewezen met wie jullie moeten samenwerken en kunnen we beginnen.
We lopen achter de jongen en het meisje aan, en op het veld aangekomen, komt Dirk op Leah afgerent en geeft haar een knuffel.
We moeten samenwerken met Dirk's children.... FML!!!! Leah duwt hem snel van zich af, en rent naar Alsodef toe waar ze zich bljikbaar wat veiliger voelt.
Sterre

Ik mag die Dirk echt zo niet.
"Moet dit echt?" vraag ik aan de dudes die ons hier heen brachten.
Ze knikken. Ugh... haat aan hun. Uiteindelijk zijn we in groepjes over het veld allemaal opdrachtjes aan het doen om een ander te vertrouwen. Ik zit met een van die gasten van Dirk op gescheept. Iedereen eigenlijk... Alleen Alsodef zit met Dirk zelf op gescheept. Zooo veel medelijden met hem. Als we eindelijk klaar zijn met deze marteling hebben we pauze en mogen we eindelijk naar onze eigen kamp toe.
"Waarom in hemelsnaam moeten we met die papzakken werken!?" roep ik uit als ik eindelijk zit.
Iedereen kijkt me aan en beschaamt kijk ik naar de grond maar blijkbaar is iedereen het met me eens. Ze beginnen allemaal er verontwaardigt over te praten. Nou... het leven zit me eens mee.

Leah Reynolds
Grote veld. COC

Zodra ik merk dat we de vertrouwens oefening moeten doen met Dirk's Children ren ik snel naar Alsodef, met Dirk op mijn hielen. Houd die jongen dan nooit op? Ik ga naast Alsodef staan terwijl Dirk naast mij komt staan.
'Zo Leah, zullen wij maar even een vertrouwensband op gaan bouwen?' vraagt hij en ik kijk met mijn smekende puppyogen naar Alsodef, hij zucht. 'Nee Dirk wij gaan samen.' zegt hij nors en op een manier die geen tegenspraak tolereert. Gelukkig gaat Dirk zonder morren met Alsodef mee en beginnen ze aan de oefening, ik hem medelijden met hem, maar een beetje maar.
Ik zie Dirk gebaren naar een grote bruinharige jongen die op mij af komt lopen. O god, nu word ik echt gekidnapt denk ik.
'Jij gaat met mij die oefening doen.' zegt hij, op dezelfde manier als Alsodef het gedaan had en ik trek een bang gezicht. Als hij me maar niet opeet. Misschien moet ik maar gewoon aardig doen zgt een stem in mijn hoofd, die ik voor 1 keer besluit niet te negeren.
'Nou ik ben Leah en hoe heet jij?' vraag ik en het klinkt alsof we nog in groep 4 zitten. 'Sebastian.' antwoordt hij nors en blijft strak voor zich uit kijken. Ik zie andere mensen al druk bezig zijn met elkaar laten vallen en opvangen. 'Je vangt me wel hè?''vraag ik snel en ga voor hem staan terwijl ik me laat vallen. 2 van de 3 secondes geloof ik echt dat hij me gaat laten vallen, totdat ik 2 handen in mijn rug voel die mij weer omhoog trekken. Als ik weer sta kijk ik hem voor de eerste keer recht aan en zie zijn wel hele heldere groene ogen. 'Oke nu jij.' zeg ik en probeer meteen te bedenken hoe ik dát in hemelsnaam van de grond moet houden. Hij laat zich vallen en ik duw hem weer naar voren zodat hij niet echt al aan het vallen was. Anders had ik hem waarschijnlijk nooit meer omhoog gekregen.
We laten ons allebei nog een paar keer vallen en in mijn ooghoek zie ik Dirk jaoers kijken, snel knipoog ik hem, zodat hij misschien een beetje jaloers wordt en ophoud met zijn rare versier pogingen. niet lang daarna gaat de bel en we mogen terug naar ons kamp waar iedereen zeurt dat we dit nooit meer met die groep willen doen. Lulu, Riald en Dani zitten ijverig te werken op ons verse papier en de pen die we gekocht hebben, Alsodef en Eva staan zwaard te vechten en ik, Sterre en Dennis zitten een beetje te kletsen over koetjes en kalfjes als een kampleider ons gebied op komt lopen. Hij loopt een beetje schuin maar alsnog snel en staat binnen de kortste keren voor onze hut staat.
'Heet goed Rebels. 75 punten verdiend bij het vertrouwen spel!' roept hij en geeft de punten een Lulu. Die meteen glimlacht van oor tot oor.

Lulu
2 juni
Ik zie de superknappe vriend van Dirk oefenen met Leah, en ik ben best wel jaloers.
Hij ziet er supersterk uit en heeft een vriendelijk gezicht, ookal klinkt hij wel een beetje nors. Ik trek mijn partner, in dit geval Dani, meer richting Leah en de vader van mij kinderen.
Maar het is wel een beetje raar om naar ze toe te gaan, dus ik aanbid en stalk hem van een afstandje. Het blijkt dus dat hij Sebastian heet.
Na afloop hebben we 75 punten, + nog de 10 die we hadden is 85 punten. Nog niet eens genoeg voor 1 bed.
Ik voel me ineens best wel klote en heel moe. Zometeen moeten we vertellen waarom we hier zijn, en ik denk dat ik keihard ga liegen en een lulverhaal ophhang, want ik heb geen zin in snuffelaars in mijn leven.
Afwezig eet ik een broodje en dan moeten we allemaal naar binnen om te vertellen waarom we hier zijn. Ik ga zitten op de grond, maar Sterre komt met een boomstronk aangesleept en we proppen ons er allemaal op. Ik besluit er maar tegenover te gaan zitten want anders is het daar echt te vol.
Iedereen wordt langzamerhand stil als we beseffen wat we moeten doen.
Leah besluit te beginnen, en dat bewonder ik echt aan haar.
Ik geef haar een stomp tegen de schouders en fluister zachtjes
"Go GIRL!"

Eva Prineas
COC-Isle
03-06-onbekend jaartal

De vertrouwensoefeningen zijn doodsaai. Ik moet met één of andere oerdomme sukkelaar met stroblond haar. Hij is zo licht dat ik hem de eerste keer bijna zo hard duw dat hij voorover klapt. Snel vang ik hem aan de andere kant weer op, en hij kijkt me schaapachtig aan. Met weinig vertrouwen zet ik me schrap om te vallen en mijn stuitje te kneuzen, maar hij duwt me met veel kracht weer omhoog. Eigenlijk een geducht tegenstander dus... denk ik. Dat moet ik LuLu vertellen. Om me heen zijn allerlei andere paren gevormd. Sterke tegenstanders, slimme tegenstanders, snelle tegenstanders... Ik inventariseer zo goed mogelijk wat de krachten van alle Dirkies zijn. Dan zie ik hoe Dirk steeds angstvallig naar Alsodef, zijn partner kijkt. Mooi zo, die is bang. En terecht! Eindelijk klink de "bel" en mogen we stoppen. Alsodef komt wat verveeld naar me toe geslenterd, en stelt voor om te sparren. Snel loop ik naar en gastje in een leidingshirt, die toestemming geeft. Even later staan we in het bos niet ver van de hut tegenover elkaar. Tijdens het vechten doe ik verslag van alles wat ik ontdekt heb. Ik kan zijn hersens bijna horen kraken bij het grootste deel van de informatie die ik geef. Net als ik klaar ben met mijn verslag moeten we verzamelen. 'We moeten onze reden van komst vertellen.' zegt LuLu, duidelijk met tegenzin. Ze gaat ons voor naar een hut dicht bij de receptie. Sterre sleept enthousiast een boomstronk naar binnen waar we op kunnen gaan zitten. Leah begint met vertellen, terwijl LuLu haar aanmoedigt...

Sterre

God... die boomstronk is zwaar. Ik val bijna achterover als ik de boomstronk los laat. Ik ga er op zitten net als de rest. Leah begint met vertellen waarom ze hier is. Blijkbaar iemand die nog al graag feest. Dennis zegt iets vaags over drug en drank, Lulu zegt wat over dat ze de leraren niet mag en dan moet ik het vertellen.
"Sociale problemen en ik mag mijn leraren gewoon niet"
Wow... Vager kan gewoon niet. Bij de andere komt het ene na het andere langs van gameverslaaft tot ook sociale problemen of gewoon voor de lol. Als iedereem klaar is met praten zitten we wat doeloos rond te staren. Ik laat me achter over vallen en zeg heel droog ''Ik verveel me!"
"Dat zal gauw over gaan! Tien rondjes rennen rond jullie veld mensen!" gilt een leiding gevende van het kamp.
Nohoo! Ik heb een kut conditie. Iedereen begint te rennen. Nou fijn halleluja rot kamp....
Eva Prineas
COC-Isle
03-06-onbekend jaartal

Tien rondjes? Kut! Ik besluit een stukje af te snijden door het bos, en weet de leiding zelfs al na 6 rondjes wijs te maken dat ik klaar ben. Hijgend kom ik bij onze hut tot stilstand, en even later komen LuLu en Dennis ook. Ik vertel LuLu tot in detail mijn bevindingen over de Dirkies, en enthousiast schrijft ze alles op. Niet veel later zijn we weer met alle Rebels in de hut. 'Ik weet één van de opdrachten!' zegt Alsodef ineens. Iedereen luisterd. 'We moeten de bergen in, en dan moeten we zelf voedsel regelen en koken...' Niet iedereen lijkt hier blij mee. Volgens mij zijn we bijna allemaal in een slechte conditie, en ik weet niet of de rest mijn kookkunsten nou kan waarderen... 'Laten we eens kijken wie waarvoor het beste geschikt is.' zegt LuLu. 'Wie kan er fik stoken?' Ik steek mijn hand op. 'Mooi. En wie kan er jagen?' Weer steek ik mijn hand op, nu smane met Dennis die een jachtboog omhoog houd. 'Okey. En wie kan oefeningen verzinnen om een betere conditie op te bouwen?' Leah steekt haar hand op. 'Oké, als we nu allemaal even daar mee bezig gaan, dan zijn we goed voorbereid! Leah, ga je gang!' zegt LuLu. Net op dat moment komt er een kampleiding die meld dat we 50 punten hebben verdient voor "de waarheid" en 40 voor de conditieronde. Na een rondje inspectie in de hut voegt hij daar nog 10 voor netheid aan toe. 'Okey, naar het veld, ik heb een oefening bedacht!' zegt Leah als hij weg is. Jottem...

Leah Reynolds.
Veld van de Rebel's.
03-06-en nog iets.

'Oke guys!' schreeuw ik over het veld en iedereen kijkt mij aan. Daarnet heb ik even mijn hele fitness geschiedenis teruggedacht en wat geschikte oefeningen gevonden.
'We gaan LUNGEN!' roep ik. 'Ga allenmaal recht staan met je voeten naast elkaar!' en wonder boven wonder doet iedereen het ook nog. 'Nu stap je met een voet naar voren en zat je naar benden!' zeg ik en iedereen doet het. Sommige vallen om, maar dat gebeurde mij ook altijd. Als iedereen weer staat blijven ze me aankijken met grote koeien ogen.
'Nou kom op! Andere been! en 40 x.' roep ik en begin het demonstratief zelf te doen. Gelukkig doet iedereen mij al snel na, en hebben ze het ook snel gedaan.
Vervolgens laat ik iedereen, en mijzelf, Squatten, Sit-ups en Crunchen, rennen, opdrukken en touwtjespringen.
Als we klaar zijn zweet iedereen behoorlijk, dus de leiding laat ons douchen, als we maar om 4 uur op het grote veld staan. Dus nadat ik eindlijk een keer goed gedoucht heb gaan we met z'n alle naar het grote veld.
Het is al 5 over 4 dus iedereen staat er al en kijkt ons aan alsof we net een aanslag gepleegd hebben, maarja. Er staat een kampleider op het podium en die begint te praten zodra wij op onze plek staan.
'Ieder kamp gaat het zometeen tegen elkaar opnemen! De winnaar krijgt 500 punten én krijgt meer bouwmateriaal voor hun hut.' Ondertussen kijk ik Lulu aan en zij grijnst, dit is een uitgesproken kans om iedereen te laten zien dat niemand spot met COC's Rebels!
'Iedere groep gaan met z'n alle zwemmend naar dat eiland daar!' roept hij en wijst naar een eiland dat naar mijn schatting ongeveer 1,5 kilometer verder ligt. Dat wordt een pittige zwem, en zeker voor onervaren zwemmers denk ik bij mezelf. Gelukkig is het water wel heel kalm.
'Je hoeft niet te zwemmen... Als jouw team een van de 2 eerste teams is die een piramide kunnen bouwen, met z'n alle.' zegt hij, het team van de New sealand Monsters begint meteen.
'Niet nuuuuuuuu!' roept de kampleider en de Monsters gaan weer staan. Sommige groepjes gichelen een beetje maar dat duurt niet lang omdat de man weer begint te praten.
'De eerste 2 groepen met een piramide verdienen een kano. Daarmee moeten ze ook naar dat eiland,' en hij wijst weer, 'op dat eiland vinden jullie een vlag met jullie naam erop, en jullie logo. Met die vlag kom je weer terug hierheen en de eerste die daarna als HELE TEAM 30 rondjes om het kamp heeft gerend, wint 500 punten. Ohja, en jullie moeten binnen zijn voor het donker.'
Dennis begint te kreunen bij de 30 rondjes terwijl Alsodef hem een beetje verloren op zijn schouder slaat.
'KLAAAAAAAAAAAAAR, AF!' schreeuwt de man en ik zucht, dit gaat nog een hele lange middag worden.

Lulu
3 Juni
We moeten dus een piramide bouwen, met 8 mensen.... Keey dat moet lukken, denk ik bij mezelf.
"DE JONGENS MOETEN ONDER!" begin ik te gillen, en ik trek Alsodef en Riald en Dennis aan hun armen naar beneden. Ik begin te denken
bij 8 moet je 1 boven
2 eronder
3 eronder
hmmm
Hoe doen we dit? Ik probeer te bedenken en plof ondertussen naast de jongens neer op de onderste laag.
"LEahh!! zet de rest boven ons erop!" gil ik hard,
Ik hoor Leah dingen roepen en ik kijk ondertussenom me heen terwijl mensen met hun knieen en voeten in mijn rug steken, en hem bijna laten breken.
Ik begin door mijn neus in te ademen en mijn mond weer uit, want die klotekinderen zijn nog zwaar ook!
Ik kijk snel om me heen en zie dat Dirk's children al een kano hebben gewonnen, en hoor dan dat wij ook gewonnen hebben!, net op dat moment moet Riald niezen, en stort onze piramde in elkaar waardoor ik alsodef riald en dennis helemaal geplet worden. ik kijk naar Leah die me grijnzend aankijkt, want we hebben het eerste deel van onze opdracht gewonnen. Snel lopen we naar de kano, waar dus eigenlijk maar 4 mensen in passen.
We hebben besloten dat de jongens roeien, en de meisjes zich opproppen op de randjes van de kano.
Ik en Sterre duwen hem snel het water in, en we zien voor ons Dirk en zijn groep met die SUPERHOTTIE een klein stukje voor onns varen. Ze remmen zo te zien af, en aangezien wij net vaart maken, komen we naast ze te varen.
Achter ons zijn de andere groepen aarzelend het water ingegaan en net begonnen aan hun zwemtocht. Ik heb echt medelijden met ze, maar ik ben blij dat ik het zelf niet hoef te doen.
"Heey Liefdesaapje, zin in een wip? "
Leah kijkt Dirk aan, met haar mond helemaal open. Ik zie hem naar voren leunen, net alsof hij haar wilt zoenen, en die superknappe jongen doet hetzelfde maar richting mij. Ik denk dat ik zelfs terugleunde. maar net als ik verwacht zijn lippen te voelen. Voel ik allemaal water, want Dirk en zijn vriendjes hebben onze kano omgegooid. Iedereen krijst het uit, want het water is echt ijskoud.
2 van Dirks groep pakken onze kano en klimmen er snel in, om er vervolgens mee weg te varen.
Ik bedenk me dat ik eigenlijk alleen mijn a-diploma heb gehaald omdat ik de rest nutteloos vond. En zwemmen dus niet zo lang vol kan houden. Maar dat is niet mijn grootste zorg, want we lopen nu 500 punten mis, en spullen voor onze hut!
"Wat doen we nu?" gilt Eva.

Alsodef N1ghtMar3

De boot kantelt, LuLu en Leah hebben zich verrassend snel beet laten nemen, ik snap wat er gebeurt en baal van het feit dat ik het niet eerder kon doen. In een split second voordat de boot kantelt breek ik mijn peddel een beetje, haast onmerkbaar, maar verrassend handig. Ik val in het water, en blijf onder water en sla snel een paar slagen richting de andere boot. Onder water pak ik uit mijn jaszak mijn scheermesje en haal hem enkele keren langs de boot. Daarna zwem ik terug naar de rest. Mijn mesje zit dan al weer in mijn jaszak. LuLu is laaiend en vervloekt Dirk en zijn "kinderen". Eva kalmeert haar en zegt overbodig maar praktisch 'We zullen ook moeten gaan zwemmen.' Ik knikte en stopte met watertrappelen om te beginnen met te zwemmen naar het andere eiland. Het blijkt al snel dat Eva er het beste in is. Snel besluiten we dat zij maar vooruit moest gaan. Iets voor ons klonken nu verraste kreten. Tegelijk leek de boot steeds dieper te zakken. LuLu en de rest keken verbaasd, maar ik was slechts aan het grijnzen. We zwommen hen voorbij terwijl ze verrast ploeterden. Toen ik langs de nog resterende kano zwom klonk er een geluid van brekend hout. Daarna begon de boot rondjes te dollen. Leah schaterde het uit. En mijn grijns werd nog breder. In het voorbijgaan trok ik de stof van de kano nog kapot. Nu begon de boot, terwijl hij rondjes draaide, te zinken. We lagen weer voorop. Maar een andere groep kwam snel dichterbij. Daar zaten dus de zwemmers in. Dennis spoorde iedereen extra aan en we begonnen snellere slagen te maken. 500 Meter verder kwam Eva aan land. Ze begon aan een klim omhoog.

Eindelijk kwam ik ook op het eiland aan. We waren ongeveer gelijk. Nu was het tijd voor de klim. We begonnen gelijk, en hier moest ik Sterre krediet voor geven, zij was de enige die een beetje de groep op tempo hield. Ik had enkele vierdaagse`s gelopen thuis, maar dat was heel ander terrein dan dit. Hier gingen we stijl omhoog, en daarna weer flink omlaag. Gelukkig kwam voor de echt steile klim Eva terug omlaag, in haar handen hield ze onze vlag. Iedereen juichte en draaide zich om. Ik tikte echter Leah even aan. 'Kom mee, ik wil de wraak voltooien.' zei ik. Ze vroeg niks, en liep samen met mij verder omhoog. Tegen de rest zei ik 'Later.' Halverwege de heuvel begonnen we te rennen. Bovenop stond een hele rij vlaggen. Ik koos specifiek die van Dirk`s Children uit en hing die in de vlaggenmast die in de buurt stond. Voordat ik hem ophees pakte ik mijn aansteker. De vlag hing mees ik mooi omhoog, nadat ik mijn vlammetje erbij had gehouden. Daarna liepen we weg. Het logo vatte nu langzaam vlam, doei vlag, en doei trots. Vlak voor het strand haalden we de rest weer in. Zij hadden de vlag zien branden en iedereen was in een goede stemming. Onze grootste verrassing moest echter nog komen. Sterre struikelde over een lage rij struikjes. Toen we beter kijken bleek eronder een prachtige kano te zitten. Nu gingen we grijnzend terug naar het eiland. Op het moment dat we wegvoeren klonk er een harde schreeuw, een zeker persoon had zijn trots in vlammen op zien gaan.

Eva Prineas
COC-Isle
03-06-onbekend jaartal

Grijnzend springen we samen in de kano. Een bijkomend voordeel is dat het een houten kano is. Dirk staat woest op de bergtop met zijn vuisten naar ons te schudden. We lachen en zwaaien hem na terwijl we langzaam uit zijn zicht verdwijnen. Ik bekijk de lag eens goed. Hij is bloedrood met zwarte letters. 'Ik vind dat we een symbool moeten verzinnen!' zeg ik. LuLu lijkt het eens te zijn. Niet veel later komen we weer bij ons eiland. Snel springen we uit de boot. 'En nu?' vraagt Sterre. 'Dertig rondjes om het kamp!' weet Leah nog. 'Ehm... Ons eigen kamp? Het hele kamp? De kampterreintjes?' vraag ik. Iedereen begint na te denken, en niemand lijkt het eens te zijn. 'Laten we het vragen!' zegt LuLu, een ruzie voorkomend. Leah stapt meteen naar één van de kampleiders toe. 'Waar moeten we nou precies omheen rennen?' vraagt ze brutaal. De man denkt even na, en fronst. 'Eg... Goeie vraag. Moment.' Hij loopt weg. Niet veel later komt hij terug. 'Dat mogen jullie zelf weten!' zegt hij. 'Schiet op, om de kampvuurkuil, daar komen de Annanasjes!' roept LuLu, en ze begint te rennen. Snel rennen we achter haar aan, en we hoeven nog maar twee rondjes als de Annanasjes verbaasd aan land komen met hun gele vlag. Zo snel we kunnen sprinten we met de vlag naar de kampleider van daarnet. 'AND WE .AVE A WINNER' schreeuwd die, zonder de "h" uit te spreken. Joepie, nog één met een spraakgebrek! Nu komen ook de Dirkies in zicht, met chagrijnige gezichten. LuLu en Leah zijn ondertussen een soort overwinningsdans begonnen, en steken hun tong uit naar Dirk. Sterre zit uitgeput maar met een brede grijns in het gras uit te hijgen, en Alsodef lijkt weer eens na te denken. 'A right, is everyone here? Then I wi expane the second part of the test!' LuLu en Leah houden spontaan op met hun dansje, en Dirk krijgt een enorme grijns op zijn gezicht. 'Just joking!' zegt de kampleider, en hij lijkt zichzelf erg grappig te vinden. 'And now, to the douches!' De Dirkies druipen teleurgesteld af, gevolgd door de Maori's en de Annanasjes. 'Yes!' gilt LuLu, als iedereen weg is. Samen lopen we naar de douches, en snel spoelen we het zout van het zeewater en zweet van ons af. Ik ben weer heel snel klaar en schiet in mijn schone kleren. Alsodef staat al weer buiten als ik buiten kom. We lopen naar de hut,en bekijken ons nieuwe materiaal, waaronder touwen, haringen en planken. Het duurt niet lang voor de rest er is, en we beginnen met het in elkaar puzzelen van uitbreidingen. LuLu blijft ondertussen buiten zitten om onze scores bij te werken enzo.

Leah Reynolds
Kamp COC. 03-06-8765

Iedereen werkt mee aan het vernieuwen van onze hut, we hebben nieuwe planken, touwen, haringen en een zeil (goed voor het dak dus) gekregen en ons hutje ziet er al beter uit dan vanmorgen.Terwijl Eva, Dani, Riald en Dennis verder werken aan de hut zitten Alsodef en Lulu onze tactiek te bespreken en ben ik de vlag van de Rebels aan het borduren. De vlag is rood en er staat al in het zwart ‘COC’s Rebels’ op geschreven. Na wat nagedacht te hebben besluit ik er een eland op te borduren. Als het klaar is laat ik het zien aan iedereen en steken we de vlag in ons dakje.
Nadat iedereen nog een beetje kletst en om ste beurt hun tanden gaat poetsen liggen we met z’n alle een beetje wakker te liggen.
'Wisten jullie de biologische naam van een eland is Alces Alces.' zegt Dani en Alces Alces wordt meteen omgetoverd tot onze officiële strijdkreet. Iedere keer als we een opdracht gaan doen schreeuwen we dus heel hard ALCES ALCES COC'S REBELS! en dat moet dan iedereen afschrikken, ofzoiets.

Na een halve nacht word ik wakker en moet ontzettend nodig naar de wc, dus ik strompel zo zacht mogelijk door ons 'huis' en merk dat het bed van Lulu leeg is. Als een kampleider merkt dat we weg zijn kan dat ons ontzettend veel punten kosten denk ik ongerust. Snel sluip ik 'James Bond achtig' naar de Bad&Douch gebouwen en sneak ons blauwe gedeelte in. Dan hoor ik ineens een wc doortrekken en Lulu komt uit het hokje.
'Wat doe je?' sis ik en ze schrikt een beetje. 'Wat doe jij kan ik beter vragen?' werpt ze me toe en dan zie ik het hoofd van Sebastiaan om het hoekje van onze deur, en meteen is het weer weg. Ik trek een 'dit meen je niet' gezicht.
'Jij en Sebastiaan?' vraag ik fluisterend en Lulu wordt een beetje rood.
'Jij en.. en... pff. ik zoen hem alleen maar, of nee, ik laat me zoenen.' zegt zwoel en roept hem fluisterend weer terug en trekt hem mee een wc hokje in. Oké denk ik verbaasd. Ineens hoef ik niet meer naar de wc en loop weer terug naar buiten. Terwijl ik tegen iets aanstoot wat ik niet helemaal kan zien, omdat het nogal donker is probeer ik mijn vest weer normaal aan te doen. Het lukt niet helemaal totdat er ineens twee handen uit het donker komen die mijn vest dichtdoen. Holy shit denk ik, nu word ik dus echt meegenomen naar Roemenië...
Maar dan stapt Dirk in het licht en begint mij te zoenen , en ik doe helemaal niks, ik duw hem niet weg. Wat ben ik aan het doen vraag ik me af, en als ik terug denk aan Lulu weet ik het ik laat me zoenen.

Alsodef N1ghtMar3
Do, at all times, the things that makes you happy - Feorlas II

Ik zat in mijn kamer in het huisje -we hadden een klein kantoortje ingebouwd- te werken aan een nieuwe strategie in de toekomst. De conditietraining moest doorgaan, want dat had zich goed bewezen. Bovendien kon het nooit kwaad. Er waren meerdere teams, en het baarde me zorgen dat we nogal een tunnelvisie hadden en slechts naar Dirk en zijn groep keken. Het was voor zover we wisten geen wedstrijd, maar sommigen gingen heel ver om iets te winnen. Ik had voor me wat ideeën liggen, plannen die ik stuk voor stuk weer verwierp of aanpaste. Een lijst met spullen die we zeker nodig hadden of heel goed konden gebruiken lag bovenop een andere stapel. Het zou heel handig zijn als ik wist wat we aan opdrachten zouden krijgen. Maar er was niks aangekondigd. In de slaapruimte klonk gestommel. Daarna liep er iemand naar zachtjes naar buiten. Ik liet hem of haar gaan en ging door. We hadden nu 510 punten. Van de lijst die we hadden had ik meer papier nodig, iets van 10 punten. Waar we de rest aan gingen uitgeven moest met zijn allen besloten worden.

Ik rolde met mijn nek, was al te lang bezig met mijn werk, mijn horloge gaf 0136 AM aan. Wat inhield dat ik al ongeveer vier uur aan het werk was. Ik liep zacht langs iedereen heen en ging buiten met mijn rug tegen de muur op de veranda zitten. In de verte klonk gestommel, en het licht in onze doucheruimte stond aan. Ik wierp een vlugge blik terug ons huisje in, zowel LuLu als Leah waren weg. Ik keek naar de sterren en bedacht me dat ik hier best wel goed zat. Maar vlak voordat ik echt filosofisch werd zag ik Leah het douchegebouw uitkomen. Ze leek gefrustreerd door iets. Toen verscheen Dirk ten tonele. Wat hij daar deed was me een raadsel. Hoewel, waarschijnlijk had hij haar opgewacht. Ik kwam overeind, klaar om erheen te rennen. Toen zoende Dirk Leah, en de verwachte reactie -een klap ofzo- bleef uit. Ik knikte en dacht na. Leah zoende Dirk opnieuw, hoewel het initiatief nu van haar kant kwam. Na een tijdje liep ze bij hem weg, met een van veraf zichtbare grijns op haar gezicht. Ik zat in het donker, en bleef onopgemerkt voor haar blik totdat ze bij onze deur stond. 'Je brengt onze positie en kansen in gevaar, wist je dat?' Zei ik. Ze schrok en keek naar de veranda. 'Ik ben niet de enige, Leah is minstens even schuldig.' Ik knikte, dat viel te verwachten. 'Desondanks, hoe wil jij de strijd aangaan met de persoon met wie je loopt te zoenen, geloof me als ik zeg dat dat zal niet makkelijk gaan...' Nu veranderde haar gezicht vaan geschokt in boos. 'En wat denk jij daarvan te weten!?! Je denkt echt dat je de slimste bent hier hé?' Ik schudde en boog mijn hoofd. 'Ik weet er alles van, en geloof me, makkelijk is het niet. En ik zal nooit zo dom zijn om mezelf als de slimste te betitelen, hoogmoed komt voor de val...' Leah brieste boos en vervolgde haar tirade 'Je bent jaloers, dat is het gewoon. Je bent jaloers omdat wij hier nog iets maken van het leven, terwijl jij stom zit te werken achter je bureautje dat je met wat puntjes hebt gekocht. Ik en LuLu maken wat van het leven hier, in plaats van saai te dromen over games en chatrelaties!! Je probeert mij bang te maken met praatjes over van alles en nog wat. Maar ik doe wat ik wil, en wat jij, of de rest daarvan vindt, kan me werkelijk niets schelen!' Nu hield ik mezelf niet meer, ik had me in mijn leven twee keer erg laten gaan, maar dit was de derde. Ik heb voor mezelf morele grenzen, maar één ervan overschreed ik. Ik sloeg een vrouw, een meisje misschien, maar toch een vrouw. Ze viel naar de grond en voelde aan haar wang. Onmiddellijk kwam ik weer bij zinnen. 'Sorry, ik had je niet moeten slaan Leah, maar je gaat te ver. Ik heb tegenover mensen gestaan van wie ik hield, en die wonden zijn nog vers. Dat is de reden dat ik hier op dit kamp zit, niet een stomme gameverslaving of zoiets, maar het feit dat ik hele erge dingen heb moeten doorstaan, dingen waarover ik niks kan zeggen, helaas. Maar vooral dingen die mij enorm veel pijn doen. Ga slapen, en denk na over wat je doet door een relatie met Dirk te beginnen.' Leah keek mij weer geschokt aan en stamelde 'Maar, ik wilde niet dat... Echt je...' Ik kapte haar af met een knik naar de deur. 'Ik ga LuLu ook even bijpraten over de situatie. Begrijp me niet verkeerd, de keus is aan jou. Maar denk er heel goed over na...

Eva Paulina Sarah Prineas
Terug op Camp-OC-Isle
In de vroege morgen van 04-06-onbekend jaartal

Gespannen lig ik te luisteren naar het gefluisterde geschreeuw (hemel, wat een rare zin!) buiten. Plotseling hoor ik een klets, en meteen daarna een soort spijtbetoog. Aj... Ik zie Leah binnen komen. Ik hou mijn mond. Ze loopt met een betraand gezicht, waar een rode striem over loopt, door de hut. Buiten hoor ik voetstappen, en dan is het doodstil. Langzaam dommel ik weer weg.

'Gooooooood Morrrrrning!' roept een irritante stem. Ik schiet overeind in mijn slaapzak. Om me heen doen sommigen het zelfde, anderen steken een slaperig hoofd uit de slaapzak en kijken verdwaasd naar de deur. 'Waaaaake up!' Ik kom snel uit mijn slaapzak en trek weer simpele kleren aan. Even later staan we allemaal buiten in een rijtje, en LuLu staat voorop. Zo lopen we naar het Grote Veld. 'Today we will climb an mountain. You've got to be here at one o'clock this afternoon, then we will depart. We need to know how many of your teammembers will join the task. More explenations about that will come this afternoon. Next to that I want to say that we have campfire tonight, and movienight. And in a week you will have the Dark-Age test. (Middeleeuwen dus). The last announcement is the presentationday. That will be in two weeks, the best performence recieves 500 points, the second best 250. Good luck!' en de man loopt weg. 'Okey, we gaan dus met ons achten een berg beklimmen. En we hebben kampvuur vanavond, volgende week een middeleeuwentest, wat dat ook mag wezen, en over twee weken een presentatie waarmee we vette punten kunnen scoren. Dan ga ik ons nu inschrijven voor de berg. Leah, je weet wat je te doen staat!' zegt LuLu aan één stuk, alvorens zich om te draaien en naar de receptie te lopen. 'Bitch.' fluister ik haar na. Woede begint in me omhoog te komen. Eerst heulen met de vijand, dan ontkennen, vervolgens vet verontwaardigt als wij er iets aan willen doen, en ons dan ook nog afstraffen! Dit gaat te ver! Ik bal mijn vuisten. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik klem mijn kaken op elkaar en probeer niet meteen te slaan. Langzaam draai ik me om. 'Gaat het?' vraagt Alsodef. Ik knik met moeite, en weet een grijns er uit te persen. Hij kijkt me even doordringend aan, en ik sla mijn ogen neer. Ik ontspan mijn vuisten. 'Wat is er?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Laat mij maar heel even. Beter gaan we nu naar de training. Ik hoorde iets over dat Dani het over nam vandaag?' mompel ik zwakjes. Hij knikt en laat me los. Een beetje gespannen loop ik achter hem aan. Dani doet ontzettend haar best, maar het lijkt niet echt ergens op. Toch doen we braaf wat ze zegt, en het is behoorlijk uitputtend, dus daar zal het niet aan liggen vanmiddag...

Lulu
03-06

Als Leah weer weg is, denk ik na over wat ik heb gezegd, maar verander niks als Sebastian me weer zoent. Het is fijn en het voelt heel vertrouwt met hem. Alsof ik nooit iets anders heb gedaan. Jammergenoeg moeten mensen ons altijd blijven storen, want nu komt zelfs Alsodef binnen. Ik besluit hem te negeren want jongen moeten toch alleen plassen gamen en eten.
Sebastian trekt me nog iets dichter tegen hem aan.
Alsodef kucht, en ik zoen Sebastian nog wat harder, en zijn handen glijden over mijn rug naar beneden. Mijn hand klemt zich in zijn haar, en Alsodef kucht nog eens.
"Sebastian, ik geloof dat alleen leden van de groep The Rebels, hier mgoen komen."
Sebastian trekt zich terug, en kijkt Alsodef aan.
"Klopt, kom 'chanterpanter, we gaan wel buiten staan."
Hij pakt mijn hand en we lopen richting de deur.
"Ik wil 'chanterpanter' nog wel even spreken."
Ik glimlach en mijn wangen kleuren rood.
"Ga maar, ik kom zo." zeg ik tegen Sebastian, en ik kijk Alsodef arrogant aan.""Wat doe je hier? Bemoei je met je eigen zaken."
"Ik wil alleen even zeggen, dat als je een serieuze relatie wilt beginnen met iemand van Drik's children, dat je het dan nog steeds tegen hem op meot nemen in de wedstrijden, en je best moet doen om hun te verslaan."
Ik zucht geïrriteerd.
"Wat maakt het jou uit wat ik doe?"
"je verpest onze kansen om te winnen hier."
"Ja, maar het gaat niet om winne, het gaat om vrienden maken, lol, en jezelf leren zijn op een goede manier. Maar dat zal jij niet snappen met je kutgamerswereldje. je kon tijdens de vertrouwensoefeningen beter meteen zeggen waarom je heir was, ipv zo'n lulverhaal op te hangen."
Hij wordt erg boos zie ik. En ik besluit weg te lopen. Ik loop Sebastian voorbij, en ga chagrijnig de hut in.
Dennis Seltink 3-juni-20weetikveel 0207

Rustig zit ik in mijn slaapzak te piekeren. Jemig dat had ik nooit van Alsodef verwacht zeg. Het leek zo’n aardige gozer maar mensen slaan om te winnen gaat wel heel ver.Een relatie met de vijand kan soms kwaad maar meestal maakt het niet zoveel uit denk ik. Maar zie ik dirkies wel als vijand. Ik vind dat het geen kwaad kan om vriendschappen aan te gaan en als Lulu en Leah met hun zoenen zijn ze toch best aardig denk ik. En Alsodef deed het vast per ongeluk en het kwam vast door de omstandigheden want ja, 4 uur in een muf schuurtje tot 1uur in de nacht werken in je vakantie is niet goed voor je!. En als Leah en Lulu met hun zoenen dan maak ik vast ook wel een kans bij dat model van de Wildes. En met die gedachte draai ik me om en val in een diepe slaap .

Leah Reynolds.
Camp COC. 04-06-8765

Op een of andere manier snap ik de woede van Alsodef wel, een beetje maar. Dat geeft hem nog niet het recht om een meisje te slaan, én het is ook niet meteen dat ik een relatie heb met Dirk, hij zoende mij alleen. Dat betekend niet dat ik met hem ga trouwen ofzo, én ik heb het recht om met elke jongen op het hele eiland te zoenen, niet dat ik dat ga doen, maar niemand kan mij dat verbieden.
Vervolgens ben ik de hele ochtend chagerijnig en probeer zowel Dirk als Alsodef te ontwijken. Lulu lijkt ook niet helemaal een fijn humeur te hebben en ik vermoed dat Alsodef haar ook terecht gewezen heeft, maar dat is niet helemaal mijn probleem. Doordat ik chagerijnig ben vraag ik Dani de conditie training te doen en ga zelf een rondje om het eiland rennen. Omdat ik niet echt zin heb om met onze groep opdrukoefiningen te doen, en omdat ik alleen wil zijn.
Met mijn oortjes die keiharde muziek spelen begin ik aan een rondje rond het eiland. Op dit soort momenten vervloek ik mijn moeder die mij zo nodig hier heen moest sturen. Bedankt mam, denk ik bitter en ren verder.
Op dit moment haat ik iedereen, Alsodef die meisje slaat, Eva die alleen maar perfect schijnt te zijn, waarom ben je dan hier? Dennis die in zijn slaap ligt te wouwelen over een Wildes-model, Riald en Dani die nooit iets in te brengen hebben, Dirk die mij zoent, en ik niet hem! Lulu die al haar aantstaande echtgenoot heeft gevonden, en het feit dat nergens, maar dan ook echt nergens op dit eiland ook maar een druppel alcohol te vinden is! Wat een zooitje sukkels zijn wij ook, The Rebels zijn helemaal geen winnaars, we wonnen door wat geluk en een stomme fout van de leiding, wij kunnen helemaal niks, ik kan helemaal niks.
Terwijl mijn hartslag omhoog gaat voel ik ook mijn wang kloppen als een gek en vervloek voor de zoveelste keer vandaag Alsodef. Ik kan Dirk natuurlijk vertellen dat hij mij geslagen heeft, maar dan verpest ik ons groepsverband helemaal. Maar moet ik hem dan maar gewoon ongestraft laten, en niks doen? Ik kan hem natuurlijk ook gewoon vergeven, maar dat klinkt zo makkelijk. En dan komt hij er wel heel gemakkelijk van af, niemand heeft hem natuurlijk geleerd dat je geen meisjes mag slaan... Of misschien heeft hij die regel wel gewoon aan zijn laars gelapt. Ik shuffle mijn iPod en hij begint het liedje Snitches And Talkers Get Stitches And Walkers van Fall Out Boy te spelen, erg toepasselijk. Snel stop ik mijn iPod weer in mijn zak en ren terug naar het kamp, eenmaal daar staat niemand, dus ik besluit maar te gaan douchen.

Sterre

Dani begint allerlij oefeningen op te noemen. Zuchtend doe ik braaf wat ze zegt. Wat in houd situps en opdrukken. Joepie. Het verbaast me nog steeds dat iedereen hier automatisch Engels praat. Alleen de kampleiders die... echt die spreken zo belabbert Engels...
"T..ttt..Tien" stotter ik. Meteen laat ik me op de grond vallen. Ik rol op mijn rug en probeer op adem te komen. Mijn spieren in mijn armen zeuren en doen zeer. Dit is echt hopeloos. Hoe moet er ooit wat van me terecht komen als ik zo doe. De anderen kunnen met gemak het drie dubbele van wat ik deed. Ik kom overeind en sta op. Dani doet al weer wat anderen dingen zo als tien keer springen daarna met je armen zwaaien en dan tienkeer springen én met je armen zwaaien. En dat soort rot opdrachten. Als we klaar zijn plof ik neer op de grond en staar naar de wolken die voor bij drijven. Waarom trainen we eigenlijk? Het is nutteloos...
"Leef je nog?" vraagt Eva lachend. Ik knik en glimlach. Ik mag haar wel. Ze is aardig. "Jawhoor, jij ook? Of zie ik nu spoken?" vraag ik lachend. Lachend laat ze zich naast me op de grond zakken. "Blijkbaar zie je spoken" grinnikt ze. "Nohoooo! Nu ben ik doods bang!" Even is het stil maar dan proesten we het uit van 't lachen. Alsodef kijkt ons raar aan als ie langs loopt maar zegt verder niets. "Zullen we eens kijken of er nog wat te doen valt aan sporten?" vraagt Eva. "Je maakt een grapje... ik ben dood op man..." "Het was inderdaad een grap" zegt ze met een serieus gezicht. "je houd me nog steeds voor de gek hé" Ze schud haar hoofd.
"Ik verveel me" mompel ik als ik me weer achter over laat vallen. "Ik ook!" zegt Eva ook op klaagelijke toon.
"We vervelen ons samen!"schreeuwen we uit. Volgens mij ziet het er uit als of we dronken zijn of iets in die richting...

Dennis Seltink 03-06-20weetikveel 0730u

Na ik met water en knalharde herrie door de rest om F*cking 0730 in de morgen uit mijn bed ben geholpen lopen we naar het plein. De kampleiders lopen al rond en maken vage bewegingen met hun armen. Ik zie dat supermodel lopen en dan zegt Lulu lachend dat ik sta te kwijlen. Ik doe mijn mond dicht en de kampleiders beginnen te praten. Ik versta geen woord van wat ze zeggen en dat komt deels ook door de slaap maar de rest begint te zuchten. Ik vraag aan Eva wat de bedoeling is en zij zegt dat we moeten fitnessen en bewegen.
O mijn hemel denk ik om nu in de ochtend hard te lopen en te springen enzo. Ik heb al sinds groep 7 niet veel meer bewogen behalve onder invloed van drugs. Ik ga al me halve leven met de bus naar school en mijn benen kunnen niet snel bewegen denk ik. Dan bedenk ik me dat ik mijn leven wou beteren en opnieuw beginnen en mijn hoofd wordt wakker als ik een minuut later loop te joggen. De wind waait door mijn haren en ik vindt het lekker!!. Telkens verbaas ik me er weer over hoe leuk sporten is en ik weet niet waarom ik het zo haat. Dan moeten we buikspieroefeningen doen. Ik trek mijn shirt uit en zie dat ik een redelijk platte buik heb maar geen enkele spier zichtbaar. Met gym vervalste en fakete ik blessures en briefjes van mijn moeder. Nu moet ik meedoen. Dat model doet haar shirt uit en ik zie een superstrakke buik. Dat motiveert me en even later ga ik toch aan de slag en nog geen minuut later guts ik van het zweet(ik weet niet of het klopt).

Ruim een uur!! Een uur!! Stomme kampleiders waarom moeten we zoveel sporten? Waar is het goed voor? Maar goed nu ff rust en dan moeten we bergbeklimmen. LOPEND!!! Ik fiets er veel liever tegenop maar ja. Dan moet ik mijn uitrusting aan en merk ik dat bergop het de rest veel moeilijker maakt dan ik al gauw loop ik naast dat model dat een goede conditie heeft en ik vraag haar waarom ze zo goed kan klimmen. Ze vertelt over haar leven en ik kom te weten dat ze eerst in Zwolle woonde maar op haar 10e verhuisde naar Limburg waar ze iedere dag bergop moest lopen om naar school te komen. Ik vraag haar naam en krijg Leyla als antwoord. Wauw wat een prachtige naam!! Antwoord ik. Als we als eerste boven zijn bevinden we ons op een open plek. Ze trekt mij mee naar een bankje en vraagt nu naar mijn leven en waarom ik hier zit. Zij zat hier omdat ze een slechte invloed op haar klasgenoten had omdat die alleen nog maar naar haar keken. Dat kan ik me voorstellen! Ik vertel dat ik de school in de fik heb gestoken onder invloed van drugs en zij vraagt me of ik afkickverschijnselen heb. Ik zeg dat ik de hele tijd een kriebelend gevoel heb maar dat dat niet door de drugs komt. Ik knipoog en zij zegt dat ze wel een middeltje tegen jeuk hebt. Ze trekt me mee naar de bomen. TOEEEEEEEEEETTTTTTTTTT. Dan horen we een stem die in gebroken Engels zegt dat we moeten verzamelen.


Dennis Seltink 05-06-20weetikveel 1022

Ik wordt wakker in de ochtend en loop naar buiten waar Leyla al voor de hut staat te wachten. Ik kus haar en zeg dat ik vandaag weinig tijd aan haar kan geven omdat ik meer te weten wil komen over mijn groep. Dan zie ik een deel van onze groep op een bankje zitten. Het zijn Leah en Lulu.
‘En waarom zitten jullie hier eigenlijk’? vraag ik aan Lulu en Leah
‘uitgevallen tegen leraren’ zegt Lulu en Leah antwoord iets in de zin van teveel gefeest.
Ze vertellen over hun leven en ik kom te weten dat Leah hier absoluut niet wou zijn maar het nu te gek vindt. En van Lulu weet ik nu dat ze eigenlijk niet van ruzie houdt en hier wel heen wou gaan. Over mij weten ze alles al en dat is dus snel uitgepraat. Of toch niet. Want ik graaf in mijn geheugen en vertel hun dat het niet alleen door de drugs kwam dat ik de school in de fik stak. Want ik stak het vuurwerk buiten af. En mijn ‘vrienden’ liepen met aanstekers en vuurwerk binnen te kloten. Als Lulu en Leah dat horen zijn ze geschokt en zeggen dat ik naar de kampleiders moet gaan. ‘En hier weg gaan zeker.’ Antwoord ik. ‘Echt niet, dit is super. Echt fantastisch en ik heb me sinds jaren niet zo goed gevoeld. Ik wil hier alleen weg als ik gedwongen wordt met een wapen ofso en verder niet!’ Leah zegt dat zei hetzelfde gevoel heeft en dan groet ik en loop ik naar Alsodef alias Artemis Fowl de 2e. Nu ik weet hoe hij echt heet kan ik me meer in hem inleven en als ik vertel dat er al 7 boeken over zijn leven uitzijn reageert hij geschokt en zit ik met hem de rest van het uur herinneringen op te halen uit zijn avonturen. Dan merk ik dat het gesprek oppervlakkig wordt en vraag hem naar Butler, Juliet enzovoort en waarom hij hier zit. Het blijkt dat zijn moeder wou dat hij hierheen ging omdat hij nauwelijks meer met mensen praat en alleen nog maar gamed. We zijn na een tijdje in een opperbeste stemming en zitten grappen te maken over kobolden, elfen en dwergen totdat we slap van het lachen over de grond rollen. Uiteindelijk kruip ik, nadat ik iedereen behalve Riald had gesproken, uitgeput in bed. Die gast wist helemaal niets over zijn leven zeg. Zelfs de rest wist niets over hem!. Dan val ik in een diepe slaap.

Lulu
4 Juni
Dennis en een of ander modelletje uit een andere groep LOPEN de berg op. Maar dat lijkt de rest van de groep veel te saai. Want ik heb via de Dirk's Children gehoord dat er ergens op de berg een envelop ligt met allemaal punten erin, die je kan gebruiken. Maar die kan je alleen vinden als je de berg op KLIMT.
Dus hebben ik en Leah bergbeklim spullen gekocht en zijn we nu bezig met iedereen behalve Dennis vast te gespen.
Leah gaat voor, en daaronder Alsodef, daarna Eva, daarna ik, daarna Dani, daarna Riald en daarna Sterre.
WE beginnen aan onze klim, en ik moet bekennen dat ik het erg eng vind om zomaar te klimmen. Maar iedereen slaat trouw met een pikhouwel in de berg en klimt dan verder.
Het begin ging nog wel, maar bovenaan de berg is een groot uitsteeksel en het is erg moeilijk om daarlangs te komen. Ik begin me ook aan Eva te irriteren, ze zet haar voet steeds precies op mijn hand en trapt er dan nog een beetje op ook. Ik zeg maar gewoon niks, want net als ze het weer doet, vallen Sterre en Riald de diepte in. Ik voel een ruk aan het touw, en weet dat ze er nog aan hangen, maar hoe krijgen we ze ooit weer op de berg?
Ze slingeren een beetje heen en weer en proberen de berg weer vast te pakken, maar we steken uit, en het is erg moeilijk.
"Harder zwaaien!" roept Eva
"Neee, blijf maa rhangen we klimmen wel gewoon verder en tillen jullie op de top omhoog." gil ik naar beneden.
Leah begint weer te klimmen en Eva kijkt me hatelijk aan. Ze spuugt in mijn gezicht en ik zweer mezelf dat ik dat niet zomaar laat gaan.
maar niet nu, want we willen neit allemaal de diepte invallen.
Als Leah en Alsodef boven zijn, komt de rest ook snel, en met z'n allen tillen we Riald en Sterre de berg op.
Sterre's gezicht is rood, en het huilen staat haar nader dan het lachen.
"Gaat het?" vraag ik haar
"Nee dat zie je toch?" snauwt Eva naar me. Ze slaat haar arm om Sterre heen, en loopt weg.
"Wat is nou je probleem? Waarom doe je zo akelig tegen me?" gil ik naar haar toe.
Eva loopt door, mij negerend.
Ik haal diep adem en ren dan op haar af, terwijl ik op haar rug afspring, ziet Sterre wat er gebeurt en laat Eva los, maar Eva en ik vallen op de grond terwijl we naar elkaars haar trekken , en beledingen gillen.
Ik zit boven op Eva, maar ze is een sterk meisje, en we rollen om. Ik probeer haar te trappen maar ze duikt weg, zodat we de tijd hebben om allebei op onze kniëen te gaan zitten, Alsodef en Leah zijn zich er nu ook mee gaan bemoeien. Eerst probeerden ze ons uit elkaar te halen maar nu vechten ze zelf ook.
Ik snap best dat leah boos is op Alsodef, ze vertelde dat hij haar geslagen heeft omdat ze met Dirk zoende. Wedden dat hij gewoon jaloers is omdat hij niet met haar kon zoenen. hij heeft vast ngo nooit iemand gezoent.
"Oehhhh, ben je boos Eva? Omdat ik wel met mensen zoen en jij nog nooit gezoent hebt? Misschien moet je adam maar vragen als hij klaar is met vechten met Leah, hij heeft ook nog nooit gezoend." En ik geef haar een klap in haar gezicht.
Ze kijkt me pissig aan. En slaat me terug in mijn buik. Ik hap naar adem.
"Nee, ik zoen pas met mensen als ik ze echt leuk vindt."
"maar na 1 x zoenen ben je neit meteen een stelletje" zeg ik plagerig. "het kan ook alleen voor het zoenen zijn, want sommige mensen vinden dat fijn. maar ja, dat kan jij natuurlijk niet weten." Ik lach.
We staan allebei op, als we zien hoe Alsodef en leah vechten. Ik besluit Leah te helpen.
"hoe durf je tegen een meisje te vechten? Oh wacht, dat kan wel want je bent zelf een nicht natuurlijk."
En ik spring op Alsodefs rug terwijl ik mijn haden voor zijn ogen doe. Eva probeert me ervanaf te trekken en Leah is bezig met Sterre van zich af schudden, want die wil duidelijk niet dat we vechten.
Riald staat een beetje te staan, en Dennis is duidelijk nergens te bekennen. Die zit vast te geilen op dat modelletje van hem.
Iedereen stopt ineens met vechten als we uitelkaar worden getrokken door de leiding.
Hij zet ons in een rijtje en kijkt ons boos aan.
"WAT DENKEN JULLIE WEL? ZOMAAR VECHTEN? WAAR IS DE TEAMGEEST? JULLIE TEAM KRIJGT 300 PUNTEN AFTREK, EN JULLIE MOGEN NIET MEER MEEDOEN MET DE WEDSTRIJD OP DE BERG. JULLIE HEBBEN DE REST VAN DE WEEK CORVEE! BEGREPEN? IEDEREEN HEEFT NU 1 WAARSCHUWING, EN NA NOG 2 SCHOPPEN WE JULLIE VAN HET KAMP AF! EN NU OPZOUTEN EN TERUG NAAR HET KAMP!
Ik voel me best wel slecht, maar Eva deed onnodig gemeen. Zij is gewoon op Alsodef en kan het niet hebben dat ze geen klik hebben of nog nooit gezoend.
Misschien was ik wel een beetje hard maar het is zeker niet alleen mijn schuld, probeer ik mezelf voor te houden. En nu zijn we ook nog zoveel punten misgelopen en 300 punten kwijt ! We hebben ook de hele week corvée en vanavond kampvuur. Met gebogen hoofd lopen we de berg af en bij het kamp weer aangekomen zien we Dennis ook weer. Ik en Leah gaan op een boomstronk zitten en Dennis vraagt waarom we hier zijn;.
Waarom vraagt iedereend at? Dat hebben we toch al in de hele groep verteld? Toch vertel ik het, en later gaat hij weer weg. In de avond lopen we als een groep naar de keukens om onze corvée dienst te vervullen. Er is al uren geen woord meer gezegt in de groep, en het is echt een ongemakkelijke stilte. Iedereen schaamt zich duidelijk. Terwijl we de groente snijden en aardappels schillen, kijk ik de keukens rond, het is in een u- vorm gebouwt, en er staat een grote muziekinstallatie, voor karaoke, en er hangen discolampen. Zullen we dat ook nog krijgen? Ik loop naar de muziekinstallatie toe en plug mijn mobieltje in. Ik zet hem eerst zachtjes aan en als ik terugloop zie ik dat Leah hem harder zet. Ik ga naast haar staan en pak een nieuwe aardappel om te schillen.
Ik begin mee te neuriën op de muziek, en mijn heupen beginnen mee te wiegen. Ik boks met mijn kont tegen die van Leah aan, en zo gaat de kontboks de hele keuken rond. Ik wil net een neiuwe aardappel pakken als er een liedje komt van christina aguillera, called hurt. Het is een perfecte tekst om sorry te zeggen tegen Eva, dus ik haal al snel een microfoon uit de karaokeinstallatie en geef er ook een aan Leah. We zingen samen het liedje en ergens in het midden onderbreken Alsodef en Eva ons en zingen het verder. Op het einde klapt iedereen, en geven we de microfoon door aan Sterre en Dani die WMCA zingen. De leidign komt binnen en ik verwacht weer op mijn kop te krijgen maar ze kijken ons goedkeurend aan, en gebaren ons dan om de aardappels buiten te gaan zetten op de picknicktafels. iedereen van onze groep gaat aan onze tafel zitten en ik begin een speech.
"weetje, ik was echt boos op Eva en Alsodef en msischien liet ik." "WIj" zegt leah "Ons een beetje gaan. We horen samen te werken als eenteam en elkaar te vertrouwen, niet elkaar in elkaar te slaan, en alle wedstrijden te verliezen. We horen hier mooie herinneringen en goede vrienden te maken, en nu maken we alleen maar ruzie. Ik heb echt spijt van het vechten, en ik zoende alleen maar met sebastian. Ik bedoel, ik liet me zoenen, en jullie moeten er niet zoveel achter zoeken, want als je 1 of 2x zoent heb je echt niet meteen een relatie. het was gewoon voor de lol." "JAA" gilt Leah. We zijn het er allemaal mee eens, en we lopen als eht donker is geworden weer als een groep vrienden naar het reusachtige kampvuur. We gaan in een kringetje om 1 van de kleinere kampvuurtjes eromheen zitten en beginnen marshmallows te maken. Dennis en leyla lijken ruzie te hebben over iets, maar ik besluit me er niet mee te bemoeien. Sterre begint een kampvuurlied te zingen, wat ik herken uit spongebob. "we zitten rond eht kampvuur, en zingen het kampvuurlied, ons k a m p v u u r l i e d lied, en wie denkt dat we niet sneller kunnen die is kierewiet, maar het helpt als je meezingt subliem. POM POM POM."

Eva Prineas
COC-Isle
04-06-onbekend jaartal

Na het koken zit het wel snor. Ik heb ontzettende spijt. Tussen het eten en de afwas in loop ik even naar LuLu. 'Sorry dat ik me heb gedragen als een verwend kreng.' zeg ik. 'Dat ben je toch ook?' vraagt ze met een heel serieus gezicht. Ik kijk haar even aan, en we proesten het uit. Even later staan we dan ook naast elkaar borden en bekers af te drogen. Sterre droogt stilletjes het bestek, Alsodef spoelt alles voor en de rest loopt te schrobben. De muziek uit de speakers maakt het een stuk gezelliger, en we zingen uit volle borst mee met de meeste liedjes. Uiteindelijk weet Alsodef zelfs de wifi te hacken en van alles te knutselen tot hij uiteindelijk bij het "schoonmaaklied" uit de Hobbit komt. Het duurt niet lang voor we klaar zijn met de afwas van al het kookgerei, het servies van de vier groepen en de begeleiding. Sneller dan we leuk vinden eigenlijk. Er komt een vrouwelijke begeleider om te kijken hoe ver we zijn. 'Goed zo, jullie zijn hard bezig geweest! Ik heb goed nieuws Jullie corvee word het een halve week verkort wegens goed gedrag. Maar let op, bij wangedrag moeten jullie alsnog een volle week!' Ze glimlacht even, en loopt dan weer weg. Als al het servies enz. is opgeruimd gaan we naar een kleine kampvuurkuil. Aangezien we voor straf niet met de algemene leuke activiteiten mee mogen doen. Gelukkig dus wel individueel. We roosteren marshmallows en drinken warme choco. Als Sterre dan begint met het zingen van kampvuurliedjes word het echt gezellig. Allerlei liedjes komen voorbij De tante in Marokko, het zingende vuur, de koning van Siam en nog vele anderen. Hoe later het word, hoe erger de liedjes, en hoe minder mensen wakker zijn. Riald en Sterre gaan als eersten naar bed. Daarna volgen Alsodef, Dennis en ik. Alsodef loopt echter door naar onze werkkamer, maar het is zo laat dat ik in slaap val voor de rest komt. Ik droom over een vuurspuwende eland die Dirk roostert. Ik grijns in mijn slaap...

Dennis Seltink 03-06-20weetikveel 2003

Langzaam loop ik naar het kampvuur van de Wildes. Ik vind het helemaal niet leuk wat ik nu doe maar het moet toch dus ik zet door. Leyla ziet mij aankomen en loopt naar me toe.
‘Luister Leyla, we moeten praten’. Begin ik. Ze ziet dat ik serieus ben en loopt met me mee naar een bankje. ‘Wat is er’? vraagt ze. ‘Leyla, ik vindt je een hele lieve meid en ik hou van je met heel mijn hart maar ik moet afstand van je nemen’. Ze vraagt me waarom en ik zeg het volgende. ‘Ik moet meer betrokken zijn bij mijn groep, Coc Rebels. Ik merk dat ik ze verwaarloos en dat terwijl ik nog maar 1 dag bij jou ben. Ik wil de sfeer in de groep niet verpesten en meer met ze doen’. Ze kijkt me met grote ogen aan. ‘Het ligt absoluut niet aan jou maar het komt te vroeg’. Ze antwoord depri ‘Ik begrijp het. Tot over een jaar.’ Dan loopt ze naar de toiletten en ik meen een snik te horen. Ik loop terug naar ons kampvuur en ga naast Dani zitten en pak een marshmallow. Enkelen beginnen een lied te zingen en al gauw doe ik mee. Het is zo gezellig dat mijn marshmallow in de fik vliegt en ik proest het uit. Maar vanbinnen huil ik. Dan trekt Riald me mee en staan we met nog wat anderen te dansen op de muziek. Die werkt aanstekelijk en ik ga helemaal los. Ik dans het verdriet van me af!
Als we na een leuke avond in onze hut kruipen ben ik nog niet moe en blijf met Eva en Lulu kletsen tot de kampleiding ons stilte toeschreeuwt.

[Isis (Islington)]

Sterre

Na een aantal kampvuur liedjes te hebben gezongen word ik moe en ga naar bed. Vandaag... echt serieus ik wist niet dat het zo ver uit de hand kon lopen met ruzies. Maar goed, het is nu allemaal bij gelegt en het was reuze gezellig bij het kampvuur. De meeste liedjes ken je wel als je drie jaar bij de welpen hebt gezeten. Ik kruip mijn slaapzak in en val na een uur eindelijk in slaap.

"WAKKER WORDEN ALLEMAAL!" schreeuwt de leiding.
Moe rol ik uit mijn slaapzak de kou in om wakker te worden. Overal om me heen worden mensjes kreunend wakker of mopperen over het vroege op staan. Ik kruip over eind en schud mijn hoofd heen en weer. Snel kam ik mijn haar netjes met mijn vingers (Zooooo'n groot voordeel met korte haren) en schud mijn hoofd even zo dat ze in model komen. We lopen naar de kantine en leggen het eten klaar en gaan zitten. De andere groepen komen ook en al gauw kunnen we eten.

Eva Prineas
COC-Isle
05-06-onbekend jaartal, 0544 uur.

Na het onmenselijk vroege ontbijt (om kwart over vijf), komen we naar het grote veld. 'Today is your "day off." I would say Use it well!' is de enige aankondiging vandaag, voor de man het podium verlaat. Jottem, vrije tijd! Maar LuLu id het daar niet mee eens. 'We gaan bezig met onze presentatie! waar zullen we het over doen?' vraagt ze, terwijl ze ons half mee sleurt naar onze hut. Niemand zegt een stom woord, en sommigen (waaronder ikzelf) laten hun hersenen kraken om iets te verzinnen. Sterre komt met een geniaal idee 'Als we nou eens een paar nummers instuderen, met muziek, zang en dans? Dan kan iedereen iets doen, en Alsodef kan de techniek doen!' Iedereen is het eens. Nu alleen nog een repetoir maken, instrumenten regelen, podiumplaats, techniek en noem maar op... Alsodef zit al snel downloads te plegen van bekende muziekstukken, en wat minder bekende. En filmmuziek natuurlijk.

Leah Reynolds
Camp COC.

We worden om kwart over 5 uit ons bed gedrild en ik bedenk dat we het gelukkig weer goed gemaakt hebben als groep, want als we morgen weer zo vroeg opmoeten zal iemand mij moeten dragen.
Als een zombie probeer ik te ontbijten en laat bijna mijn hoofd in mijn brood vallen. Dit kamp wordt echt te zwaar, de leiding blijkt dat ook in te zien en geven ons een 'vrije dag'. Dus ik loop terug naar mijn bed, om erin te gaan liggen en 4 dagen slaap in te gaan halen, maar Lulu is het daar niet mee eens en staat erop dat iedereen gaat bedenken wat we moeten doen als presentatie. Op zolke momenten dank ik god dat ik zittend kam slapen, dus ik doe alsof ik diep in gedachte verzonken ben maar eigenlijk knap ik even een uiltje.
Niet lang daarna wordt zelfs dat onderbroken door Sterre die het een goed idee vindt om muziek te gaan instuderen. 'Ik kan trompet spelen...' mompel ik maar niemand luisterd. Dus ik leg mijn benen op de veranda waar ik op zit en ga liggen. Door het geroezemoes van iedereen slaap ik binnen een paar minuten, tenminste ik geloof dat ik slaap. In mijn droom staat iedereen naakt een dansje te doen, maar ik heb mijn kleren nog aan. 'Je moet je wel uitkleden hoor!' zegt Dani en ik pak mijn tshirt vast en schud heftig van nee. 'Jaweeeeeel!' schreeuwen alle Rebels en iedereen trekt aan mijn kleren. 'Neeeeeeeee.' roep ik en schrik wakker.
Snel check ik of ik mijn kleren nog wel aan heb en probeer me te mengen in het gesprek.

Alsodef N1ghtMar3
Openstaande Schulden

Gisteren was echt een ramp. We moesten een berg beklimmen, maar halverwege begon iedereen te vechten. Aanvankelijk probeerde ik en Leah LuLu en Eva uit elkaar te halen, maar vrij snel daarna waren we zelf aan het vechten. Ze zeggen dat je nooit een meisje mocht slaan. Maar als ze met je vochten, werden de regels anders. Vechten is al vanaf het ontstaan van de mens iets wat de mannen doen. Zodra je begint te vechten, ben je een man. Slaan is geen vechten, en wat ik eerder had gedaan was verkeerd, maar vechten is vechten. Er werden heen en weer klappen uitgedeeld. Ik begon langzaamaan de overhand terug te winnen toen we werden onderbroken door de leiding. Ook zij waren woedend. We kregen corvee en onze gespaarde voorraad was helemaal weg. Het voordeel van de corvee was dat gedurende het werk de plooien en ruzies werden gladgestreken. Toch zat het nog niet helemaal lekker. We deden ons werk en begonnen te zingen. Zo zaten we een tijd lang rond een kampvuur. Sterre ging naar bed, een paar minuten Riald. En even later viel Leah zowat in slaap en vertrok ik ook samen met Eva en Dennis. Terwijl zij twee echter naar bed gingen liep ik mijn werkkamer nog even in.

Alsodef N1ghtMar3
Uitvoering

Ze trommelden ons verdomme nog voor zes uur ons bed uit, om vervolgens te vertellen dat we de hele dag mogen doen wat we willen. Dit was een erg bijzonder en zeldzaam moment, zo`n moment dat je iedereen van de leiding stuk voor stuk de nek om wil draaien. maar het gaf mij een goede gelegenheid om mijn plan uit te werken. Iedereen klonterde eerst samen, om te werken aan een presentatie. Dit duurde ongeveer een uur, en ik had toegezegd best voor dirigent te willen spelen. Na een paar uur had iedereen er wel zo ongeveer genoeg van. Als onderbreking ging een deel zwemmen en een ander deel de bossen in. Ik zonderde me echter af en vertrok, zonder nog een woord, naar de hut van de leiding. Tijd om te kijken of ik al beter werd in de Kunst van de Bard Iedereen overtuigen dat je het goed doet, ook al is dat niet zo...

Een uur later kwam ik met een enorme grijns en een pakket onder mijn arm naar buiten. Ons puntenverlies was teruggedraaid, en ik kon mijn schuld vereffenen. Na een inzicht in de dossiers van iedereen was ik achter het probleem van Leah gekomen, drank. Maar onthouding kwam haar niet ten goede. Ze was nooit alcoholverslaafd geweest. Ze hield er gewoon zielsveel van. En dat is, in de kern, heel anders dan verslaving. Ik liep over de velden tussen onze hut en die van de leiding heen en stopte bij een bosje. Nadat ik enkele bloemen had geplukt liep ik terug naar de verlaten hut. Mijn gedachten dwaalden af naar een ander, pijnlijker moment, ver achter me... Ik schudde het van me af, maar helemaal weg ging het nooit. Terug in de verlaten hut schreef ik een snelle en korte brief met een berichtje dat ik spijt had van mijn acties. Maar dat ik het goed kon maken, en daarna een verzoek om rond een uur of elf `s nachts naar de centrale ruimte (een soort gebouw dat eruit zag als een huis, maar zonder een muur.) Ik ondertekende met een F, de voorletter van mijn alter ego. Samen met de bloemen (een combinatie van de gele Dragontongue en wat rode Bloodbell) legde ik de brief op het kastje naast haar bed.

Leah Reynolds
Camp C.O.C.

Als een soort 'lunchpauze' verdelen we ons in 2 groepen en gaan picknicken. Eva, Sterre en Dennis gaat de bossen in met hun bogen en zwaarden, en ik, Lulu, Riald en Dani verplaatsen ons naar het strand om te genieten van het weer en de zee. We grutten een beetje en ketsen wat over het kamp. Eigenlijk is vandaag wel een hele leuke dag denk ik en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Ik zet mijn zonnebril op en ga even liggen zonnen. Dani en Lulu liggen op hun handdoeken naast me en Riald ligt te snurken in een uitklap stoeltje. Na 15 minuten draai ik me weer op mijn rug en doe mijn oortjes in mijn oren. Het lijkt bijna vakantie...
Dan legt er iemand een hand op mijn mond, ik hoor wat gemompel en doe mijn ogen open, maar de Dirkjes zijn de laatste die ik verwachtte.
Terwijl Dirk mijn mond afklemt kijk ik naar Lulu die vastgehouden wordt door Sebastian. Dani ligt nog op haar buik met haar ogen dicht en merk niks, Riald ligt ook nog te slapen, wat zouden ze willen? vraag ik me af, maar dan begint Sebastian Lulu grof van haar kleren te ontdoen, gelukkig sparteld ze tegen, denk ik. Het duurt even totdat ik een beetje besef wat er gebeurt en dan trap ik hard op Dirk's voet en schud Dani wakker.
'DAAAAAAANII! GA HULP HALEN!' krijs ik in haar oor en bezorg haar een hartaanval. Door het geluid is ook Riald wakker geworden en die begint meteen met zijn stoeltje Sebastiaan klappen te geven. Dani sprint weg het bos in en Dirk gaat achter haar aan, waardoor ik weer achter hem aanga. Lulu en Riald mogen Sebastiaan maar even bezig houden.
Binnen de kortste keren heeft Dirk Dani ingehaald maar ik kom hem aardig bijhouden, dus ik zit ook vlak achter ze. De achtervolging heeft ons naar het kamp gedreven en Dirk tackeld Dani net voor de grens van ons kamp. In de verte zie ik Eva en Dennis zwaardvechten en door een raamje zie ik ook Alsodef zitten. Dani helpen? Of hulp halen? Met een heel klein beetje tegenzin stort ik me op Dirk en ik beland samen met hem en Dani in het zand. Er stuift stof op en ik geef Dirk een klap tegen zijn gezicht. Snel ga ik op hem zitten en blijf hem slaan.
'Dani rennen!' rope ik en ze sprint weer weg naar ons hutje.
'Je hoeft me niet meer te slaan hoor!' zegt hij maar ik ga gewoon door, ondertussen probeert hij zich met zijn armen een beetje te beschermen. 'Echt wel!' schreeuw ik.
'Maar je zoende me?' vrragt hij tussen 2 'AUs' door. 'Echt niet!' zeg ik en voel dat iemand anders mij van hem af trekt. Ik hoop maar dat dit de Rebels zijn, en niet de Dirkjes, want dan ben ik nogal genaaid.

Alsodef N1ghtMar3
We Know, We Know, Take Car Cat! - Anoniem, Legends of Khajit Dragonborn

'Ik neem aan dat je een hele goede reden om zo tegen je vriendje tekeer te gaan?' vraag ik terwijl ik Leah van Dirk aftrek. Hij heeft een bloedneus, en ook uit zijn mond komt bloed. Leah is flink tekeer gegaan. Dirk wil opstaan, en ik trek mijn voet naar achteren om hem naar achteren te schoppen. Leah is iets sneller, haar voet komt met de zool vol op zijn mond terecht. Helaas heeft Dirk een beugel, uit ervaring weet ik dat het flink pijn doet als je lip vol op de beugelblokjes geduwd wordt. Ik raak echter haar voet, omdat zij net iets sneller schopte. 'Sorry.' mompel ik snel. Maar ze schud haar hoofd en wil door schoppen. Ik leg mijn hand op haar schouder en haal haar iets naar achteren. 'Laat maar, hij is het niet waard, en dat weet je.' Daarna steek ik mijn hand uit om Dirk omhoog te helpen. Hij pakt mijn hand niet aan maar spuugt een klodder slijm op mijn middelvinger. Ik schud mijn hoofd en laat hem zelf overeind komen en wegrennen. 'Je laat hem gaan!?!' Schreeuwde Leah verontwaardigd. 'Hij probeerde mij te verkrachten!?!' Ik trok mijn hoofd omhoog en keek naar de rug van Dirk die hard weg probeerde te rennen. Ik sprong weg en zette een achtervolgingssprint in.

Vlak voor de open velden haalde ik hem in. Ik sprong met een gestrekt been naar voren en maakte een sliding. Ik raakte hem vol op de enkel. Er klonk een gekraak en Dirk schreeuwde. Daarna tilde ik hem op en hield hem tegen een boom aan. Zijn voeten bundelden iets boven de grond, ik was ongeveer een halve kop langer dan hem, maar nu keek ik hem recht in zijn ogen. 'Luister heel goed, want dit is de laatste keer dat ik dit vertel. Je blijft godverdomme van mijn vrienden en groepsgenoten af. Ik weet niet waar je vriend is, maar beter blijven jullie nu van hen af. Veel plezier met je enkel.' Daarna liet ik hem los en liep ik weg. Hij viel omlaag, en probeerde op zijn voeten terecht te komen, hij landde en schreeuwde het uit. Landen op een gebroken enkel was niet heel erg makkelijk. Ooit had ik tijdens mijn voetbal ook een enkel gebroken. Ik had de wedstrijd met enorm veel pijn en verbijten uitgespeeld. Daarna moest ik een paar dagen lang aan de morfine. Daarna had het een hele tijd geduurd voordat ik weer kon voetballen. Voetbal was iets dat ik miste, naast mijn ouders en mijn broertje. Ik had gehoopt op wat contact met thuis, maar mijn mobiel mijn laptop en zelfs mijn boeken waren afgepakt. Inmiddels kwam ik terug bij Leah. Dani stond naast haar. 'Kom mee, we moeten LuLu helpen.' Zei ze. Daarna rende ze weg. Dani rende haar achterna. Ik wachtte even en keek om me heen, daarna rende ik achter hen aan.

LuLu
Sebastian doet zijn hand over mijn mond, en begint mijn kleren uit te trekken.
"As je dit doorverteld popje, dan beloof ik je dat ik je persoonlijk kom vermoorden." Als ik door heb wat hij van plan is begin ik wil te spartelen en probeer zijn handen van me af te trekken. Ik bedenk bij mezelf dat ik onder mijn kleren alleen nog mijn bikini aan heb. En net als Sebastian mijn zwembroekje wilt uitdoen, komt Riald aangerent en springt boven op hem. Hierdoor krijg ik de kans weg te gaan, en ik kruip snel weg van Sebastian. ik trek mijn broekje omhoog en begin me te mengen in het gevecht. Riald betast Sebastian, en Sebastian betast mij, moet ik dan Riald betasten? xd
Het is een raar gevecht, ondanks dat ik en Riald met z'n tweeen tegen Sebastian vechten is Sebastian duidelijk even sterk als wij tweeen bij elkaar.
Vanuit mijn ooghoek zie ik achter Sebastian Leah en Dani opdoemen. Riald ligt bewegingloos in het zand, en ik laat me zonder na te denken vallen. Ik hoor een opgeluchte zucht van Sebastian, en ik zie Leah bezorgt kijken. Ik geef haar een snelle knipoog, en net als Sebastian zich weer met mijn kleren gaat bemoeien geeft Leah hem een KEIHARDE klap tegen zijn hoofd. Dani komt aangerend met haar oortjes, en probeert Sebastian te wurgen ofzoo. En ik sta op en Spring op Sebastian's rug. Hij lijkt geen lucht meer te kunnen krijgen door de oortjes om zijn nek die Dani nog steeds strak aangetrokken heeft, en hij zakt in. Net als Alsodef met zijn slakkengangetje aangerent komt.
"Ja je bent weer mooi op tijd hé. stoere held. Ik zie dat je sportschool geholpen heeft." zegt Dani.
Ik en Leah beginnen keihard te lachen, en Alsodef kijkt eerst boos, maar lacht uiteindelijk wel een beetje mee. Ik loop weg en probeer mijn broekje en hemdje aan te trekken. Ik voel de tranen prikken in mijn ogen, en ik loop even naar het toiletgebouw om mezelf op te frissen. Ik voel me vies, want ik werd behandeld als vuil. Ik loop naar de douche en voel een brandend gevoel tussen mijn benen en mijn hele borst voelt pijnlijk, en ik weet zeker dat ik overal blauwe plekken ga krijgen. Leah zal er wel niet veel beter aan toe zijn.
Ik loop als ik klaar ben met douchen naar ons kamphutje en bedank Riald nog even snel voor het helpen, en loop dan regelrecht mijn bed in. We moeten ook nog oefenen voor die stomme presentatie. Ik wil hier weg, ik kan niks vertellen aan de leiding, want dan zal Sebastian me persoonlijk vermoorden.
En ik wil sowieso niet een orkest zijn met die presentatie, want daar is niks aan. Ik bespeel alleen een keyboard, en niet met die saaie klassieke dingen, maar met grappige geluidjes en covers van liedjes.
Leah lijkt ook wat meer buiten zichzelf en ze komt naast me zitten. "wat dacht je ervan om wat drank te gaan halen?" fluisterd ze me toe. Ik knik "Goed idee."

Leah Reynolds.
Camp C.O.C.
05-06-8765, s'avonds

Als ik een kampleider was, waar zou ik dan de drank bewaren? peins ik. Sommige soorten drank gebruik je in maaltijden... 'Misschien in de keuken!' roept Lulu en ik grijns. Samen sluipen we naar de keuken en onderweg zien we geen enkele kampleider. Ik gebaar naar Lulu dat zij in de linkerrij keukenkastjes moet gaan kijken en zelf beweeg ik me heel stil voort naar de voorraad kast waar alle levensmiddelen staan. Eigenlijk is deze plek verboden voor kampkinderen, en nu zie ik eindelijk waarom. Door het licht van het raam schijnt er een straaltje schijnsel precies op een vak met diverse soorten drank.
Heel snel en heel kort doe ik even een overwinningsdansje en sluip weer terug naar Lulu. 'Ik heb de jackpot gevonden!' schreeuw/fluister ik en ze schrikt heel even maar volgt mij dan snel naar de voorraadkast.
'Ik pak 1 fles, en jij pakt er 1. Ze mogen niks missen..' fluisterd ze en ik bekijk mijn vondst. Lulu doet inemienemutte en pakt een fles Stroh 80, er bestaat niet heel veel dat een hoger percentage heeft dan Stroh 80, behalve spiritus dan. Dus ik besluit een fles Bacardi 151 te pakken. Snel draai ik de dop eraf en neem een flinke slok. Lulu doet mij na en ik begin hopeloos te giechelen. Samen gaan we helemaal stuk en ik neem nog een slok.
'Wat krijg je hier eigenlijk een droge muil van zeg.' zegt Lulu. 'Zullen we maar het strand gaan?' vraagt ze en ik knik. Vervolgens sluipen/gichelen we naar het strand. Vanbinnen heb ik het gevoel dat ik verbrand, maar het voelt best fijn. De rest van de namiddag en avond zitten we een beetje laveloos op het strandje, en ik moet eerlijk bekennen dat ik de alcohol best wel gemist heb.

Alsodef N1ghtmar3
Send me straight of to hell, to find you a story to tell, and you know that I will - Racoon
Ongeveer een uur of 8, Sunset

Ik zit in een boom aan het strand over de zee te staren terwijl ik nadenk over wat er in hemelsnaam aan de hand is met dit kamp. Niemand die dit had zien aankomen. Wat eerst ruzies waren, werden kortstondige relaties, en daarna een poging tot verkrachting. LuLu heeft mij en de rest gevraagd niks te vertellen, en dat is het volgende waarover ik aan het dubben ben. Ze vraagt het van me, maar het komt haar duidelijk niet ten goede als ik het verzwijg. Ik heb het briefje weggehaald, het klopte niet meer in de huidige situatie. Het is nu een uur of acht, van oefenen is verder niks gekomen. Ik verzink weer in gedachten. Langzaam drijf ik af, ik staar nog steeds in de verte. Heel ver weg ligt een eiland. Welk eiland weet ik niet meer, opnieuw wenste ik dat ik mijn laptop hier had. Hoewel het kamp zeer bijzondere maar soms ook vervelende wendingen maakte was het ideaal om over te schrijven. Ik keek op toen ik wat gegiechel hoorde. Leah en LuLu kwamen het strandje op waggelen en ploften neer in het zand. Ze zijn duidelijk dronken, maar de drankvoorraad ligt achter slot en grendel. En die hut zelf is te ver weg om ongemerkt dronken naar dit strandje te kunnen komen. Ik tuurde naar de flessen, één was te herkennen als Bacardi, de andere was doorzichtig maar door de fles was ook te zien dat dit duidelijk ook niet heel zwak spul was. Waarschijnlijk drank voor in de gerechten. Dat zou ook verklaren hoe ze eraan kwamen, ze hadden gejat uit de keuken. Ik grijnsde bij mezelf en verworp het idee uit de boom te klimmen. Ik wendde mijn blik af en staarde weer in de verte. Misschien moest ik een aantal boeken terugkopen. Ik had gevraagd wat een laptop kostte -je kon zo ongeveer alles kopen- Maar dat was nog ongeveer een jaar lang sparen ver weg. Hoewel, van een jongen van de leiding had ik gehoord dat het maximum aan punten dat je kon verdienen omhoog ging naarmate we verder kwamen in het kamp. Hoeveel dat was wilde hij alleen nog niet zeggen, mocht hij nog niet zeggen. Één andere groep had een officiële diplomaat. Ik mocht hem wel, en de deal die we met elkaar hadden was dat we af en toe informatie zouden uitwisselen. Van hem had ik gehoord dat je punten kon stelen van andere teams. Je hoefde hen alleen maar uit te dagen en bij de volgende wedstrijd punten in te zetten. Hierover zweeg ik echter bij mijn teamgenoten, het zou risico`s en nog meer vijandschap opleveren.

Ik werd wakker door gegiechel van Leah. Inmiddels was het aan het schemeren. Ik sprong uit de boom en liep nu wel naar de meiden toe. 'Zuipen jullie serieus dat bocht?' Vroeg ik. Leah was overduidelijk flink dronken want met een dubbele tong antwoordde ze een hele hoop onzin. 'Joh, als je je voortaan wil bezatten, ga dan niet lopen jatten. Je had het mij ook kunnen vragen, ik heb enkele kratten met veel beter spul dan dat... Maar goed, veel plezier met thuiskomen. Of misschien eerst veel plezier met overeind komen.' Daarna liep ik weg naar de leiding, kijken of ik de punten kon uitgeven voordat iemand hen twee dronken zag en alle punten eraf haalde. Ik kocht een nieuwe lading papier en een lading touw en planken. Daarna liep ik naar huis. we hadden nu nog een paar punten over. Verderop werd er boos geschreeuwd door de leiding. Ik hoorde twee keer het getal driehonderd. En gegiechel. Ik had bij de leiding nagevraagd of je negatief kon staan, maar dat was niet zo. Op mijn weg naar de hut zag ik een zeer vergenoegd kijkende leider. Hij zou nog wat leuks beleven. Ik haatte hem, hij was iemand die ervan hield anderen te bestraffen. Daaraan moesten we ook nog wat doen...

Eva Paulina Sarah Prineas
Camp-OC-Isle
06-06-onbekend jaartal

Ik word weer vroeg wakker. Ik heb weer het oude gevoel terug kutkamp. Ik schud het van me af en kijk om me heen. Een smal streepje licht dringt tussen het zeil door. Om me heen ligt iedereen te slapen in zijn of haar slaapzak. Ik wurm me uit de mijne, en loop langs Sterre (die ontzettend schattig is als ze slaapt), langs Alsodef, die nooit moe lijkt te worden maar nu vast slaapt, langs Dani die met haar oortjes in slaap is gevallen... Ik loop naar buiten. Het gras is nat van de dauwdruppels, die glinsteren als diamantjes. Ik loop verder, naar de bosrand. Een eindje verderop staan twee doelpakken. Ik haal een boog uit het hobbyhutje, zoals ik het noem. Ik begin met het schieten van vier pijlen. Steeds maar opnieuw schiet ik en haal ik ze op. Zodra het een beetje lekker gaat begin ik er bij heen en heer te lopen. Uiteindelijk klim ik zelfs met tien pijlen een boom in. Ook nu gaat het redelijk. Ik ben net weer aan het opruimen als ik één van de Dirkies weg zie schieten. Wat moet die hier. Snel hang ik de boog op mijn rug en loop ik met een hand vol pijlen achter hem aan. Blijkbaar heeft hij het zo druk met wegrennen dat hij niet merk dat ik hem volg. Niet veel later is hij in het Dirkenkamp, en brengt hij verslag uit bij Dirk! Snel ren ik terug, en ruim de spullen op. Wat nu? LuLu waarschuwen, ja, dat is het! En Alsodef er bij. En raad vragen. Een beetje paniekerig keer ik terug naar ons kamp. Waar ik een warrige LuLu en Leah aantref. 'Wat is er met jullie gebeurt?' vraag ik bezorgd. 'Hoofdpijn...' mompeld Leah alleen maar. 'Moet ik medicijnen gaan halen?' vraag ik bezorgd aan hen. Maar ze schudden beslist hun hoofd. Ik haal mijn schouders op en vertel snel over de smerige spieker. Leah en LuLu lijken zich niet echt zorgen te maken, maar Alsodef komt met een gezicht op onweer naar buiten.
En daar komt nog bij dat we zo sportdag hebben.. In deze hitte!

Dennis Seltink 2222 06-06-20weetikveel

Wat een zieke gasten zitten er in de Dirkies! Ik kwam net aanlopen door de struiken en zag hoe de leden van onze groep Sebastian naar de grond werken en toen ik Lulu haar onderbroek aan zag doen en ze huilend naar de wc rende en Leah iets mompelde over geestelijke verdoving met alcohol begreep ik hoe laat het was. Maar het zal hun berouwen. Ik voel zoveel adrenaline dat het lijkt alsof ik 3 kilo cocaine op heb. ‘Verkrachting, ze zijn ziek, gestoord, niet waard om te leven’ Mompel ik. Ik denk aan de drugs die ik ff buiten het kamp heb weggegooid en er komt een briljant idee bij me op. Nu nog een holle boomstam en wat rook of mist en dan komt het goed.
Nu ik erover nadenk ontluiken er nog veel meer plannen in mijn hoofd en ik klim over het hek buiten het kamp om de drugs te halen. Ze liggen nog op precies dezelfde plek en ik pak het snel op. 'Deel 1 voltooid' zegt mijn hoofd. Deel 2 Sebastian en Dirk vinden. Die zitten wat te lachen bij een afgelegen kampvuur en slaan elkaar op de schouder. ‘Deel 2 voltooid’. Nu komt het lastige deel Hoe krijg ik die drugs bij hun naar binnen? Ik weet echt niet hoe ik dat moet doen en dan opeens geven die sukkels me een manier. ‘Ik zou best wel wat marshmallows lusten.’ hoor ik Dirk zeggen. ‘Waar zouden die dan liggen?’ Hoor ik nu Sebastian. Maar ik ben opgesprongen en weet het nog voor zij het beseffen De keuken. Ik ben er bijna als ik de deur hoor open gaan en ik spring achter een struik. Ik zie Leah en Lulu met een fles drank wegglippen en ik dwing mezelf om ze niet terecht te wijzen. Dan sluip ik de keuken in. Na even zoeken haal ik een grote zak marshmallows weg. Snel stop ik alle cocaine beetje bij beetje in elke marshmallow. Een tijdrovende klus en ik ben net klaar als ik de deur weer hoor opengaan. Daar staan Dirk en Sebastian. Ik sluip weg door de achterdeur en ren weer naar het hek. Daar laat ik mijn restantje drugs achter en ik volg Dirk en Sebastian naar hun kampvuur. Die vreten alsof ze al 3 dagen niet hebben gegeten en al gauw is de hele zak op. ‘Mooi, deel 3 voltooid.’ Nu klim ik op het dak van een leeg staande blokhut met mijn boomstam die ik heb omgevormd tot een soort Vuvuzela. Ik gooi de rookbommetjes die ik van de kampleiding op de grond en begeef me naar mijn pijp. Dirk en Sebastian doen alsof hun wereld draait en zingen helemaal van de kaart allerlei liedje terwijl ze zich aan elkaar vasthouden. ‘Nu komt het leukste deel' fluister ik. Ik wacht nog een kwartiertje omdat ik weet wat drugs met je doet en je na een kwartier alles gaat geloven. Dan zeg ik met een verdraaide stem die door mijn pijp angstaanjagend wordt ‘Dirk en Sebastian, ik heb gezien wat jullie deden en ik ben hier om jullie te straffen.’ Ze draaien zich met een ruk om en kijken alle kanten op. Dan zeg ik ‘Wat jullie die meisjes hebben aangedaan wordt jullie zwaar aangerekend net als de rest van de misdaden waarom ik jullie hier naartoe heb gestuurd’ Ze kijken nu verontrust naar boven in de veronderstelling dat de duivel hun toespreekt. Ik noem de rest van hun misdaden op die ik heb afgekeken bij de papieren van de kampleiding. En nu zeg ik ‘Maar dat verbleekt allemaal bij de dingen die jullie vanavond hebben gedaan.’ En gooi de rotjes op de grond die ik ook ergens vandaan heb gehaald. Met de knallen en de rook en de mysterieuze stem beginnen de jongens te lopen maar ze lopen bijna recht het kampvuur in. ‘Dit kan ik gebruiken’ denk ik bij mezelf. Ik hoor ze schreeuwen van de pijn van het vuur. En zeg door de pijp ‘Het straffen begint nu.’ Dirk en Sebastian schreeuwen en vallen op hun knieen en smeken de denkbeeldige duivel om te stoppen. Maar dat doe ik niet. Ik geniet hiervan en mijn woede is nog lang niet gedoofd. Ik kruip naar beneden, pak wat stenen en gooi die ook op hun. Dan zeg ik weer door de pijp ‘Jullie krijgen nog één kans en als jullie die verprutsen mogen jullie branden in de hel.’ De jongens vallen huilend op hun knieen en ik weet dat ze dit nu voor echt aan zullen nemen. Dan maak ik een zuigend geluid met mijn lippen en de jongens lopen van het vuur weg. Dan zeg ik ‘Goed dan, maar onthoud deze ervaring en doe dit nooit meer.’ Dan zijn de drugs op het hoogtepunt en ik weet dat ze nu niemand meer herkennen. Ik sleep de jongens terug naar hun blokhut en gooi ze op een paar bedden neer. Dan loop ik tevreden terug naar mijn bed en val met een grijns in slaap…

Leah Reynolds
Camp COC,
06-06- O.J.

Ik braak, kots en geef over allemaal tegelijk. Lanzaam maar zeker begin ik mijn liefde voor drank een beetje kwijt te raken, de kater's zijn namelijk niet altijd even prettig. Kotsen is sowiezo niet erg aatrekkelijk om vaak te doen, krijg je lelijke tanden van. Ik loop naar het douche gebouw om een douche te nemen en zie een kastje open staan. Normaal staat het niet open en ik besluit even te gaan kijken. In het kastje zitten enkele schakelaars en een grote knop. Momenteel staat hij opFris. Ik verzet de schakelaar naar een stukje dat Aangename temperatuur aangeeft. Mijn blik glijdt over de andere standen en ik verbaas mezelf erover dat er echt een stand Noordpool bestaat. Zouden de leider er achter komen? Naja, ze kunnen toch moeilijk mijn vingerafdrukken traceren? Snel poets ik de knop even schoon met het randje van mijn mouw en stap een douch binnen. Eenmaal in de douch krijg ik de aandrang om ergens over te geven en ren als ene kip zonder kop naar een wc en geef nog ene keer over. Naast mij komt Lulu ( tenminste ik vermoed dat het Lulu is, wie komt er anders op dit vroege uur kotsen in het douchgebouw? ) ook gezellig overgeven in een wc. Als ze uit het hokje komt merk ik dat ze er afstotelijk uitziet, en ik probeer haar goeiemorgen te wensen zonder te lachen. Meteen ren ik naar een spiegel en merk dat ik er ook behoorlijk onaantrekkelijk uitzie. Mijn haar zit in een grote klit en ik heb enorme wallen onder mijn ogen. Dit alles spoort mij aan om meteen te gaan douchen, en de douches, die voor de verandering lekker warm zijn. Lulu lijkt het ook een goed idee te vinden en ik blijk douchen om half 5 s'ochtends best leuk te vinden. Vervolgens pak ik een flesje water en drink het in een keer leeg, jezus wat het ik een dorst. Ik vul het flesje nog een keer en drink het alweer helemaal leeg.
Het enige schone kledingstuk blijkt een t-shirt van AWOLNATION en dat trek ik dus maar aan boven mijn hotpants, aangezien het nogsteeds snikheet is op dit verdomde eiland. Nadat ik me aangekleed en ontbeten heb ga ik zitten wachten todat het 7 uur is, want dan begint de 'sportdag', en ik hoop zomaar dat er wat punten te verdienen zijn.

Eva Paulina Sarah Prineas
Camp-OC-Isle
06-06-onbekend jaartal

Nog voordat Alsodef los kan barsten in een tirade over verantwoordelijkheidsgevoel en vieze sluipers worden we geroepen voor de sportdag. In een schoon trainingspak loop ik achter de rest aan naar het grote veld. 'Hello everyone! Today is the sportsday! It's the classics this year. Like the atlatics, you know?" zegt hij op een vervelend familiair toontje. Hij vertelt dat de indelingslijst bij het leidinggebouw hangt. Ook vertelt hij dat we om half twaalf pas pauze hebben, drie kwartier lang. Dan zegt hij dat je in een team sport. Gelukkig zijn die gewoon de normale groepjes gebleven. Elk onderdeel heeft zijn eigen veld, en je dient tijdens elk onderdeel op je eigen veld te blijven. Alle vechtsporten zijn tegen oudkampers, niet tegen teamgenoten of andere kampgenoten. Na de vraag of alles duidelijk is, waarop we allemaal keurig "yes" antwoorden, gaan we kijken waar we heen moeten. 'Speerwerpen!' jammert Sterre dramatisch, die sowieso al opzag tegen de hele sportdag. 'Lekker dan...' moppert Dani, die gisteren bij het verjagen van de Dirkies haar arm had bezeerd. Al met al ziet iedereen op tegen het eerste onderdeel... Volgens de lijst moeten we eerst in de buurt van het strand zijn. Daarna moeten we zwemmen, bij Paal 4. Verder moeten we hardlopen, boogschieten (yes), sprinten, trampoline springen, en skaten. Dan is er pauze. De onderdelen die na de pauze komen staan er nog niet op, dat zal wel in de pauze gebeuren. De Dirkies lopen telkens 1 onderdeel op ons voor. Die beginnen dus met zwemmen. Per onderdeel kan je punten scoren, en er komt blijkbaar een soort eindbattle, en ik heb van Alsodef gehoord dat hij via "betrouwbare bronnen" heeft uitgevogeld dat het een soort survivalstormapenbaantje word. Of hoe hij dat ook maar zei.

Dennis Seltink 06-06-20weetikveel

Ik bevindt mij hoog in de lucht als ik mijn ogen open. Ik kijk om me heen en ja ik vlieg en ik zie de volle maan schitteren in de nacht. Ik kijk naar mijn armen die nu langwerpige vleugels zijn en spreid ze uit. Wat is dit fantastisch. Ik weet niet hoe ik een vogel ben geworden maar ik geniet en wil dit voor altijd volhouden. Dan zie ik onder me 2 figuren lopen in de richting van Kamp C.O.C. Ze dragen maskers en hebben zwarte kleding aan ook heeft er één een breekijzer. Ik verbaas me dat ik kan zien in het donker en als ik de kampleiding wil roepen komt er alleen ‘oehoe’ uit mijn snavel.
Nu snap ik het! Ik ben een uil. Hoe ik een uil geworden ben boeit niet maar ik ga op de dieven af. Ik vlieg vlak boven hun en duik op ze af. Ze gaan verschrikt uit elkaar en ik krab en bijt ze. Dan wordt het donker achter me en voel ik een klap in mijn ribbenkast. Mijn vleugel is lam en de dieven komen op me af. Eentje heft zijn arm omhoog en ik voel een klap in mijn gezicht.
Ik schrik wakker en ga verwildert rechtop zetten. Dani haar arm valt van mijn gezicht en nu snap ik het het was een droom. Dan worden we wakker geschreeuwd door één of ander kampmens met de mededeling dat het sportdag is. Ik was me en doe mijn haar goed. Dan zie ik dat Lulu en Leah er niet zijn. Ik loop naar buiten en zie ze zitten op een bankje. Ze zien er niet erg fit uit en ik betwijfel of ze het eind van de sportdag gaan halen. Ik hoor van de rest het schema. Geen van de onderdelen spreekt me aan maar dan hoor ik dat we ook gaan boogschieten. Er schiet een grijns over mijn gezicht als ik denk aan mijn eerste minuten in het kamp met de boog. Wat was dat een machtig gevoel zeg! Als we nou op elkaar mochten schieten dan waren de Dirkies al dood met een pijl door hun pikzwarte hart. Ow ja Dirk en Sebastian. Ik weet weer wat ik deed vannacht en leg aan de anderen uit dat we geen last meer van ze zullen hebben (de komende 3 dagen dan want dan komt het langzaam terug je geheugen en kun je weer beseffen wat echt is). Na Alsodefs verwachte bezwaar dat we geen misbruik daarvan mogen maken lopen we naar speerwerpen. Na de sportdag gaat het geweldig worden met Dirkies!

Lulu
Op de sportdag merk ik nog steeds dat ik veel te veel alcohol op heb. Ik weet niet wat ik heb gedronken, maar het was niet goed voor me. Alsodef zei iets over dat hij wel sterkere drank had? Nou ik snap er echt geen drol van, hoe komt hij nou weer aan drank? Nou ja, ik heb een flinke kater, en vandaag is de sportdag, dus Leah en ik zullen ons er samen doorheen moeten slaan. We beginnen gelukkig met speerwerpen, en mijn speer komt niet verder dan 5 meter, en ik ben eigenlijk wel blij dat ik niemand raak. Leah gooit hem een heel stuk verder. Zij lijkt ook minder last te hebben van de alcohol. Zal wel komen omdat ze het vaker gedronken heeft, denk ik bij mezelf. Iedereen moet een aantal keren gooien en mijn record wordt toch nog 8 meter. Alsodef gooit echter 40 meter. En de rest is gewoon gemiddeld - niet apart goed, en ook niet vreselijk slecht.
Het volgende onderdeel is hordelopen. Vroeger op school was ik altijd wel goed in gym, niet supergoed, maar ik was niet slecht. En het belangrijkste was dat ik het heerlijk vond om te rennen.
"Okee, jongens, als jullie het snelste team zijn met alle renopdrachten krijgt jullie team er 300 punten bij."
Er gaat opgeonden geroezemoes door ons groepje heen, en we besluiten al snel dat we die punten willen hebben, en dus ons best gaan doen, net zoals we deden tijdens de kanoe-opdracht, en niet zoals de bergbeklim-opdracht. Iedereen moet snel over de hordes heen, die staan opgesteld over 80 meter. Het team met de som van de laagste tijd wint. Wij zijn dus in het voordeel omdat we minder mensen in ons team hebben dan de anderen. Het gaat allemaal heel officieel met stopwatches en vlaggen enzo. Eva start 3 keer te vroeg, en ik merk dat het best lastig is, terwijl het er heel makkelijk uitziet. De tijden van eva en sterre zijn goed allebei 12,54 seconden. Dan moet Alsodef, hij rent in 9,27 seconden. Alsodef rende tegelijk met Riald die 14,89 seconden rende Dani en Dennis gaan samen en Dennis rent in 11,54 em Dani in 12,46. Dan moeten Leah en ik.
We gaan staan en kijken ingespannen naar de vlaggetjes.
"KLAAAR?"
"3,2,1" Terwijl Leah al wegrent wacht ik op het woordje start, maar bedenk me dan dat die niet komt en sprint ik er snel achterna. Ik stoot de eerste horde om, en kom dan eindelijk in het ritme van de driepas. Ik loop al snel naast Leah die een beetje moe begint te worden, en ik eerlijk gezegt ook, want ik had bijna al mijn energie gebruikt voor de eerste hordes, dus de eindsprint gaat tamelijk langzaam. Toch heb ik een tijd van 11,97 en Leah een van 11,34 We lopen naar het volgende onderdeel terwijl we onze tijden bij elkaar optellen en uitkomen op 96,55 Niet slecht vind ik zelf, maar Alsodef is er neit tevreden mee. De volgende onderdelen gaan prima en ons laatste renonderdeel is de estafette + een stormbaan die we moeten afleggen. De estafetta gaat over de stormbaan hheen en we moeten onder ons team het stokje doorgeven. De stormbaan begint bij een reusachtig modderbad waar elk team doorgeen moet, dan moet het stokje worden doorgegeven en de volgende gaat over een enorm bolwerk van touwen waar je overheen MOET. daarna geef je het stokje door aan de volgende, en diegene moet door 20 hoepels klimmen en 20 meter verderop staat de volgende persoon. Die door een enorm lage mat door moet tijgeren en dan geef je het stokje aan de volgende. Die over een muur moet klimmen. Die geeft het stokje aan de volgende die met ee ntouw over de rivier heen moet slingeren maar uit die rivier een ander stokje moet pakken en moet meenemen want daar zit een sleutel aan. Aan de overkant geef je het stokje aan de volgende die Over enorme draaiende platformen heen moet rennen, aan het eind staan 3 reusachtige ballen in het water en een platvorm midden in het water. Op het platvorm ligt ook een sleutel en die moeten we pakken. Dan staat op het platvorm de volgende speler die over allemaal draaiendepalen heen moet, en als je te langzaam gaat wordt je in het water gegooit. De volgende en de laatste moet op een draaiend rat, samen met de andere spelers. De tijd van de spelers die daar ankomen worden opgeschreven en de speler die het langst op het rat blijft staan, zonder het stopsein te geven kan 30 seconden van de tijd aftrekken die ze hebben gehaald met de gehele stormbaan.
Ons hele groepje staat te kijken met open mond, en Riald is de eerste die Dirk en zijn groepje aan ziet komen lopen. Ze lijken een beetje buiten zichzelf te zijn, maar wel vastbesloten.
"Wij maken een weddenschap, de verliezer van onze twee teams die moet de rest van de week de was doen van het andere team." We kijken elkaar aan, en dan gilt Leah DEALLLL. En we beginnen meteen onze plekken in te delen.

Sterre.

Hemel... waarom krijg ik nu weer net die plek voor het tijgeren... Nou ja het is niet anders. Gespannen wacht ik tot dat Eva mij het stokje geeft en meteen duik ik de grond op en begin zo goed als kwaad te tijgeren. Het gaat redelijk snel. Als je tijgeren al snel noemt. Mijn shirt is onder hand helemaal vies maar dat boeit me geen fuck. Op het laatste punt krabbel ik over eind en geef het stokje door aan de volgende. Als ik het stokje door geef aan Alsodef gaat die ook meteen als een speer er vandoor. Iedereen Moedigt elkaar aan en uiteindelijk scheelt het 8 secondes met het andere team. 8 secondes. Als we later waren geweest hadden we moeten afwassen... De Dirkies waren er niet erg blij om en begonnen te roepen dat we vals gespeeld hadden. Gelukkig trok ons team er niets van aan en werden ze aangepakt door de leiding. Na de stormbaan of hoe je het wilt noemen kregen we nog een les touwtje springen. Iedereen dacht dat het niet vermoeiend werd maar uiteindelijk lagen we allemaal toch echt wel dood moe in het gras op adem te komen. Wat een dag... Gesloopt gaan we naar onze hut, als we eenmaal daar zijn worden we terug geroepen voor het eten. Jaaaaaaah lekker zeg... Nu lopen we allemaal naar de eet plaatsen. Volgens mij vallen er dalijk nog ledematen van mensjes er af. Ik ben dood op!

Eva Paulina Sarah Prineas
CoC-Isle
06-06-O.J

Blijkbaar vind men mij zo lenig en snel dat ik gedoemd ben om door de hoepels te klimmen. Ze lijken mij een beetje klein, en ik betwijfel of ik daar wel door kan... Zodra Dani mij het houten stokje aan geeft, begin ik te rennen over een soort lange houten brug met gaten. Boven de gaten hangen houten hoepels en trekkerbanden. Ik kom bij de eerste band en "duik" er als het ware doorheen. Het past, maar veel tijd om daar over na te denken heb ik niet. Ik kom neer en ren verder. Bij de tiende val ik bijna in het gat, gelukkig weet ik me nog net staande te houden, en is het maar een metertje diep. Ik ren verder. Bij de vijftiende ben ik bijna uitgeput. Ik sleep mezelf onder luid geschreeuw van Dani en Sterre door de laatste vijf hoepels. Zo snel als mijn benen nog willen trek ik een sprint naar Sterre waarna ik in elkaar zak van vermoeidheid. Sterre doet het fantastisch, en ze vliegt zowat onder het net door. In de verte zie ik Alsodef nog net het stokje aanpakken, en veranderen in een klein puntje.

Na de sportdag is het meteen tijd voor het eten. Vandaag is onze eerste dag zonder strafkoken of -afwassen. De Dirkies zijn vandaag aan de beurt. Moe en uitgehongerd ploffen we op de picknickbankjes. De borden zijn al klaar gezet, en de stroblonde jongen komt met enorme pannen pasta aangelopen. Meteen vallen we aan.
Sterre

Ik eet stil mijn pasta op. De rest zit luidruchtig te praten en elkaar complimentjes te geven over hoe ze het gedaan hebben op de 'stormbaam'. De pasta is heerlijk om eerlijk toe te geven. Na het eten Helpen we allemaal met afruimen. We lopen naar onze hut toe. Iedereen hangt wat rond. Ik ga moe in het gras liggen en staar wat naar de wolken. Mijn haar word voor mijn ogen geblazen door de wind. Shit zooi. De groene kleur is er bijna uit en de geblondeerde plukken in mijn zwarte haar worden weer zichtbaar. Jakkes. Ik sluit mijn ogen en geniet even vande stilte tot dat mensjes gaan schreeuwen over dat we moeten slapen. Jegh nu al? Als ik mijn ogen open zie ik dat het al weer wat donker word. Niet op de tijd gelet Sterre zeg ik tegen mezelf. Iedereen loopt braaf de hut in en kruipt in zijn of haar slaapzak. Morgen waarschijnlijk Weer een vermoeiende dag.

Eva Prineas
COC-Isle
06-06-O.J.

Na het eten zijn er nog aardbeien als toetje, en voor de winnaars (wij dus -.-) is er ook slagroom en suiker. (Owyeah ) Met veel smaak eten we de aardbeien, en kijken tevreden toe hoe de Dirkies alle zware pannen weer naar de keuken moeten tillen.Ondanks dat we morgen pas de echte hoeveelheid punten toegekend krijgen, zijn ze wel ontzettend zuur dat wij gewonnen hebben. 'Kom je nog even mee sparren?' vraagt Alsodef. Ik veeg mijn mond af en knik enthousiast. We lopen langs de hut om onze oefenwapens te pakken, lopen dan langs de leiding om toestemming te vragen (zucht), en komen uiteidenlijk in het bos op een open plekje. Ik ga klaar staan en wacht op Alsodef's eerste aanval. Alsodef echter wacht op mij, en we blijven een tijdje staan. Uiteindelijk is mijn geduld op, en haal ik uit. Er verschijnt een brede grijns op Alsodef's gezicht. Verbaasd ga ik door met het gevecht. Binnen een paar slagen heeft hij me al ingemaakt, en ik vraag om uitleg. 'Je laat je te makkelijk afleiden en irriteren!' zegt hij, nog steeds met een grijns van hier tot Tokio. (Zouden we daar ver vandaan zitten?) Ik laat mismoedig mijn schouders zakken. 'Ik kan gewoon niks hè? Daarom ben ik hier. Omdat ik een nutteloos en hopeloos geval ben. Een lastig aanhangsel waar iedereen last van heeft.' Ik krijg een brok in mijn keel. Alsodef word meteen weer serieus. 'Nee, zo moet je niet denken. Je bent hier omdat mensen die van je houden bezorgd om je zijn. En tuurlijk kun je wel iets! Vanmiddag heb je goed geholpen met de sportdag! En je kunt boogschieten, en op de eerste dag zag ik ook meteen dat je kunt bouwen!' Hij wil net nog iets zeggen, als ik met een grijns toesla, en zeg 'Dank je. Maar je laat je te makkelijk afleiden!' Hij kan mijn uitval nog net blokkeren, maar mijn twwede is zo snel, dat ik de zwaardvormige stok uit zijn hand sla. Ik knipoog, en raap zijn zwaard op. Kom, we gaan.' zeg ik, en samen lopen we weer naar onze hut. Maar net als we daar komen zien we LuLu en Sebastiaan ruziën bij het bad-/wc-/douche-hok. Ik kijk Alsodef bezorgd aan, en overhandig hem één van de twee "zwaarden". Hij weigerd, en begint aandachtig te luisteren. "...je dikke kop! Je ben een vieze player!" "Sorry, het moest van Dirk! Ik.. Ik wilde het niet, ik meen het niet zo, heus!" "Jaja. Dat zal wel. Je... Wat is dat?" Sebastiaan overhandigd LuLu iets glimmends. Ik trek mijn wenkbrauw op. "Een ring?" mime ik naar Alsodef. Die haalt zijn schouders op en luisterd verder. "Hoe kom je daar aan?" "Gekocht van onze punten. Dirk houd het toch niet bij. Hoop ik." "Dank je wel! Kom hier." Vol vebazing kijken Alsodef en ik vanuit de bosjes toe hoe LuLu Sebastiaan een zoen op zijn wang drukt. Hij schuift de ring om haar vinger, en nu kust ze hem echt! Ik verwacht dat Alsodef woest overeind springt en Sebastiaan in elkaar gaat meppen, maar het enige wat hij doet is bedachtzaam over zijn kin wrijven en zeggen "Hier moeten we gebruik van maken..." Stomverbaasd kom ik voorzichtig overeind, en ga als eerste naar bed. Het gezamenlijke kampvuur sla ik vanavond over.


Leah Reynolds.
Camp COC,
06-06- O.J.


Met een touw over de rivier slingeren, of in mijn geval, mezelf hopeloos vastklemmen aan het touw en eraf 'springen'(vallen) aan de andere kant. In mijn ogen ging het behoorlijk kut, maar ik weet toch de eer van het team hoog te houden en probeer er iets van te maken. Vervolgens, als je denkt dat het echt niet erger kan, moeten we nog gaan touwtje springen. Ik geloof niet dat er ooit iemand met zo veel tegenzin en afschuw heeft touwtje gesprongen als ik. Gelukkig gaan we pasta eten, pasta. Als er iets is waar ik in mijn leven meer van hou dan van mijn moeder, is het pasta. Spaghetti, noodles, pappardelle, risotto, ravioli, cannelloni, gnocchi, tortellini, lasagne en penne. Het maakt niet uit wát voor pasta, als het maar pasta is. Helaas is deze pasta hier lichtelijke overkookt en hebben ze het niet ín de saus gekookt. Dus is de smaak nogal smakeloos. Maar het maakt niet uit, het is pasta! Naar mijn idee is de poging tot een pasta-carbonare behoorlijk mislukt, want het ei is veel te ver gestold, maar alsnog eet iedereen 3 borden leeg en daarna nog heelijke aardbeien als toetje. Het leven hier op Camp COC kan heel leuk zijn.

Nadat we gegeten hebben gaan onze 2 homeboytortelduifjes 'sparren', gaat Lulu iets doen met Sebastiaan, en joost mag weten wat, gaat Sterre in het gras liggen en gaan Dennis, Dani en Riald samen (waar ze de energie vandaan halen is mij een raadsel...) tikkertje doen. Dit laat mij alleen achter, en er komt een man naar mij toe gelopen. 'Kan jij de punten in ontvangst nemen?' vraagt hij en ik knik, daarna geeft hij mij 500 punten. Ik bekijk het monopoly-achtige geld, waar het in de COC wereld allemaal om draait. Snel loop ik naar de winkel en koop iets waar ik mij het volgende saaie uur mee kan vermaken. Er staat van alles, maar ik besluit een Rubiks Kubus van 200 punten. Daarna ga ik met het stomme ding een uur lang kloten en gooi het uit pure frustratie aan de kant. Lulu komt aan gerent en hangt haar hand voor mijn ogen. 'kijk! Wat lieeeeeeef!' jengelt ze en ik zie een ring om haar vinger. 'Ga je trouwen?' vraag ik vol verbazing. Lulu kijke eventjes verward.'Uhm, weet ik eigenlijk niet.' zegt ze en daarna barsten we in lachen uit.

Leah Reynolds
Camp COC. met een dubbele Camp.
07-06-OJ.

I'm coming apart at the seams
Pitching myself for leads in other people's dreams now
Buzz, buzz, buzz
Doc, there's a hole where something was

Fell out of bed,
Butterfly bandage, but don't worry
You'll never remember, your head is far too blurry.

Put him in the back of a squad car restrain that man
He needs his head put through a catscan
Hey editor, I'm undeniable!
Hey doctor, I'm certifiable!

I'm a loose bolt of a complete machine
What a match, I'm half doomed and you're semi-sweet

So boycott love
Detox just to retox
And I'd promise you anything for another shot at life
And perfect boys with their perfect lives
Nobody wants to hear you sing about tragedy

Little girl, you got me staring odd
Or was that just a telescopic camera nod
Painted dolls in the highway truckstop stalls
Lot lizard scales cool your nightlife moods
All the rookies leave your badge and your gun on the desk
when you leave the room

I'm a loose bolt of a complete machine
What a match, I'm half doomed and you're semi-sweet

Boycott love
Detox just to retox
And I'd promise you anything for another shot at life
And perfect boys with their perfect lives
Nobody wants to hear you sing about tragedy


Detox, Just to retox
Detox, Just to retox
Detox, Just to retox
Detox, Just to retox

Detox (So boycott love), Just to retox
Detox (Boycott love), Just to retox
Detox (Boycott love), Just to retox
Detox (Boycott love), Just to retox

So boycott love (Boycott love)
Detox just to retox
And I'd promise you anything for another shot at life
And perfect boys with their perfect lives
Nobody wants to hear you sing about tragedy
(Wants to hear you sing)
Nobody wants to hear you sing about tragedy
(Wants to hear you sing about tragedy)

Ik doe mijn oortjes uit en kijk de kamer rond, of meer ons clubhuis. Dani en Alsodef slapen nog, Lulu, Sterre en Eva zijn er niet meer en Riald en Dennis staan buiten te boogschieten. Met een schoon t-shirt en een handdoek ren ik naar het douchgebouw en spring onder de douch. In het gebouw staan Lulu en Sterre te douchen, en Eva staat voor een beslagen spiegel aan de andere kant van de 'zaal'. Snel was ik mijn haar, dat inmiddel zo vet was alsof ik het gekamd had met een pakje boter, en droog mezelf af. De zaal is inmiddels leeg en ik haast me naar de ontbijtzaal terwijl ik mijn t-shirt aantrek. Iedereen zit al druk te eten, het gerucht gaat dat er vandaag een grote opdracht aankomt. Als ik ga zitten merk ik dat iedereen mij aanstaart. Mijn schouders ophalend en een broodje in mijn mond proppend vraag ik 'Wat?' Lulu wijst naar mijn shirt, verkeerd om aan. Ik zucht maar eet gewoon door. Aan de andere kant van de zaal zie ik de Dirk-crew grinniken, de leiding geeft ze niet veel tijd om te lachen.
'Vandaag gaan we zwaardvechten, de groepen vechten om de beurten tegen elkaar. Je moet zelf maar uitzoeken waar je wapens vandaag haalt. Over 30 minuten op het grote veld beginnen' de man kijkt op een briefje in zijn handpalm. 'The New-Zealand Monsters tegen COC's Rebels! De groep die wint gaat door naar de volgende ronde.' Ik hoor al mijn groepsleden inwendig kreunen en heel enthausiast (not) opspringen. We moeten tegen de New-Zealand Monsters, een groep van 10! Ik kijk Alsodef en Eva aan, zij kunnen sparren, zij zullen ons in 30 minuten de basis moeten uitleggen, zodat we niet volledig ten onder gaan...

Lulu
Blijkbaar moeten we gaan sparren, en aangezien dat Eva's en Alsodef's vaste date is, gaan zij het ons leren. We hebben genoeg spullen ervan in ons clubhuisje liggen, dus we lopen met z'n allen naar ons clubhuis toe. Tot we ontdekken dat het in de brand staat.
Iedereen kijkt geshockeerd naar de donkere rookwolken die van het huisje en de schuur afkomen, en lijkt verstijfd te zijn. Daarna rent Alsodef richting ons huisje, en gaat de rest al snel achter hem aan.

Dennis Seltink
OMG. F*ck f*ck f*ck. Ik slaak nog enkele vloeken terwijl ik zo snel mogelijk naar onze blokhut ren. 'Gelukkig dat er niemand binnen zat.' zeg ik snel, terwijl we naar de hut kijken. De vlammen slaan uit het dak en ik wil me net omdraaien als ik geschreeuw hoor. En dan nog een paar kreten. 'Er zitten mensen binnen' gaat het door me heen terwijl mijn instinct naar de hut rent klaar om die te redden. iemand houd me vast en geeft me een doek aan die ik om mijn mond wikkel. Ik kan niet goed zien wie het is maar die kan blijkbaar snel denken! Ik ren de brandende hut in en meteen overweldigt de hitte en de rook me. Zonder die doek zou ik nu al niet meer kunnen ademen. Ik kom dichterbij de kreten en zie 2 mensen staan waarvan 1 een blik benzine bij zich heeft. Ik probeer snel na te denken als ik pijn aan mijn been voel en ik zie dat mijn been in de fik staat. Zonder er bij na te denken pak ik degene met het blik benzine vast en sleur hem de hut uit terwijl ook de rest van mijn kleding vlam vat. Het doet verschrikkelijk veel pijn maar het boeit me niet veel want ik moet die andere redden. Nadat ik weer de blokhut in ben gerend ren ik naar die andere toe , die nog steeds staat te schreeuwen. Hoestend en brandend kom ik uit de hut en terwijl het dak instort zie ik hun gezichten. 'Dirk en Sebastian' gaat het door me heen. En dan wordt alles zwart...

Eva Prineas
COC-Isle
06-06-O.J.

'Kut!" schreeuw ik, en duik meteen achter Alsodef aan de brandende hut in. Halverwege slaat er wat rook in mijn gezicht, en bedenk ik me. Leiding waarschuwen. Ik ren zo hard ik kan naar het leidinggebouw. Waarom ben ik de enige die hier aan denkt? Een man met een ietwat dikke buik zit op een strandstoel in zijn witte kampshirt. 'Fire! At COC's place someone started a fire!' De man springt overeind en smijt zijn bierflesje op de grond. Snel komt hij achter me aan, en we zijn nog net op tijd om te zien hoe Dennis naar buiten komt met Dirk en Alsodef. 'Sukkel!' roep ik, en ik weet zelf eigenlijk niet tegen wie van de drie ik het heb. Dirk omdat hij onze hut in de fik heeft gezet, of Alsodef en Dennis die hun leven op het spel gezet hebben. Gelukkig is Sterre net op tijd om me tegen te houden iemand te slaan. 'Who did this?' buldert de kampleider. Niemand zegt iets. 'You can see it, right? That boy, Dirk! He's holding a can with petrol, don't you see?' schreeuw ik naar de kampleider. Eerst dacht ik dat het een ongelukje was, maar nu weet ik zeker dat het Dirk was. De etter. 'Calm down, young lady. And don't judge people without evidence.' Ik klem mijn kaken op elkaar en houd me in. 'Is that true, Dirk?' zegt de man nu, met een strenge stem.

Lulu
Onze hut staat in de fik, en terwijl die geblust wordt moeten al Dirks children en Coc's Rebels verzamelen in het kantoor van de directeur. Iedereen gaat zitten. En hij gaat voor ons staan."Ik weet dat een van jullie hier de dader is, en als diegene niet naar voren stapt, dan wordt iedereen hier van het kamp geschorst." Er klinkt een zuchte shock door de kamer, en dan gaat hij verder. De directeur kijkt ons om de beurt indringend aan. Vooral bij dirks children. Ik kijk naar Sebastian, en hij knipoogt naar me. Ik begin onwillekeurig te glimlachen, en knipoog snel terug. Heb jij het gedaan? Mime ik naar hem. Hij wacht, maar knikt dan en als ik het goed begrijp probeert hij uit te leggen, dat iedereen in het complot zat, en dat het dirk's plan was om Leah's hart te veroveren. Ik begin te grinniken, en vraag nu of hij het gaat opbiechten. Hij antwoord dat niemand het gaat opbiechten, en ze naar het kamp aan de overkant willen gaan.Ik stel mezelf een kamp voor zonder Dirk en Sebastian, en snap dat ik hier niet zonder hun wil blijven. hun problemen zijn ook veel groter dan die van mij. Want ik kom hier eigenlijk deels voor de lol. Dus moet ik dan vals gaan opbiechten? Maar wat nou als hij het echt meende van die bruiloft, Gaan we nog echt trouwen? vraag ik nog eens.Hij knikt, en begint te stralen.
Wanneer? vraag ik. vannacht? Ik vraag me af of dat neit al te snel is. en knik dan dat het goed is.
Ik por Leah aan, om het snel te vertellen. En ze begint meteen panisch te ratelen dat ik nog een jurk moet, en taart gemaakt moet worden. Dan wordt ze ineens lijkbleek als ze begint over de huwelijksnacht. Ik heb er eigenlijk nog niet echt over na gedacht, maar wil ik eigenlijk wel met sebastian naar bed?Ben ik er neit te jong voor enzo,? ik bedoel, toen ik klein was ging ik altijd naar bed met mijn knuffel (whahahahhahahahahhahahaahhahhahahahah) , maar mijn moeder betrapte me, en sindsdien deed ik niks meer, niet eens mezelf masturberen . xd HAHAHHAHAHAHHAHHAA ALLEENLOL HIER XD Ik denk dat ik ewl gewoon kijk hoe ver het komt, zover zal het echt niet meteen gaan hoor, sinds die keer op het strand."Dus als jullie nog willen opbiechten... ik ga nu, dus overleg maar met elkaar, ik zie jullie over een uur. Wel wordt dit hele pand bewaakt door alle staf die we hebben hier." Iedereen kijkt hoe hij de kamer uitloopt. en dan barst de hel los. Wat gaan we doen?

Leah Reynolds.
Camp COC,
07(06?)-06- O.J.

'Je bent 16!' roep ik uit. 'Jij anders ook hoor!' schreeuw Lulu terug en ik schiet in de lach. De gedachte dat ze gaat trouwen met Sebastiaan is behoorlijk grappig, mag je eigenlijk wel trouwen op je 16e? Dirk's Children zijn druk met elkaar in overleg maar Sebastiaan en Dirk kijken geregeld op naar onze groep. Wij, COC's Rebels praten eigenlijk helemaal niet, Eva, Alsodef en Dennis zitten onder het roet en een paar hebben lichte brandwonden en schrammen. Gelukkig hebben ze wel alle bezittingen, geld en kleren weten te redden. Niet veel later komt er een jongen, die zich voorstelt als Pete naar voren. Hij beweert alles aangestoken te hebben, maar iedereen weet wel beter.
Dirk komt er met de schrik vanaf, Pete wordt weggestuurd van het kamp en Sebastiaan niet stoppen met handkusjes naar Lulu te sturen. Stiekem vind ik ze eigenlijk wel heel schattig. De leiding heeft besloten dat de Rebels nu de hut van Dirk's Children krijgt, en dat zij een nieuwe hut moeten bouwen. Best jammer, eigenlijk ik voelde met net een beetje thuis, we hadden zelfs een vlag, en mijn bed rook al een beetje naar mezelf. We slepen onze naar rook stinkende spullen naar de hut van de Children. Ik ruk boos de vlag boven de deuropening weg en plof op een bed. Lulu gaat langs de bedden en gaat op het bed liggen waar Sebastiaan in sliep. Tenminste, dat vermoed ik. Ik leg mijn koffer naast mijn bed en doe mijn shirt opnieuw aan, aangezien het nog steeds omgekeerd zat. De leiding heeft onze schermwedstrijd verplaatst naar morgen, dus niemand heeft zin om iets te doen, en ik ook niet. Snel pak ik mijn iPod en ga op 'mijn' bed liggen, dat eigenlijk niet van mij is. het duurt niet lang of Lulu, Sterre en Eva komen op de randen van 'mijn' bed liggen.
'Leeeeeeeah?' vraagt Lulu, 'ga je mee kijken hoe de Dirk's een nieuwe hut bouwen?' maakt Eva haar zin af. Ik knik en sta op, om te kijken hoe zij hun nieuwe hut opbouwen, waar de onze vroeger stond.

[Isis (Islington)]

Eva Prineas
COC-Isle
06-06-O.J. rond acht uur 's avonds.

Chagrijnig kijk ik tijdens ons "overleg" naar de Dirkies. Sebastiaan staat met LuLu te flirten (wat eigenlijk best schattig is voor zo'n macho), Dirk kan zijn ogen niet van Leah af houden en de rest kijkt schuldbewust naar hun schoenen. Na een kwartier stapt een klein jongetje naar voren. Het is dezelfde die ik bij de vertrouwensoefening als partner had. Met een zacht stemmetje vertelt hij dat hij Pete heet en de brand in zijn uppie heeft aangestoken. Het huilen staat hem nader dan het lachen. Ik krijg een beetje medelijden met hem. Maar een klein klein beetje. Met een hangend hoofdje druipt hij weer af, en even later komt de leiding weer binnen. Pete biecht nogmaals op, en de straffen worden bekend gemaakt. Wij krijgen nu de hut van de Dirkies. Met tegenzin sleep ik mijn stinkende rugzak met kleren en mijn slaapzak + matje mee naar de hut van de Dirkies. Ik moet toegeven dat het ruim is, en ze hebben zelfs bedden gekocht, dus eigenlijk zouden we het hier zelfs beter moeten hebben. Ik kies een bed op dezelfde plek als in onze eigen hut, en leg mijn spullen weer netjes neer. Het verbaasd me eigenlijk hoe lang ik hier al zit. Ik schuif de tas onder mijn bed, en loop de hut weer uit. Ik zie nog net hoe Leah ziedend de Dirk-vlag van de deurpost rukt. Misschien moet ik me eens verdiepen in naaien, en dan onze vlag opnieuw maken.... denk ik. Maar dan moet ik wel trainen om extra punten te verdienen, en eigenlijk gaat me dat wat te ver... Misschien als ik probeer om het netjes aan LuLu te vragen, dat ik dan een paar punten krijg om de materialen te kopen... Vol gedachten slenter ik door de tent, als ik bij LuLu kom. 'Zullen we met Sterre en Leah gaan kijken hoe de Dirkies een nieuwe hut bouwen?" vraagt ze enthousiast. Ik knik wat slapjes, en meteen sleurt ze me mee. Even later sjouwen we de tent uit. We zien nog hoe Alsodef weer nieuwe takken verzameld om een kantoortje te gaan bouwen, maar we besteden er niet veel aandacht aan en lopen door. Bij de bouwplaats gekomen zien we hoe Pete net door een leiding word meegenomen, en hoe de rest word afgebeuld. Alle Dirkies liggen op hun knieëen tussen de restanten van de hut kooltjes te rapen. 'Sneller, als jullie vannacht nog veilig willen slapen op een fatsoenlijke plek, moeten jullie al die rommel rap opruimen!' buldert een begeleider. De Dirkies knikken ongelukig en blijven de zwarte brokstukken in vuilniszakken gooien. Leah en LuLu fluiten zachtjes, en al snel kijken Dirk en Sebastiaan om. De zwaaien en knipogen naar elkaar, en niet veel later knijpt Dirk tussen het zootje uit. 'Sorry dat we jullie niet konden redden!' zegt hij het een bescheiden lach, die totaal niet bij hem past. 'Hé luiwammes, jullie materialen zijn gearriveerd!' schreeuwd de begeleider, en met tegenzin druipt Dirk weer af. 'Ze hebben maar de helft van de oorspronkelijke materialen!' protesteerd LuLu. Ik zie dat ze min of meer gelijk heeft de hoeveelheid materiaal is duidelijk minder dan eerst. Maar eigenlijk is dat wel een beetje hun eigen schuld. Maar ik kan er maar beter geen al te groot probleem van maken, dan krijg ik ruzie met LuLu + Leah + de Dirkies, en dat heb ik liever niet. Stilletjes sluip ik weg, en laat LuLu, Leah en sterre achter. Als eerste lig ik goed en wel in bed, en ik val vrij snel in slaap. Hopelijk krijg ik een redelijke nachtrust.

Vier uur 's ochtends.
'Wakker worden, brandoefening! Kom onmiddelijk jullie bedden uit, orden de troepen en verzamel in nette linie op jullie velden. Leider voorop!' word er geschreeuwd. Ik schiet overeind, en kijk om me heen. Diverse zaklampen knippen aan, en slaperige hoofden kijken verward naar de deur. (Want ja, we hebben een echte deur mensen! -.-) Er word op onze ramen geklopt, en begeleiders met omroepapparatuur en brandslangen gebaren ons buiten te komen. Met tegenzin klimmen we onze bedden uit, en sloffen we naar buiten. 'Gezien de toestanden van gisteravond hebben we besloten brandoefeningen in te lassen!' grijnst de opperbrandweerman. Onze rommelige rij zucht en gaapt wat, of kreunt geïrriteerd. De man lacht even, en zegt Jullie krijgen nu allemaal een regenpak van ons;' de man wacht even terwijl vier begeleiders elk plasticen frutseltjes uit een kartonnen doos overhandigen aan ons. 'en die moet je goed bewaren. Elke oefening trek je die aan, want we gaan echt blussen!' lacht hij, en maar een paar zijn zo slim om meteen het ding aan te wurmen. Voor iedereen het goed en wel door heeft draaien ze de brandslangen open, en ik ben één van de weinigen die níét nat word. Druipend en chagrijnig keren we terug naar onze hutten. Ik hang de regencape naast mijn bed en val weer in slap. Wat een nacht...

Eva Prineas
COC-Isle
07-06-O.J. 0614 uur

Op de vroege morgen van zeven juni word ik wakker van een koude tochtvlaag. In de verte klinkt het geluid van een hoorn. Ik kom meteen overeind, en wil mijn strakke spijkerbroek van de grond grissen, maar mis. Door de nieuwe hoogte raaki k uit mijn evenwicht, en met een smak dreun ik op de grond. Ik krabbel overeind en schiet de spijkerbroek aan. Ik neem een willekeurig shirt, en trek die over mijn hoofd terwijl ik naar buiten snel. Ik kijk rond, de eerste zonnestralen prikken in mijn ogen. Niets, niemand. Ik laat het zwaard dat ik bij de deuropening had meegegrist zakken. Vanmiddag is de duelleermiddag. Ik heb het schema al gezien
Ronde 1 New-Zealand Monsters VS Island Pineapples
Ronde 2 Warriors of the Queen VS COC's Rebels
Ronde 3 Dirk's Children VS Winner Ronde 1.
Ronde 4 Winner Ronde 2. VS Winner Ronde 3.

Er worden telkens drie "sets" gespeeld met terplekke uitgelote personen. Dus Ronde 1. is drie NZ-Monsters tegen drie Pineappletjes. Bij ons is de kans dus 3 op de 8, wat aanzienlijk groter is dan 3 op de 9 of zelfs 3 op de 10... Maar de kans dat LuLu of Leah tegen hun vriendje moeten is dus ook kleiner. Veel kleiner. Ik word afgeleid door een opvliegende vogel. Ik besluit om alvast te oefenen voor vanmiddag. Je weet maar nooit, en elke voorbereiding beter dan geen. Ik loop met het houten oefenzwaard langs de leiding. Verbaasd dat ik al op ben geven ze me toestemming voor een korte training. 'Om half acht bij het ontbijt!' waarschuwen ze me. Ik knik met een glimlach en sjouw er vandoor. Ik het bos zoek ik een geschikte boom, en ik begin te oefenen. Ondertussen denk ik na over taktieken, verbonden en hoe ik het de rest zo snel moet gaan leren. We beginnen meteen na het ontbijt. Misschien kunnen we een verbond sluiten met de Warriors of the Queen... Zij zijn ook maar met acht. "Linksboven". Misschien de fluistertechniek. Je houw van te voren fluisteren, net hard genoeg dat de "vijand" het hoort. Telkens weer netjes doen wat je fluisterd, en dan gaan ze klakkeloos op je aanwijzingen af. En dan plots 'Rechtsonder!' fluister ik, en mijn zwaard vliegt links tegen de boom aan. De taktiek werkt prima, maar slechts eenmalig. Die moet ik dus bewaren voor iemand die er echt baat bij heeft... Ook is er de taktiek afleiding. Plots geschokt naar een punt achter iemand kijken. Als de tegenstander je blik opvangt en ook kijkt, mep je hem op een mooie plek, zo snel je kan. Of de hulp inschakelen van teamgenoten. Iemand zomaar een vlucht vogels loslaten bijvoorbeeld. Jij verwacht het, maar de tegtenstander niet. Die zal geschrokken gaan kijken wat er gebeurt. Of iemand de slappe lach bezorgen. Of gewoon verschrikkelijk irriteren. Zat taktieken dus. Maar ook voor de andere teams dus. Ik moet mijn troepen, zoals ik ze inmiddels ben gaan beschouwen, goed waarschuwen voor alle gevaren en gemene trucs. Ik werp een vluchtig blik op mijn horloge. Vijf voor zeven. Tijd zat nog dus. Ik veeg met de rug van mijn hand over mijn voorhoofd. 'Hey. Alles oké hier?' vraagt een vrouwelijke begeleidster geïnteresseert. Wat moet die hier? Ik snuif. 'Alles oké.' 'Mooi zo. Hard getraint? Je weet dat dit je van pas komt bij de middeleeuwenweek hè?' zegt ze. Hier kan ik gebruik van maken. Ik haal mijn schouders op. 'Hebben jullie al een naam voor jullie "legerorde"?' gaat ze door. Ik sla het interessante detail meteen op. Dan schud ik mijn hoofd. 'We zijn al druk bezig met het aanschaffen van speciale wapens.' glimlacht ze. 'Speciale wapens?' vraag ik. De vrouw lacht breeduit, en zegt 'Die wapens waarmee je elkaar kunt bevechten zonder gewond te raken! Bijvoorbeeld een boog met pijlen waarvan de punt bedekt is met een bol schuim.' Ik knik even. Larpwapens. We moeten vechten. 'Ook hebben we al harnassen aangeschaft!' zegt ze, met steeds meer enthousiasme. 'Maar eigenlijk mocht ik dit allemaal nog niet vertellen, dus mondje dicht hè? Ook over de kastelen op het andere eiland!', en giechelend slaat ze haar hand voor haar mond. Stomdronken... Maar ze spreekt wel de waarheid. Uiterst nuttige informatie dus... Ik knik haar glimlachend toe, en maak me uit de voeten. Het laatste halve uur kan ik maar beter nuttig gebruiken. Misschien is iemand al wakker om met mij te sparren…

Leah Reynolds.
Camp COC,
07-06- O.J.

Ik word wakker door Dani, Riald en Lulu die mij wakker schudden om te gaan ontbijten. Sommige bedden zijn al leeg maar Sterre en Dennis slapen nog. Aan de ontbijttafel zitten Alsodef en Eva al te eten en we gaan er met z'n 4en bijzitten. Voor zover ik kan zien is er nog geen een groep die er als vroeg uit is, er zitten enkele paartjes maar wij zijn veruit met ze meest. Daardoor is ook het meest van het ontbijt, dat vandaag bestond uit eieren met spek, geroosterd brood met honing, cornflakes in melk, sinaasappelsap en koffie. Iedereen laat het zich goed smaken en denk niet aan het feit dat er nog meer groepen zijn die willen eten. Lulu zit een beetje met haar cornflakes te spelen terwijl Riald grote hoeveelheden eieren en spek naar binnen werkt. Na een tijdje sluiten Sterre en Dennis zich ook aan bij de ontbijt groep en ga ik naar het douchegebouw. Daar neem ik en douche en ga nog eens naar het draaiknopje dat ik ooit gevonden heb. Ik heb besloten dat ik hem weer ga terug draaien, of zal ik eerst nog de stand 'warmte van de zon' uitproberen? nee, ik draai de knop weer om, maar nadat ik zelf gedoucht heb. Daarna slenter ik naar ons hutje, totdat ik ineens besef dat dát ons hutje niet meer is en loop in de richting van ons 'nieuwe' hutje. Eenmaal daar schrik ik en zie dat Dirk op de veranda zit. Zijn benen bengelen over de rand en hij heeft een zwarte koffer bij zich. Omdat er niemand in de buurt is en ik eigenlijk niet echt een goede rede heb om hem weg te sturen ga ik naast hem zitten.
'Wat kom je doen?' vraag ik, semi-geïnteresseerd en quasi-nonchalant. Gelukkig heb ik gewoon een broek en een shirt aan, in plaats van alleen een handdoek denk ik opgelucht. 'Je bent dit vergeten.' zegt hij en houd de koffer omhoog, ineens herken ik het. het is mijn trompet. Ik was hem helemaal vergeten, en het ding boeide mij toch al niet zoveel.'Bedankt.' zeg ik met een frons en pak de koffer aan. 'Kan je erop spelen?' vraagt hij, duidelijk niet van plan om weg te gaan. Ik bekijk zijn gezicht eens goed, donkerblond kortgeknipt haar dat terugveert als je het aan de kant duwt en glanst van zichzelf... Het word me ineens gruwelijk duidelijk dat ik hem zit aan te staren en haar snel de trompet uit zijn koffer. Ik zet het ding aan mijn lippen en blaas heel hard, vroeger kon ik wel een beetje spelen... Maar nu. Het enige wat eruit komt is een vreselijke kreet dat lijkt op een groepsverkrachting door koeien. 'Misschien nog wat oefenen..' zegt hij en loopt weg richting zijn(ons oude) hutje. ''Nog wat oefenen..' zeg ik hem zeurderig na en ga het hutje in. Nu op de quest naar een schoon t-shirt.

Dennis Seltink
06-07-20weet ik veel 0912

Ik word wakker na een heerlijke nacht vol fantastische dromen. Wauw, het enige wat ik heb gemist sinds dit kamp een bed. ik was vergeten hoe fijn een bed was!
Voor het eerst in dagen helemaal uitgerust loop ik uit de hut van de Dirkies. En dan blijf ik staan, als door de bliksem getroffen. een vreselijke gedachte besluipt me stel dat het Dirks bed was. Bij die gedachte voel ik me heel erg vies en ik ren gewoon naar de douches. Ik sta een kwartier lang zingend en jodelend onder de douche terwijl de anderen vast zoiets hebben van ik wist niet dat er een Schot in dit kamp zat! Alleen die rokken die ze kilten noemen( waarschijnlijk omdat ze gewoon niet toe willen geven dat ze vrouwelijk zijn) hoef ik niet aan hoor, het jodelen is voldoende. Na me heerlijk te hebben opgefrist doe ik schone kleren aan en loop terug naar de hut van de Dirkies. Ik zie de anderen al eten en ik voeg me bij hun. Vandaag zijn er worstjes en muesli en ik laat het me heerlijk smaken. Je las het altijd in boeken maar het kan dus ook echt, worstjes voor ontbijt. Niet dat ik ooit boeken las, alleen mijn moeder vertelde dat iedere keer. Het enige boek wat ik ooit heb gelezen is Hoe Versier Je Een Meid en dat werkte zo goed dat ik er maar mee gekapt ben. Wat een drama was dat zeg! Leah loopt weg en na een tijdje komt ze terug met een Trompet. Tenminste ik denk dat het een trompet is want ik heb evenveel verstand van instrumenten als van meisjes versieren.
Gelukkig was het me op dit kamp wel gelukt iemand te krijgen. En dan bedenk ik me dat ik ook nog een instrument moet bespelen. Ik zit te denken dat ik maar een triangel neem maar dan besluiten Alsodef, Leah en Riald om een stukje te gaan hardlopen en ik vind dat ook wel best en voeg me bij hun. Na een kleine 15 minuten slaan we een pad in dat we nog nooit eerder hebben gezien. Het wordt al nauwer en Riald roept al om terug te gaan als ik ineens iets hoor. Ik maan de anderen tot stilte en loop stilletjes in de richting van het geluid.
Ik blijf staan achter een paar struiken en zie een grote jongen met een paarse hanenkam en ringen door zijn neus. Even verderop staat Dirk. In plaats van zelfingenomen staat zijn gezicht angstig en hij lijkt niet heel erg op zijn gemak. De grote jongen, die ik in gedachten nu hanenkam noem, loopt met grote passen naar hem toe en geeft hem een dreun. Hij buldert ‘Waar zijn die punten? Nou? Of desnoods de spullen? Ik geef je niet voor niets drugs, vuile klootzak.’ Ik kijk opeens naar Leah die plotseling begint te bibberen. Ik kijk Alsodef en Riald aan en besef dat dit het moment is. Ik spring uit de struiken en sprint op hanenkammetje af. Ik verkoop hem een dreun terwijl Alsodef en Riald bovenop hem springen. Hanenkam is even verrast maar gooit Riald van zich af terwijl hij Alsodef een dreun probeert te geven. Die heeft er echter op gerekend en berekent waar hij moet lopen. Hij loopt om hem heen en geeft hem een trap tegen zijn knieën. Even denk ik dat het niets uit haalt maar dan beweegt hij zijn been niet meer. Hij beukt Alsodef echter tegen de grond en stormt op Dirk af, die hem ternauwernood ontwijkt. Hij stormt echter op de struiken af en ik kijk naar Dirks gezicht. Het wordt lijkbleek als hij beseft wie daarachter staat…

Dennis Seltink
07-07-20weetikveel 1046

‘Leah rennen!!!!’ hoor ik in mijn oor schreeuwen. Nooit geweten dat Dirk zoveel angst en gevoel in zijn stem weet te leggen, meestal versta ik gewoon wat gegrom en geknor. Leah kijkt bang en rent meteen het pad af, terug naar het kamp. Alsodef, Riald, Dirk en ik rennen zo snel mogelijk achter haar aan. Nooit geweten hoe snel je kan rennen met angst. Dirk, toch de minst sportieve, heeft vleugels gekregen en hij vliegt achter hanenkammetje aan. Wij volgen hem op de voet maar al snel moeten Alsodef en Riald afhaken. Dirk en ik zijn nu heel dichtbij, we kunnen hem bijna ruiken. Hij heeft Leah bijna te pakken gekregen als ik struikel en voor de voeten van hanenkam val. Hij valt over me heen, valt op zijn hoofd, en ik hoop dat hij blijft liggen. Leah en Dirk zijn inmiddels al zowat bij het kamp. Hanenkam haalt hen nooit meer in! Dan hoor ik hem opstaan en krijg ik een slag in mijn nek. Mijn twee armen zijn voor even verlamt en ik weet even niet wat te doen. Dan krijg ik een stomp in mijn maag en schiet er een grote vuist tegen mijn slaap…

Eva Prineas
COC-isle
07-06-O.J. 0730

Ik ga aan onze picknickbank zitten naast Alsodef. Even later komen Dani, Riald, LuLu en Leah er ook aan. Nog wat later komen ook Sterre en Dennis. Terwijl Leah gaat douchen deel ik de rest mee dat ze om kwart over acht op het veldje voor onze hut moeten verzamelen om te trainen voor de wedstrijd vanmiddag. Iedereen knikt en gaat nog even zijn/haar gang. Alsodef en ik halen ondertussen zwaarden uit onze nieuwe opslagruimte die Alsodef gisteren had gebouwd. Ik trek ondertussen mijn dikke vest aan en een joggingbroek met extra voering, zodat slaan niet pijn zal doen. Om dertien minuten over acht ga ik op het veldje staan en wacht ik op de rest. Even later komt iedereen er aan. 'Oké, de beginselen van het sparren.' begint Alsodef, terwijl ik de zwaarden uitdeel. Sommigen bekijken de "wapens" wantrouwend, anderen lijken er nogal veel kritiek op te hebben en Sterre kijkt er vol afschuw naar, waarschijnlijk omdat ze niet bepaald van geweld houd. Alsodef praat in de tussentijd gewoon door. 'Let altijd op je houding en verdediging. Dat is erg belangrijk. De benen zijn het allermakkelijkste te raken. Daar moet je dus mikken, en bij jezelf beschermen.' Sommigen knikken. Nu begint Alsodef een heel verhaal over pareren, houdingen en aanvalsvormen. 'Aangezien we niet zeker weten of het 1 op 1 duels zijn of formaties van 3 tegen 3 tegelijk, moeten we beide oefenen. Eerst beginnen jullie in tweetallen...' Iedereen begint door elkaar te lopen en te schreeuwen om duo's te vormen. Alsodef praat echter onverstoorbaar door '...die WIJ uitkiezen. Wij komen bij iedereen kijken en tips geven, en probeer alsjeblieft ook om er naar te luisteren, anders word je hoogstwaarschijnlijk tot moes geslagen. Letterlijk. De paren zijn als volgt LuLu met Sterre. Leah met Dani. Riald met Dennis.' De paren gaan allemaal op een ander stukje veld bij elkaar staan. Er is alleen wat binnensmonds gemekker, maar iedereen doet gelukkig wat er gevraagd word. Alsodef laat de beginhouding zien, en gebaard dan de rst om hem na te doen. Braaf gaat iedereen hetzelfde staan. 'En... VECHT!' schreeuwt Alsodef. Even staat iedereen verbijsterd stil, maar dan klinken de eerste klappen van hout op hout, of hout op huid. De eerste schreeuw komt van LuLu. Alsodef rent er meteen heen om haar en Sterre aan te moedigen en te helpen. Ik loop ondertussen naar Riald en Dennis. Eens kijken hoe het hen vergaat.

Sterre

Zodra ik de eerste klap geef laat LuLu haar zwaard vallen en gilt.
"Sorry" mompel ik als ik haar hand zie.
Alsodef komt er bij staan en geeft instructies, LuLu slaat harder terug en raakt mijn arm. Ik laat mijn zwaard zakken en kijk haar verontwaardigd aan.
"Dat deed je expres!" zeg ik.
Ze knikt en grijnst.
"Kreeg je terug!"
"Ik deed het niet eens expres!"
Ze steekt haar tong uit en slaat nog een keer met het zwaard. Uiteindelijk ziet het er uit als of we een regen dans doen en zegt Alsodef maar dat we hopeloos zijn. Ja dat zal dan best wel denk ik... Ik ben zo vaak hopeloos. LuLu en ik proberen nog een keer met de zwaarden om te gaan maar dat schiet ook niet op. LuLu loopt vrolijk naar de anderen toe om met de anderen te oefenen. Zelf ga ik op een boomstam zitten en kijk naar de anderen die aan het oefenen zijn.

Lulu
Ik en Sterre zijn echt poep als het om zwaardvechten gaat. Mijn hele armen en benen zijn bond en blauw, maar het was wel heel leuk. terwijl sterre opgeefd zoek ik een nieuwe tegenstander, en uiteindelijk gaan we tikkertje doen met de zwaarden. het is heel leuk, en ik denk dat we misschien wel een kans hebben om te winnen. Eva en alsodef zien er ook uit alsof ze het leuk hadden samen, en net als ik en leah samen weglopen zie ik Alsodef een kus op Eva's mond drukken. Giechelend lopen ik en leah plannetjes makend weg.
Ik ga nu naar Sebastian voor eeen date ^^

Eva Prineas
COC-isle
07-06-O.J. 0830

Bij Riald en Dennis ziet het er goed uit. Maar volgens mij zijn ze iets te lief voor elkaar. Ik wissel met Dennis, en val Riald aan. Hij blokt prima, maar valt voor geen meter aan. 'Kom op, meppen!' zeg ik, en hij valt uit naar mijn been. Ik blok, en merk dat er totaal geen kracht achter de slag zat. 'Kracht, watje! Kracht!' roep ik, en ik sla. Nu begint hij iets harder te slaan. 'Goed zo! Meer! Meer!' spoor ik hem aan. Beetje bij beetje komt hij op goede sterkte. Ik gebied hem om te wisselen met Dennis. Dennis ziet de bui al hangen, en gooit al zijn kracht in de strijd. 'Kalm, bewaar energie voor later in het gevecht!' waarschuw ik hem. Hij blijft in een continu wisselend tempo slaan, maar tempert wel. 'Prima.' zeg ik, en Riald neemt mijn plek weer in. Ik ga door naar Leah en Dani, bij de jongens zit het wel goed zo. Leah heeft zich volledig geconcentreerd op Dani's zwaard, en heeft nergens anders meer aandacht voor. 'BOE!' schreeuw ik, en gillend laat Leah haar zwaard vallen. 'Waar was dat nou weer voor nodig? Het ging prima hoor!' bitst ze, terwijl ze haar zwaard opraapt van de stoffige zandgrond. 'Verdeel je aandacht iets meer. Ik weet zeker dat het dan beter gaat.' zeg ik alleen. Met een boos gezicht loopt ze naar LuLu, die blijkbaar vind dat ze al klaar is. Dani gaat tegenover mij staan, en vecht nog even. Ze doet het supergoed, en ik weet zeker dat ze van de Dirkies gaat winnen in een gevecht. Als Dani en ik klaar zijn met trainen (allebei twee keer geraakt) is de rest (op Alsodef na) tikkertje aan het doen met de zwaarden. Ik trek mijn wenkbrauw op en kijkt het een tijdje aan. Dani is vrolijk het spel binnen gerend, en probeert nu wanhopig niet de tikker te zijn. 'Hoe ging het?' vraagt de stem van Alsodef. Ik draai me om en glimlach. 'Prima, al hoop ik voor sommigen dat ze niet hoeven te vechten.' Hij knikt even en lacht. Hij legt zijn hand op mijn schouder, en er gaat een tinteling door me heen. 'Voor zover ik heb gezien deed je het super!' zegt hij, en hij drukt een kus op mijn mond. Verbijsterd sta ik stil. Dat had ik niet echt aan zien komen. Ik vind het niet onprettig, maar... Het is moeilijk uit te leggen wat er door me heen gaat. 'Is er iets?' vraagt hij, terwijl hij zijn arm om me heen slaat. 'Nee. Nee, er is niks!' zeg ik, en ik glimlach. Ik druk een kus op zijn wang, grijp mijn zwaard en ren naar de douches. Misschien, heel misschien, is dit kamp zo slecht nog niet...

Eva Prineas
COC-isle
07-06-O.J. 1157

'Luuuuunch! Everyone, please come here to lunch!' roept een begeleider. In mijn gevechtskleding en met mijn zwaard aan mijn riem ren ik naar de picknickbanken. 'Haha, calm down young lady, the match will start at 1400 o'clock, not a second earlier!' Ik haal onverschillig mijn schouders op, en plof op mijn vaste plek aan tafel. Op tafel staat deze keer veel sla; plakken beenham; slasauzen; aardbeien en nog veel meer dingen die met sla te maken hebben. Gelukkig staat er ook een mand met vers knöpibrood, dat nog lekker warm is. De rest van de Rebels komt er ook net aan, en ik twijfel geen seconde Ik val aan op de mand knöpibrood, en doe er een dikke laag knoflooksaus op. Voor ik begin met eten zeg ik tegen de rest 'Neem allemaal knoflooksaus. Dan ruiken we elkaar niet meer door onze eigen geur, maar de Dirkies ruiken ons wel! Gewoon een extra puntje taktiek!' Dani knikt enthousiast en knijpt een halve fles leeg boven haar sla. Met een brede grijns propt ze haar mond vol. Ik schud lachend mijn hoofd en begin aan mijn brood. Na de lunch besluiten we met de Rebels nog wat taktieken te bespreken.

Het moment van de waarheid. Hebben we wat geleerd, kunnen we überhaupt een beetje vechten? Ik doe nog wat oefeningetjes met mijn armen om de spieren wat op te warmen. De NZ-Monsters en de Island Pineapples worden naar voren geroepen. Aandachtig kijk ik toe hoe iedereen zijn naam op een briefje in zijn teamkleur moet schrijven, en in een glazen kom moet doen. Onwillekeurig denk ik aan The Hungergames. Ik slik even, maar blijf kijken. Een begeleider haalt zwijgend drie oranje briefjes uit de pot, en drie gele. Hij laat ze één voor één zien aan de teams. Een klein meisje met blonde vlechtjes en een geel shirt aan begint te huilen. Een langer meisje met bruin haren en zo'n zelfde geel shirt slaat troostend een arm om het meisje heen, en kijkt tegelijk naar een briefje. Uiteindelijk staan zes kinderen net iets vóór de anderen. De begeleider neemt ze mee naar een grote hut. Ik kijk twijfelend naar Alsodef. We hadden eigenlijk gehoopt dat we buiten moesten vechten, met de rest er bij... Nu kunnen we niet zien wat de bedoeling is, en moeten we ook andere afleidingsmanoeuvres verzinnen, aangezien de rest er niet bij kan komen. 'Misschien kloppen op de deur of op de muur slaan?' stel ik voor. Alsodef knikt afwezig. 'Wijs maar iemand aan.' zegt hij, terwijl hij bedenkelijk over zijn kin wrijft...
Sterre
De vecht technieken kreeg ik niet meer op tijd onder controle dus ik hoop dat ik maar niet uit gekozen word als ik zie dat we man tegen man moeten vechten. Eva en Alsodef zijn al weer druk bezig met tactieken verzinnen terwijl de rest in het gras zit en zich dood verveeld. Tja... het duurt nog al lang met wachten... dus de mensjes die gekozen zijn zijn of beide goed of gewoon beide heel slecht.

Leah Reynolds.
Camp COC
07-06-O.J.

Eva en Alsodef zitten verderop in het gras hevig te discussiëren over hoe we het beste aan kunnen vallen, kunnen ze nou echt meer dan alleen brood eten of doen ze maar alsof? Naja, zij weten waarschijnlijk iets meer dan ik over zwaardvechten dan ik. Mijn gedachtes gaan verder over wat er daar binnen kan zijn. Als ze buiten moesten vechten zouden we het nog kunnen zien, maar nu... Nu is het alleen maar raden over wat daar staat te wachten. Staat het vol met spullen, waar je je achter kan verstoppen? Of is het helemaal leeg en kan je iedereen zien? Een man van de leiding komt naar ons toegelopen met een stapel rode T-shirts.
'Deze zijn voor jullie, die móéten jullie aan. Okay?' Dani pakt de shirts en knikt voordat ze iedereen een shirt overhandigt. Ik trek het mijne gewoon over mijn gewone shirt aan en probeer te bedenken waarom rood totaal niet bij mijn haar kleurt. Ik merk niet dat wij aan de beurt zijn totdat Lulu mij op mijn schouder tikt en vervolgens meetrekt naar de open plek. De kinderen komen net uit de grote hut en sommige zijn bont en blauw, een enkele huilt zelfs een beetje. 'De Isleand Pineapples winnen deze ronde!' schreeuwt een man en de gele groep begint te juichen. 'Nu komen COC'c Rebels tegenover Warriors of the Queen. Naar voren komen!' de man doet een stap naar achter en iedereen schrijft zijn of haar naar op een briefje met de kleur van het team. De onze zijn rood, die van The Warriors zijn groen. 'Hier komen de kandidaten van Warriors of the Queen.' De leider graait in de bak en haalt met een grijns een groen briefje eruit. 'Bill!' schreeuwt hij en gaat verder. 'Jasmin!' en nog eens. 'Maggy! Jullie drie gaan strijden. Nu de Rebels!' Het klamme zweet breekt mij uit en ik probeer mijn adem onder controle te houden. Het moment van de waarheid.

Eva Prineas
COC-isle
07-06-O.J. 0237

'Kunnen we niet beter gewoon in een rechte lijn?' zegt Alsodef. 'Nee!' ga ik tegen hem in, 'We moeten juist meer een V, want de bekendste aanvalsvorm is de falconformatie. Met een punt naar voren. Die past dan precies in onze opstelling.' Alsodef denkt even na. 'Maar dat is ook weer niet handig... We moeten echt iets anders verzinnen!' Ik knik. 'Misschien eerst in een rechte lijn, richting de Warriors, en dan zomaar uit elkaar gaan en ze omsingelen. Dan nemen we ze man tot man in een cirkel.' Alsodef knikt. 'Hé, vechtmachientjes, trekken jullie je shirt ook even aan?' grijnst Dani, terwijl ze ons een foeilelijk rood shirt in de handen drukt. Ik trek het ding snel over mijn hoofd en sta op. Wij zijn aan de beurt. 'De Island Pineapples hebben gewonnen. Nu gaan de Queen's warriors tegen COC's Rebels.' zegt de man die met een bosje gebutste kinderen naar buiten is gekomen. We schrijven onze namen op rode briefjes en stoppen ze in een vissenkom. De man haalt zonder twijfelen drie groene briefjes uit de kom. Ik ben veel te gespannen om te luisteren wie er gekozen zijn. Ik concentreer me volledig op de hand die weer de kom in gaat. De hand grabbelt en tovert een rood briefje tevoorschijn. Ik luister, terwijl al mijn spierren zich samentrekken. 'Dani.' klink het met een lage slomo-stem in mijn hoofd. Iedereen kijkt haar aan, en ze grijnst even. De hand verdwijnt weer in de kom. Ik kan de spanning bijna niet meer aan. 'Alsodef.' De Warriors kijken angstig naar Alsodef die schreeuwt van blijdschap. Ik zie dat het andere team bestaat uit een blonde tweeling en een lange en sterke jongen. De meisjes zijn iel en bang, maar de jongen ziet er boos en vastberaden uit. Mijn laatste kans om in ons tot nu toe sterke team te komen. De hand graait in de kom. Het heeft een hypnotiserend effect, en ik kijk toe hoe de hand langzaam een rood briefje pakt. De hand komt weer uit de kom, en opent, geholpen door een tweede hand, het briefje. De man laat een dramatische stilte vallen. Ik tril inmiddels van de spanning, en ik staar hem onafgebroken aan. Dit is het moment.

Dennis Seltink
07-06-20weetikveel 1451

Met mijn fantastisch opvallende rode shirtje aan zit ik te wachten op de naam van de derde persoon die moeten zwaardvechten. Dani en Alsodef zijn al voor diegene getrokken en zitten alweer tactieken te bespreken. Alsodef weet van geen ophouden, zijn alle vechtgames die hij gespeeld heeft toch nog nuttig voor ons. Zowel Eva als Leah vallen bijna flauw van de spanning en ik richt me weer op het briefje. De mond van de man beweegt en tot mijn goedkeuring hoor dat het Eva is geworden. Ze loopt naar voren en even gaat er door mijn hoofd Dit is het sterkste team die we konden hebben, dit hebben we zo goed als zeker gewonnen want die meisjes van The Warriors lijken me niet heel goed. Ik glimlach naar de ‘Tributen’ en ze lopen rustig naar binnen. Wij hebben het nakijken.

Lulu
terwijl iedereen staat te kijken, komt Sebastian naar me toe, met een lijst. Ik kijk verbaasd naar de lijst. Er staan honderden namen op. "Dit is de lijst met uitgenodigden. JIj mag jouwe er nog bij zetten. Ik heb ook al een datum geprikt. En morgen moet je je melden bij de leiding om de jurk te laten maken." Ik pak met open mond en trillende handen de lijst aan en fluister zachtjes dank je. Ik geef hem nog een snelle kus, en dan loopt hij weg. Leah komt meteen naar de me toegerend en ik vertel snel wat er is gebeurt. Dan kijken we naar de namenlijst. Dit is iedereen uit het kamp, en zijn familie en vrienden. Ik zet mijn familie en vrienden erbij, met een pen die uit mijn haar komt. En dan wacht ik tot de wedstrijd om is. Alsodef en Eva komen uiteindelijk hand in hand naar buiten, en Dani staat er een beetje bij. Ze kijken allemaal erg sip. Maar dan gillen ze in koor dat we gewonnen hebben en doen een vreugdedansje. Eva en Alsodef kijken elkaar aan en zoenen elkaar even, na afloop wordt Eva maar ook Alsodef zo rood als een aardbei, en ik loop maar naar Eva toe om het ongemakkelijke moment te doorbreken. Ik nodig Eva en Alsodef uit als getuigen, en Leah is mijn eerste bruidsmeisje Sterre de tweede, Dani brengt de ringen, en Dennis mag kijken. De rest van de dag breng ik niet meer bij de rebels door, maar bij Sebastian waarin hij me verteld wat hij van plan is op de trouwdag. "Eigenlijk was het een gala, maar omdat wij gingen trouwen is dat het nieuwe thema. Na afloop is er heel veel muziek, en een feestje. Het thema is sprookjesavond ( pwahahahhahahah looool) ." Verder praten wenog wat verder terwijl ik met mijn hoofd op zijn borst lig. Xd

Leah Reynolds.
Camp COC
07-06-O.J.

Gelukkig winnen we van de Warriors denk ik, terwijl Alsodef en Eva samen met Dani naar buiten komen. Ik draai me om om iets tegen Lulu te zeggen maar zij ligt ergens op Sebastiaan. Dan kijk ik naar Riald die op zijn knie zit voor Dennis. Eerst denk ik dat hij zijn veter aan het strikken is, maar dan springt Riald op en knuffelen ze heel dik ( kan je dik knufflen? vast wel ) net zoals Lulu en Sebastiaan altijd doen... Dan denk ik ineens door, Riald heeft net Dennis ten huwelijk gevraagd! 'Riald en Dennis gaan trouwen!' schreeuw ik tegen Dani en Eva die stonden te praten. Eva kijkt mij raar aan en daarna naar Riald en Dennis die staan te zoenen.
'Dat kan helemaal niet... Homo'en is verboden in Nieuw Zeeland.' zegt Eva. Dani voegt zich er meteen tussen. 'Homo'en is geen woord, het is ook geen werkwoord. En het mag echt wel, dit is een eiland.' Eva is het daar ook meteen niet mee eens. 'Maar het eiland is wel Nieuw Zeeland.' 'Maar alsnog mag het gewoon.' 'Echt niet.. Dat...' Ik loop weg van de discussie en ga weer bij de kring van groepen staan. 'En van Dirk's Children komen in de ring Miles, Fern en Dirk zelf.' Ik kijk naar Dirk die zijn spierballen laat zien terwijl zijn team joelt. Wát een uitslover. 'Zij moeten tegen de winnaar van de tweede ronde...' tweede ronde? Dat waren... zijn... Wij. 'De Coc's Rebels.' Ik slik en doe snel een gebed naar de god van het kiezen. 'Opnieuw Eva, Sterre en...' De man lijkt een uur te doen over het openen van het papiertje. Maar diep van binnen weet ik dat het geluk mij vandaag niet bijstaat... 'Leah!' Ik val bijna flauw, dit gaan we 1, nooit winnen en 2, ik moet tegen Dirk en 3, zwaardvechtend nogwel. Met 3 meiden tegen 3 jongens, en niet de minste ook. 'Over 5 minuten gaan we vechten!' schreuwt de man en Alsodef komt snel naar me toe en begint alles te roepen wat ik vooral niet moet doen als ik het zwaard in mijn handen heb, maar ik hoor het niet helemaal en luister half. Dit wordt leuk.

Eva Prineas
COC-isle
07-06-O.J. 1501

'Nee. Nee nee nee. Ja.' Meer kan Leah niet zeggen. 'Hallo?' ik zwaai met mijn hand voor haar gezicht. Ze staart me echter aan alsof ze een lijk heeft gezien. Ik trek aan haar haren, en langzaam keert de zombie terug op aarde. 'We hebben nog..' ik kijk op mijn horloge. 'Drie minuten. Opschieten dus!' ik trek haar shirt recht en druk een zwaard in haar handen. Terwijl ik me omdraai naar Dani om verder de taktiek te bespreken, barst Leah los in een "Riald en Dennis gaan trouwen!' 'Dat was een slimme zet van Leah. Afleiding verzorgen.' zegt Dani, en ze doet alsof ze met mij in discussie gaat over of dat wel mag. Zodra niemand meer op ons let verandert het onderwerp weer naar de taktiek. 'Oké. De Dirkies hebben Dirk zelf, en twee sterke jongens als medespelers. Aangezien ze onze taktiek nog niet hebben gehoord of gezien kunnen we gewoon het zelfde doen. We vormen weer een rechte lijn, omsluiten ze, en gaan man-op-man. Zie je die jongen met dat donkere haar? Een doetje, durft geen vlieg kwaad te doen, maar hij kan hard slaan. Hij is een beetje bang voor Dirks' autoriteit. We zetten Leah op hem. Doe jij Dirk?' Dani kijkt even, en schudt dan haar hoofd. 'Ik denk dat ik er liever op vertrouw dat jíj hem aan kan. Ik neem die andere wel, die kijkt wat minder chaggi!' grapt ze, maar ze kijkt een beetje nerveus. 'Oké. Geregeld.' Dani zegt snel tegen Leah wat ze moet doen - Alsodef ruw onderbrekend - en komt dan naast me staan. 'Children, Rebels, come here please.' zegt de gevechtsleider. Met ons zessen stappen we naar voren. 'Tijd voor een potje rammen!' grijnzen we. 'Let the match begin!'

LuLu
Onze groep vechters komen bloedend en teleurgesteld naar buiten. De Dirkies komen juichend naar buiten. Het is wel duidelijk wie er heeft gewonnen. Vanavond is de bruiloft, en iedereen is zich aan het klaarmaken.
Ik word onder handen genomen door Leah, die is ingepakt als een mummie met verband om al het bloeden te stelpen. Zij is ook nog eens mijn eerste getuige en Dirk is de eerste getuige.
Al die andere mensen weet ik niet precies. We hadden eerst als thema een sprookjesavond ofzo, maar nu is het gewoon themaloos. Terwijl Leah mijn gezicht onderpoedert, verstrijken de uren,en is het al snel w\tijd om te gaan. Een half uur voor aanvang rent Leah weg om haar eigen jurk aan te doen. Ik kijk in de spiegel en zie iemand die ik haast niet herken. Maar als ik mijn arm beweeg zie ik dat ik het wel degelijk ben. ( lol dat rijmt)

Ik sta boven aan de trap en als ik de bruidsmuziek hoor begin ik te lopen, ik word begeleid door Dennis.
Ik straal. De ceremonie wordt gehouden op een groot open vbeld, dat helemaal verlicht is door kaarsjes.
Overal zitten mensen en iedereen kuijkt me bewonderend aan. Eva en Alsodef zitten naast elkaar en houden elkaars hand vast. Ik lach. Iedereen ziet eruit als een ster. Maar Sebastiaan springt eruit alsof hij de zon is, en wij zonder hem niet kunnen leven. Ik loop naar hem toe, iets te snel, en uit de maat. En dan pakt hij mijn hand en kijken we naar de dominee, die wordt gespeelt door de campleider. "Wij zijn hier tezamen gekomen voor de verbintenis van Lulu en Sebastiaan." blablablalba" "U mag nu de bruid kussen."
Wacht? wat? maar voor ik het weet kust hij me al,. en ik geneer me voor mijn reactie. Als sommige mensen beginnen te lachen. Draai ik me naar hun om. Scheur het onderste stuk van mijn bruidsjurk af, en zo verandert het in een feestjurk. Het feest is bij het veld met het gigantische kampvuur. En in de verte hoor ik al de muziek.

Leah Reynolds.
Camp COC
07-06-O.J.

'...Maar hij kan hard slaan...' galmt door mijn hoofd, hard? Eva serieus? Dit kind slaat mijn hoofd er nog af. De jongen die ik hoorde aan te vallen, Fern, kijkt boos terwijl hij met mokerslagen mijn zwaard op-het-nippertje net niet uit mijn handen slaat. Ik kijk naar rechts en zie Dani en Miles over de grond rollen, met beide geen zwaard, goede aanpak denk ik en kijk naar rechts. Dirk en Eva vechten met hun zwaarden en rare sprongen, ze zien eruit alsof ze weten wat ze doen. Ik echter niet. Gelukkig weet ik mijn zwaard nog net vast te houden terwijl Fern blijft slaan. Ineens denk ik aan een truc die Alsodef en Eva mij hebben geleerd, ze zeiden 'alleen gebruiken in nood', en dit vind ik behoorlijke nood. Door Fern laat ik me tegen mijn linkerbovenarm slaan, ik gil heel hard 'AAAUW!' ineens laat ik mijn zwaard vallen. Dit was niet het plan. Shit, shit. Fern slaat met zijn zwaard tegen mijn oog. Het begint te tranen en ik zie geen bal, met mijn andere oog zie ik Dani op de grond liggen snikken en Miles die mijn kant op komt. Eva heeft haar handen vol aan Dirk dus ik pak snel mijn zwaard op en probeer me te verdedigen tegen 2 woeste knullen.
Ze slaan me helemaal bont en blauw, en ik dacht nog wel dat we konden winnen. Eva heeft dirk een beetje verslagen maar moet nu alleen tegen die andere jongens, en dat gaat wel redelijk totdat Dirk er weer bijkomt en ze Eva verslaan.
Dirk steekt zijn zwaard in de lucht en begint te juichen met zijn 2 gabbers. We hebben verloren, denk ik zwakjes. Dat ging niet zo heel goed...
We lopen naar buiten en ik probeer niet te huilen van de pijn, zo moet ik ook Lulu nog opmaken want het is haar bruiloft. Iemand van de leiding verbind mij met verband en heel veel pleisters, ook Eva en Dani (die een gekneusde pols + lichte hersenschudding heeft) worden onder hand genomen. Daarna ga ik Lulu opmaken, Eva gaat met Alsodef mee naar onze hut (toppertje) en Dani gaat eten halen bij de eetzalen.

Nadat ik Lulu heb ingesmeerd met kilo's foundation, 3 lippenstiften en meerdere mascara's vind ik het wel goed en ga snel mijn eigen jurk en make-up in orde maken. Met nog minder dan een half uur zie ik er uit als een in elkaar geslagen wrak met een blauw oog en ik hink. Fijn. De plechtigheid verloopt en ik let er niet zo op totdat Lulu haar jurk in 2'en scheurt en zo het feest laat beginnen. Dennis en Riald beginnen met wild dansen en Eva en Alsodef gaan een beetje stijldansen, alle Dirkies gaan aan de kant zitten en voor de rest staat iedereen binnen een paar seconde op de dansvloer. Die trouwens gewoon een grasveld is waar gekleurde lampen op staan, Sebastiaan en Lulu dansen heen schattig als een pasgetrouwd stel en Eva en Alsodef zijn nergens meer te bekennen. Dani staat met een jongen die ik net ken te dansen en voor de rest verloopt de bruiloft heel vredig.

Eva S. Prineas
Camp COC
08-06-O.J.

Het is al wat later op de ochtend als de hoorn klinkt. De hoorn is eigenlijk een soort plaatsvervangend wekker, en ik heb een hekel aan het ding. Terwijl ik uit mijn bed klim werp ik een vluchtige blik op mijn horloge. Negen uur. Ik duik een broek op uit de tas op de grond, en begin me aan te kleden. Tien minuten later sta ik bij de eetplaats. Ik begin maar vast met het dekken er van, en wacht op de rest.

Na het ontbijt en afwassen en opruimen etc. moeten we naar het centrale veld komen. 'Hello again, everyone! After a nice night, you had some more time to sleep.' De man op het podium knipoogt even. 'First of all, the points of the match. 250 points for Dirk's Children. 100 points for CoC's Rebels, and 25 for the other teams, for trying.' Enkele mensen klappen lusteloos, de meesten zitten chagrijnig voor zich uit te staren, en drie mensen lijken te stralen van trots. (Tooootally not me ) 'Next, I want to discuss the new project. You will have some kind of clinics, this week. It all has something to do with the middleages, but I'm not gonna say too much. I wish you much fun and much luck. I warn you, you need to stay focust during the clinics. It could help you! The schedule's with the classes and the teachers will be on our hut in an hour.' Met deze woorden sluit de man af, en in zijn witte poloshirt en kakikleurige bermudashort verlaat hij het podium. Er speelt een grijns om mijn lippen, terwijl ik denk aan wat de clinics allemaal kunnen zijn. En vooral, waar voor het gebruikt gaat worden!

'Jongens, laten we het schema gaan bekijken!' beslist Moeder LuLu. Ze haakt haar arm in de van Leah en vertrekt richting de leidinghut. Er hangt inderdaad een gesealt hoesje met een wit papier er in. (Gebruikte afkortingen DC = Dirks Children, CR = CoC's Rebels, IP = Island Pineapples, QW = Queen's Warriors)

Class.................Date + time.......................Group

Swordfighting.....08-06, 1400.......................DC
Swordfighting.....08-06, 1530......................CR
Swordfighting.....09-06, 1400......................IP
Swordfighting.....09-06, 1530......................QW
Archery...............08-06, 1400......................CR
Archery...............08-06, 1530......................DC
Archery...............09-06, 1400......................QW
Archery...............09-06, 1530......................IP
Armoury..............10-06, 1300......................DC
Armoury..............10-06, 1600......................CR
Armoury..............11-06, 1300......................IP
Armoury..............11-06, 1600......................QW
Battlestrategy....10-06, 1300......................CR
Battlestrategy....10-06, 1600......................DC
Battlestrategy....11-06, 1300......................QW
Battlestrategy....11-06, 1600......................IP

Final Mentorical, 13-06, 0900-1200 BREAK 1300-1800. EVERYONE.


'Dat betekent dat we dus elke keer... Twee activiteiten per dag hebben... Eeeeen één dag vrij.' merkt Dani op. Ik knik bevestigend. Dan wordt het tijd om uit te leggen wat ik laatst heb gehoord van miss-dronken-kampleidster. En daarna tijd voor een plan.

Eva S. Prineas
Camp COC
08-06-O.J.

'Wowow, een serieus kasteel verdedigen?' vraagt Alsodef zodra ik heb verteld wat ik weet. 'Jep.' Ik knik. 'Maar we moeten dus overweg kunnen met larpwapens... Ik heb er ooit van gehoord, het schijnt niet supermoeilijk te zijn. Je moet alleen wel je best doen en lef hebben...' zeg ik. 'Perfect. Nu alleen nog uitvinden hoe dat kasteel er uit ziet.' zegt LuLu sarcastisch. Ze kijkt nogal chagrijnig. 'Maak je geen zorgen, we redden het wel!' zegt Dani bemoedigend, wat haar een vernietigende blik van Leah oplevert. 'Jongens!' krijst Sterre, terwijl ze haar horloge omhoog houdt. 'Het is al kwart voor twee! Om twee uur moeten we bij boogschieten zijn!' Vloekend springen we overeind, om naar het open veld te rennen, waar de cursus gegeven gaat worden.

Leah Reynols.
Camp COC
08-06-O.J.

Ik word waker, alles doet pijn. Ik kleed me aan, alles doet pijn. We ontbijten, en alles doet pijn. We wassen af, en alles doet pijn. We lopen naar het centrale veld, en je kan wel zeggen dat ik gister goed in elkaar geslagen ben. Onder de blauwe plekken die je haast door mijn t-shirt heen ziet schijnen en kreunend luister ik naar de uitleg over iets middeleeuws. We gaan boogschieten, zwaard vechten, een kasteel verdedigen en nog iets vaags. Ik volg het gesprek niet helemaal en zit een beetje voor mij uit te dromen totdat Sterre ineens roept dat we een kwartier te laat zijn voor het eerste onderdeel. Iedereen rent zo snel mogelijk, en ik hobbel er een beetje achteraan. We komen op het open veld aan en de leider die ons aan ziet komen schud zijn hoofd.
'Zo'n slim team... jammer dat er niemand van jullie kan klokkijken...' grapt hij en Eva schiet in de verdediging. 'Wij waren alleen de tijd vergeten.' zegt ze en Lulu valt haar bij. 'Ja we kunnen echt wel klokkijken hoor.'
'Tsja, jullie kunnen het allemaal leuk gaan bedenken tijdens 50 push-ups.' en hij grijnst gemeen. Nee, alsjeblieft nee. Iedereen laat zich op de grond vallen maar ik blijf een beetje random staan.
'Meneer?' vraag ik. Hij draait zich om en kijkt een beetje boos. 'Leah R.,' begint hij, alsof ik een of andere crimineel ben. 'Waarom lig jij niet bij de rest van je team?' vraagt hij. 'Nou kijk, ik ben gister in elkaar geslagen dus ik voel me niet echt goed dus ik zou het heel erg waarderen als-' 'Als je het niet moest doen?' Ik knik. 'Heel jammer, en nu vijftig!' Iedereen is druk bezig en ik sta een beetje te treuzelen. Aan de andere kant van het veld stonden Sebastiaan en Dirk te kijken, en toen ze zagen dat ik niks aan het doen was zijn ze hier heen gekomen. 'Als ik ze doe? Hoeft zij ze dan niet te doen?' vraagt Dirk, waar ik van schrik want ik had niet door dat hij in de buurt was. De leider kijkt even op en vind het dan goed. Sebastiaan blijft kijken naar Lulu en Dirk doet ondertussen mijn push-ups. Als hij klaar ik gaan ze weer weg en iedereen krijgt een boog met een mand pijlen ernaast. De man begint dingen uit te leggen en ik probeer het na te doen, maar het lukt niet erg. Dit wordt nog een lange dag.


Eva S. Prineas
Camp COC
08-06-O.J.

Sterre blijkt een uitstekend schutster te zijn. Ze schiet de ene na de andere pijl in de roos, of in ieder geval in de buurt. Dennis en Riald doen het ook niet slecht, tot we LARPpijlen krijgen en op bewegende doelen moeten schieten (a.k.a. elkaar). De pijlen hebben zachte bollen aan de voorkant, maar komen best hard aan. Bovendien is de voorkant dus zwaarder, wat het schieten moeilijker maakt. Sterre doet het nog steeds perfect, en wordt door Dani gebombardeerd tot Coc's Schutster. Om kwart over drie mogen we gaan, en hebben we een kwartier om ons op te frissen en naar zwaardvechten te gaan. Leah voelt zich nog steeds rottig, LuLu doet chaggie (net als altijd), en Sterre glimt van trots. De rest gedraagt zich heel normaal. 'ATTENTION! EVERYONE NEEDED ON MAIN FIELD FOR FIVE MINUTES!' schalt een stem door het kamp. Verbaasd lopen we gezamenlijk naar het middenveld. 'Hello, sorry to disturb, we have something to say. Tomorrow morning you all have a special workshop. You are going to make a shield, weapon and costume. By weapon, we mean a picture. Dirk's Children are wished in our Cabin, at ten o'clock. Coc's rebels in the recreation Cabin, also ten o'clock.' De rest hoor ik niet meer, want LuLu en Leah slepen ons naar zwaardvechten. 'Rustig!' roept Sterre, die door LuLu meegetrokken wordt, maar LuLu luistert niet. 'We moeten op tijd komen!' is het enige wat Leah de hele tijd achter elkaar roept.

[Isis (Islington)]

Eva Prineas
COC-Isle
08-06 O.J. 14:55 uur

Lichtelijk uitgeput arriveren we bij het trainingsterrein voor het zwaardvechten. Tot mijn verbazing staat onze soort-van aan ons toegewezen groepsleider. Hij heeft een enorme kartonnen doos bij zijn voeten staan. 'Hello Rebels!' Hij kijkt on met een grijns aan en wacht op een reactie. Ik glimlach flauwtjes, en vraag me intussen af wat er in de doos zit. Houten oefenzwaarden? LARPzwaarden? En hoe zien die er dan uit? Aangezien niemand echt wat zegt, vervolgt onze groepsleider zijn speech, zij het met wat minder enthousiasme dan eerst. 'Well, welcome to the swordfightlessons. You might wonder why we didn't do his before you were smashed together. Easy: we wanted to see what yo guys could achief yourself without help! And as I could see yeserday, you guys did pretty well!' Alsodef grijnst, maar de rest van de groep lijkt gemengde gevoelens te hebben. Vooral Leah kijkt nogal zuur, terwijl ze over haar schouder wrijft. De leider vervolgt: ' I don't think I need to learn you much more. So my idea is to start combining this lesson with your next lesson. Don't tell the others!' Hij knipoogt, en opent dan de kartonnen doos. Hij tovert latex zwaarden tevoorschijn, gevolgd door houten schilden met een laag latex er overheen. 'I suppose you guysalready practised in duos? I'd say you form those duos again an both take a sword and a shield. Quick please!' Ik moet me flink inhouden om niet als een dolle op de kartonnen doos af te stormen. Beheerst neem ik een zwaard dat er stevig uit ziet. Het wapen is veel lichter dan ik had verwacht. Daarna neem ik een schild met zilver en blauwe patronen er op. Nog geen drie tellen later staat Alsodef naast me met een enorm eenhandig zwaard en een bloedrood schild met zwarte patronen. We lopen een eindje van de doos vandaan, en nemen positie in tegenover elkaar. Verderop staan Dani en Sterre ook al klaar. Dani houdt een kris in haar rechterhand, en Sterre heeft een hemelsblauw schild met een goudgele zon aan haar arm bungelen. Leah en LuLu staan een beetje verstrooid bij de doos. LuLu heeft twee zwaarden vast, en Leah staart naar de twee schilden in haar armen. Dan kijken ze elkaar aan, en spontaan beginnen ze te gieren van het lachen. De leider kijkt verstoord op van zijn gepruts met Riald's groene schild.

[Isis (Islington)]

Eva Prineas
COC-Isle
08-06 O.J. 14:59 uur

'Come on girls, attention please. You, take this sword and give her that shield.' zegt de kampleider tegen Leah. Nog nahikkend overhandigd LuLu een zwaard aan Leah, waarna ze het knalroze schild aanneemt. Dennis en Riald hebben ondertussen beiden een vechthouding ingenomen en staan klaar om te beginnen, net als Alsodef en ik. Sterre en Dani gespen net de riempjes van hun schilden vast. 'Okay, everyone ready?' Er klinkt wat instemmend gemompel. 'Raise your shield to this height then.' Hij demonstreerd de correcte hoogte, die Alsodef allang had ingenomen. Ik zat blijkbaar iets te laag, maar heel erg is dat niet: 'A few rules on LARP-grounds. First of all; no stinging, no pointing. The inside of these weapons is not really pleasent to feel. And it can't be removed once it has entered your body, so take it serious. Second, do not hit someones head, nor private places. For men this means the part below the belt, for ladies the same but also the breasts.' Leah steekt haar hand op. 'Yes?' 'Do serious injuries count as private too?' De leider schudt zijn hoofd. 'Sorry, no. Well, everything clear? Then you can start, more explanation about your shield will follow in a few minutes. First I want to see what you can do already.' Ik neem houding aan tegenover Alsodef, en bestudeer zijn gezicht. Je kunt vaak in iemands ogen zien wat hij van plan is. Mijn gedachten echter dwalen af naar een punt vlak onder zijn neus. Gebruik makend van mijn afwezigheid doet Alsodef een uithaal, en instinctief gooi ik mijn schild in de baan van zijn wapen. 'Tok.' klinkt het dof. De klap komt hard aan, maar de inslag is veel zachter. Terwijl ik me nog verwonder over de zachtheid van onze wapens heeft Alsodef zijn houw al omgezet in een tweede, vanuit andere richting. Deze vang ik met mijn zwaard op. Ik stap in, duw met mijn zwaard dat van hem opzij en duw hem weg met mijn schild. 'Nice shieldbash! Now a slice on his legs!' schreeuwt de kampleider van achteraan het veld. Ik doe alsof ik hem negeer en breng mijn zwaard met een kleine polsbeweging omhoog. Terwijl ik opnieuw in draai en mijn arm iets omhoog beweeg laat ik razendsnel de punt van mijn zwaard zakken, en met een luide klap ketst het af op Alsodef's been. Onmiddellijk draai ik terug en houdt ik mijn schild verdedigend voor me. De sluwe blik op zijn gezicht verteld me dat Alsodef al een wraakplannetje klaar heeft voor me. Bijna nieuwsgierig wacht ik zijn volgende klap af.

Ondertussen klinken er om ons heen ook klappen, en ingehouden schreeuwen. Ik waag het om even een blik op de andere duo's te werpen. Leah en LuLu zijn een beetje voorzichtig met elkaar, en Leah krimpt bij elke slag in elkaar. Riald en Dennis zijn strijdlustig om elkaar heen aan het cirkelen en weren elkaars slagen af met hun schilden. Dani stapt net bezorgd op Sterre af die een dikke rode vlek op haar wang heeft. Waarschijnlijk ineengedoken en per ongeluk geraakt. Als ik dit in een flits in me op heb genomen kijk ik mijn strijdpartner weer strak aan. Het schild voor hem dekt bijna zijn hele lichaam, en zijn zwaard blokkeerd ook het laatste stukje.